دوره 20، شماره 5 - ( دو ماهنامه طب جنوب 1396 )
جلد 20 شماره 5 صفحات 447-437 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Haghighat S, Zahmatkesh Roodsari R, Ranjbar R. Study of Association Between Polymorphism Alpha7 Neuronal Nicotinic Acetylcholine Receptor Subunit Gene (CHRNA7) with the Development of Schizophrenia in Iranian Population. Iran South Med J 2017; 20 (5) :437-447
URL: http://ismj.bpums.ac.ir/article-1-897-fa.html
URL: http://ismj.bpums.ac.ir/article-1-897-fa.html
حقیقت شادی، زحمتکش رودسری رسول، رنجبر رضا. مطالعه ارتباط بین پلی‌مورفیسم گیرنده نیکوتینی ژن آلفا 7 (CHRNA7) با پیشرفت اسکیزوفرنی در جمعیت ایران. مجله طب جنوب. 1396; 20 (5) :437-447
مطالعه ارتباط بین پلی‌مورفیسم گیرنده نیکوتینی ژن آلفا 7 (CHRNA7) با پیشرفت اسکیزوفرنی در جمعیت ایران
شادی حقیقت1 
، رسول زحمتکش رودسری* 2، رضا رنجبر3
، رسول زحمتکش رودسری* 2، رضا رنجبر3
1- گروه ژنتیک، دانشکده علوم زیستی، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران
2- گروه زیست‌شناسی، دانشکده علوم زیستی، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران ، rasoul130@yahoo.com
3- مرکز تحقیقات بیولوژی مولکولی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه ا...(عج)، تهران، ایران
2- گروه زیست‌شناسی، دانشکده علوم زیستی، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران ، rasoul130@yahoo.com
3- مرکز تحقیقات بیولوژی مولکولی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه ا...(عج)، تهران، ایران
چکیده: (4478 مشاهده)
زمینه: SCZ (اسکیزوفرنی)، اختلال شایع روانی و ذهنی، که آسیب‌پذیری ژنتیکی مشترک را نشان می‌دهد. ژن گیرنده نیکوتینی رسپتورعصبی آلفا 7 (7CHRNA)، بر روی کروموزوم q 14-13-q15 قرار گرفته است. پلی‌مورفیسم‌های تک نوکلئوتیدی بسیاری (SNPs) در اگزون، اینترون‌ها و نواحی پروموتر درون ژن 7CHRNA وجود دارد. هدف از این تحقیق، مطالعه پلی‌مورفیسم گیرنده نیکوتینی ژن آلفا 7 (7CHRNA) با پیشرفت اسکیزوفرنی در جمعیت ایران است.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه موردی- شاهدی شامل، 100 بیمار مبتلا به اسکیزوفرنی و 100 فرد سالم به عنوان گروه کنترل، بررسی شدند. DNA ژنومی از نمونه خون استخراج گردید. ژنوتیپ‌ها با استفاده از روش PCR-RFLP شناسایی شدند. آنالیز آماری داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS ویرایش 20 انجام شد.
یافته‌ها: فراوانی ژنوتیپ‌های CC، TC؛TT در بیماران به ترتیب 18، 42 و 40 درصد و در افراد سالم به ترتیب 14، 45 و 41 درصد بود. آنالیز آماری نشان داد که در کل نمونه‌ها (مرد و زن) ارتباط معناداری بین پلی‌مورفیسم ژن 7CHRNA و بیماری اسکیزوفرنی وجود ندارد.
نتیجه‌گیری: حضور آلل T در ژن 7CHRNA در موقعیت 904942rs به عنوان عامل خطر برای بیماری اسکیزوفرنی در نظر گرفته نمی‌شود. بنابراین، مطالعات ژنتیکی با بررسی جهش‌های تک نوکلئوتیدی و تعداد نمونه‌های بیشتر که جمعیت‌های متفاوتی را شامل گردد، مورد نیاز می‌باشد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه موردی- شاهدی شامل، 100 بیمار مبتلا به اسکیزوفرنی و 100 فرد سالم به عنوان گروه کنترل، بررسی شدند. DNA ژنومی از نمونه خون استخراج گردید. ژنوتیپ‌ها با استفاده از روش PCR-RFLP شناسایی شدند. آنالیز آماری داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS ویرایش 20 انجام شد.
یافته‌ها: فراوانی ژنوتیپ‌های CC، TC؛TT در بیماران به ترتیب 18، 42 و 40 درصد و در افراد سالم به ترتیب 14، 45 و 41 درصد بود. آنالیز آماری نشان داد که در کل نمونه‌ها (مرد و زن) ارتباط معناداری بین پلی‌مورفیسم ژن 7CHRNA و بیماری اسکیزوفرنی وجود ندارد.
