زمینه: هرزهخواری یک اختلال رفتاری در غذا خوردن است و به صورت خوردن مداوم مواد غیر مغذی به مدت حداقل یک ماه بدون همراهی تنفر از غذا تعریف می شود. این رفتار باید از نظر تکاملی نامتناسب بوده و بخشی از رسوم تایید شده فرهنگی نباشد. رفتار هرزهخواری در نواحی توسعه نیافته و با وضعیت اجتماعی اقتصادی پایین شایع تر است. در این مطالعه رفتارهای هرزه خواری در کودکان زیر 6 سال شهر بوشهر مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روشها: در یک مطالعه مقطعی، کودکان زیر 6 سال مهدکودک های شهر بوشهر در سال 1380 مورد بررسی قرار گرفتند. پس از دادن اطلاعات لازم در خصوص ویژگی های هرزه خواری به مربیان و والدین این کودکان، پرسشنامه طراحی شده برای این منظور توسط آنان تکمیل و سپس موارد مشکوک مجدداً مورد بررسی قرار گرفت. از کودکان مشکوک به هرزه خواری، معاینه روانپزشکی جهت قطعی شدن تشخیص هرزه خواری بر اساس معیارهای DSM-IV (IV Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders) انجام گردید. یافتهها: در این مطالعه 256 کودک شامل 123 دختر (48 درصد) و 133 پسر (52 درصد) مورد بررسی قرار گرفتند. 67 نفر از کودکان بررسی شده (2/26 در صد) مبتلا به هرزه خواری بودند. شایع ترین سن شروع هرزه خواری بین 5/1-1 سال (2/40 درصد) و 2-5/1 سال (8/29 درصد) بود. هرزه خواری در کودکان با جنس آنان (دختر)، وجود سابقه بستری در دوران نوزادی و سابقه فامیلی مثبت، ارتباط معنادار نشان داد. نتیجه گیری: هرزه خواری در کودکان مهد کودک های بوشهر یک مشکل شایع است و آموزش والدین و معلمین یک امر ضروری به نظر میرسد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |