|
بررسی وجود ژن سم شیگا در جدایه‌های کلینیکی گونه‌های شیگلا از گذشته تا حال در بوشهر
|
غزل نورآبادی1  ، مژگان سیاوشی1، کتایون وحدت2، امید غریبی3، مهدی محمودپور2، محمدعلی حقیقی 4 |
1- کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
2- مرکز تحقیقات طب گرمسیری و عفونی خلیج‌فارس، پژوهشکده علوم زیست پزشکی خلیج‌فارس، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
3- آزمایشگاه مرجع، مرکز بهداشت استان، معاونت امور بهداشتی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
4- مرکز تحقیقات طب گرمسیری و عفونی خلیج‌فارس، پژوهشکده علوم زیست پزشکی خلیج‌فارس، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
گروه میکروب‌شناسی و انگل‌شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران ، mahaghighy@gmail.com |
|
|
چکیده: (565 مشاهده) |
زمینه: سیتوتوکسین شیگا (Stx) عامل بیماری شدید روده‌ای در انسان است. اخیراً ژن stx درگونه‌های دیگر غیر از شیگلا دیسنتری تایپ 1 یافت شده است. هدف این مطالعه، شناسایی ژن stx در جدایه‌های کلینیکی جدا شده از دو شیوع قبلی بیماری شیگلوز در شهر بوشهر واقع در در جنوب غربی ایران می باشد.
مواد و روش‌ها: با روش PCR، حضور ژن‌های stx و ipaH در DNA خالص شده از 143 جدایه شیگلا بررسی شد. ترادف‌های تعدادی از محصول‌های PCR، در گونه‌های مختلف شیگلا، با پرایمرهای (evt) مشابه به کار رفته در تکثیر این بخش تعیین گردید.
یافته‌ها: چهارده (3/22 درصد) از 63 جدایه شیگلا مربوط به شیوع شیگلوز در فاصله 83-1381، دارای پاسخ PCR مثبت با پرایمرهای evt بودند. نتایج تعیین ترادف مشخص کرد، محصول PCR ناحیه evt بیشترین شباهت (97 درصد) را با زیر واحد A از سم شیگلا دیسانتری داشت. نتایج PCR پرایمرهای stx و evt در کلیه جدایه‌های کلینیکی شیگلای جدا شده در فاصله 94-1392 منفی بودند. نتایج آزمایش PCR نشان داد که ژن ipaH در کلیه جدایه‌ها وجود داشت. بر اساس آزمایش‌های بیوشیمیایی و آنتی سرم‌های اختصاصی گونه شیگلا، جدایه‌های حمل کننده ژن stx، شامل 9(3/14 درصد) شیگلا فلکسنری، 4(4/6 درصد) شیگلا سونه‌ای، 1(6/1 درصد) شیگلا بوییدی بودند.
نتیجه‌گیری: ژن stx از قبل در گونه‌های مختلف شیگلاهای منطقه بوشهر پراکنده شده است. به هر حال نبود این ژن در جدایه‌های کلینیکی آخرین شیوع شیگلوز ممکن است مقطعی باشد. به‌دلیل اهمیت ژن stx در افزایش پتانسیل بیماریزایی شیگلا، ضروری است پایش وجود این ژن با روش‌های ملکولی در آینده پیگیری شود. |
|
| واژه‌های کلیدی: شیگلا، شیگا توکسین، ژن stx، PCR |
|
|
متن کامل [PDF 738 kb]
(192 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
میکروب‌شناسی و ایمنولوژی
دریافت: ۱۳۹۷/۶/۱۳ | پذیرش: ۱۳۹۷/۶/۱۳ | انتشار: ۱۳۹۷/۶/۱۳
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