نتیجه‌گیری: حضور آلل T در ژن 7CHRNA در موقعیت 904942rs به عنوان عامل خطر برای بیماری اسکیزوفرنی در نظر گرفته نمی‌شود. بنابراین، مطالعات ژنتیکی با بررسی جهش‌های تک نوکلئوتیدی و تعداد نمونه‌های بیشتر که جمعیت‌های متفاوتی را شامل گردد، مورد نیاز می‌باشد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
دستگاه اعصاب
دریافت: 1395/12/11 | پذیرش: 1396/2/18 | انتشار: 1396/8/22
دریافت: 1395/12/11 | پذیرش: 1396/2/18 | انتشار: 1396/8/22
فهرست منابع
1. Stewart LR, Hall AL, Kang SH, et al. High frequency of known copy number abnormalities and maternal duplication 15q11-q13 in patients with combined schizophrenia and epilepsy. BMC Med Genet 2011;12: 154. [DOI:10.1186/1471-2350-12-154]
2. Toulopoulou T, Picchioni M, Rijsdijk F, et al. Substantial genetic overlap between neurocognition and schizophrenia: genetic modeling in twin samples. Arch Gen Psychiatry 2007; 64(12): 1348-55. [DOI:10.1001/archpsyc.64.12.1348]
3. Stefansson H, Ophoff RA, Steinberg S, et al. Common variants conferring risk of schizophrenia. Nature 2009; 460(7256): 744-7 [DOI:10.1038/nature08186]
4. Zhou D, Gochman P, Broadnax DD, et al. 15q13.3 duplication in two patients with childhood-onset schizophrenia. Am J Med Genet B Neuropsychiatr Genet 2016;171(6): 777-83. [DOI:10.1002/ajmg.b.32439]
5. Freund RK, Graw S, Choo KS, et al. Genetic knockout of the α7 nicotinic acetylcholine receptor gene alters hippocampal long-term potentiation in a background strain-dependent manner. Neurosci lett 2016; 627: 1-6. [DOI:10.1016/j.neulet.2016.05.043]
6. Gass N, Weber-Fahr W, Sartorius A, et al. An acetylcholine alpha7 positive allosteric modulator rescues a schizophrenia-associated brain endophenotype in the 15q13.3 microdeletion, encompassing CHRNA7. Eur Neuropsychopharmacol 2016; 26(7): 1150-60 [DOI:10.1016/j.euroneuro.2016.03.013]
7. Parikh V, Kutlu MG, Gould TJ. nAChR dysfunction as a common substrate for schizophrenia and comorbid nicotine addiction: Current trends and perspectives. Schizophr Res 2016; 171(1-3): 1-15.
8. Klemettilä J-P, Kampman O, Solismaa A, et al. Association study of arcuate nucleus neuropeptide Y neuron receptor gene variation and serum NPY levels in clozapine treated patients with schizophrenia. Eur Psychiatry 2017; 40: 13-9. [DOI:10.1016/j.eurpsy.2016.07.004]
9. Nadalin S, Ristić S, Rebić J, et al. The insertion/deletion polymorphism in the angiotensin-converting enzyme gene and nicotine dependence in schizophrenia patients. J Neural Transm (Vienna) 2017; 124(4): 511-8. [DOI:10.1007/s00702-016-1670-y]
10. Klemettilä JP. Metabolic adverse effects in clozapine-treated patients with schizophrenia: Cytokine and adipokine alterations, neuropeptide Y, and genetic associations.
11. 2016 ,978-952-03-0293-1
12. García I. Bases genéticas de la discapacidad intelectual y los trastornos del espectro autista: aplicación de las nuevas tecnologías al análisis de variantes del número de copias (CNVs). 2017-01-17T11:31:09Z
13. Firouzabadi SG, Karimine jad R, Vameghi R, et al. Copy number variants in patients with autism and additional clinical features: report of VIPR2 duplication and a novel microduplication Syndrome. Mol Neurobiol. In press 2016.
14. Bulayeva K, Bulayev O, Glatt S. Genomic Architecture of Schizophrenia Across Diverse Genetic Isolates: A Study of Dagestan Populations. New York City: Springer, 2016, 978-3-319-31964-3. [DOI:10.1007/978-3-319-31964-3]
15. Lomartire S. Analysis of Copy Number Variants identifies new candidate genes for Autism Spectrum Disorder and Intellectual Disability. Alma, 2015.
16. Callicott JH, Straub RE, Pezawas L, et al. Variation in DISC1 affects hippocampal structure and function and increases risk for schizophrenia. Proc Natl Acad Sci U S A 2005; 102(24): 8627-32. [DOI:10.1073/pnas.0500515102]
17. Sinkus ML, Graw S, Freedman R, et al. The human CHRNA7 and CHRFAM7A genes: A review of the genetics, regulation, and function. Neuropharmacology 2015; 96(Pt B): 274-88.
18. Bakanidze G, Roinishvili M, Chkonia E, et al. Association of the nicotinic receptor α7 subunit gene (CHRNA7) with schizophrenia and visual backward masking. Front Psychiatry 2013; 4: 133. [DOI:10.3389/fpsyt.2013.00133]
19. Zammit S, Spurlock G, Williams H, et al. Genotype effects of CHRNA7, CNR1 and COMT in schizophrenia: interactions with tobacco and cannabis use. Br J Psychiatry 2007; 191: 402-7. [DOI:10.1192/bjp.bp.107.036129]
20. DH, Scoles HA, Horike S-i, et al. 15q11.2-13.3 chromatin analysis reveals epigenetic regulation of CHRNA7 with deficiencies in Rett and autism brain. Hum Mol Genet 2011; 20(22): 4311-23. [DOI:10.1093/hmg/ddr357]
21. Joo EJ, Lee KY, Kim HS, et al. Genetic association study of the alpha 7 nicotinic receptor (CHRNA7) with the development of schizophrenia and bipolar disorder in Korean population. Psychiatry Investig 2010; 7(3): 196-201. [DOI:10.4306/pi.2010.7.3.196]
22. Neves-Pereira M, Bassett AS, Honer WG, et al. No evidence for linkage of the CHRNA7 gene region in canadian schizophrenia families. Am J Med Genet 1998; 81(5): 361-3.
https://doi.org/10.1002/(SICI)1096-8628(19980907)81:5<361::AID-AJMG3>3.0.CO;2-W [DOI:10.1002/(SICI)1096-8628(19980907)81:53.0.CO;2-W]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
