دوره 23، شماره 6 - ( دو ماهنامه طب جنوب 1399 )
جلد 23 شماره 6 صفحات 582-569 |
برگشت به فهرست نسخه ها
الهام امیربندی1 
، ایرج نبی‌پور* 2
، ایرج نبی‌پور* 2
1- مرکز تحقیقات طب گرمسیری و عفونی خلیج‌فارس، پژوهشکده علوم زیست پزشکی خلیج‌فارس، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
2- مرکز تحقیقات طب گرمسیری و عفونی خلیج‌فارس، پژوهشکده علوم زیست پزشکی خلیج‌فارس، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
مرکز تحقیقات زیست فناوری دریایی خلیج‌فارس، پژوهشکده علوم زیست پزشکی خلیج‌فارس، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران ، inabipour@gmail.com
2- مرکز تحقیقات طب گرمسیری و عفونی خلیج‌فارس، پژوهشکده علوم زیست پزشکی خلیج‌فارس، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
مرکز تحقیقات زیست فناوری دریایی خلیج‌فارس، پژوهشکده علوم زیست پزشکی خلیج‌فارس، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران ، inabipour@gmail.com
چکیده: (2893 مشاهده)
دانش زمینه: دانش اتنوفارماکولوژی یک فرصت بی‌همتا را برای همکاران میان رشته‌ای در بین پژوهشگران گیاه‌شناسی، فارماکولوژی، سم‌شناسی، شیمی، آنتروپولوژی و جامعه‌شناسی فراهم می‌آورد. هدف این پژوهش، شناخت گیاهان دارویی است که به صورت سنتی در منطقه جنوب دشتستان از شهرستان بوشهر کاربرد دارویی دارند.
مواد و روش‌ها: داده‌های اتنوفارماکولوژیک گیاهان دارویی از 20 نفر آگاه بومی منطقه جنوب دشتستان در استان بوشهر به صورت مصاحبه حضوری، گردآوری شده و شاخص‌های فراوانی نسبی ثبت (Relative frequency of citation) و شاخص اهمیت فرهنگی (Cultural important index) برای هر گیاه دارویی محاسبه شد.
یافته‌ها: به طور کلی، 97 گونه گیاه دارویی در منطقه جنوب دشتستان استان بوشهر مربوط به 51 خانواده شناسایی گردید. گیاهان آویشن شیرازی (Zataria multifora)، سربرنجاسف (Achillea eriophora DC)، بابونه (Matricario chamomilla)، سیاهدانه (Nigella sativa)، رازیانه (Foeniculum vulgare)، گل گاوزبان (Echium amoenum)، کندر (Boswellia sp.)، زنیان (Trachyspermum copticum)، انزروت یا کنجیده سرخ و سفید (Astragulus fasciculifolius)، زنجبیل (Zingiber officinale) دارای بالاترین شاخص فرهنگی بودند. شایع‌ترین کاربرد دارویی گیاهان به‌ترتیب برای بیماری‌های گوارشی، متابولیک، زنان و زایمان و بیماری‌های تنفسی بود.
نتیجه‌گیری: تنوع گسترده‌ای از گیاهان دارویی در منطقه جنوب دشتستان وجود دارد که هر چند همان کاربردهای درمانی که در طب سنتی ایران رایج است از آن‌ها انجام می‌شود ولی مردم این منطقه شماری از گیاهان را برای درمان بیماری‌هایی به کار می‌برند که ویژه این منطقه می‌باشد. پژوهش پیرامون این گیاهان دارویی می‌تواند آغازگر راهی برای کشف داروهای جدید در عرصه درمان باشد.
مواد و روش‌ها: داده‌های اتنوفارماکولوژیک گیاهان دارویی از 20 نفر آگاه بومی منطقه جنوب دشتستان در استان بوشهر به صورت مصاحبه حضوری، گردآوری شده و شاخص‌های فراوانی نسبی ثبت (Relative frequency of citation) و شاخص اهمیت فرهنگی (Cultural important index) برای هر گیاه دارویی محاسبه شد.
یافته‌ها: به طور کلی، 97 گونه گیاه دارویی در منطقه جنوب دشتستان استان بوشهر مربوط به 51 خانواده شناسایی گردید. گیاهان آویشن شیرازی (Zataria multifora)، سربرنجاسف (Achillea eriophora DC)، بابونه (Matricario chamomilla)، سیاهدانه (Nigella sativa)، رازیانه (Foeniculum vulgare)، گل گاوزبان (Echium amoenum)، کندر (Boswellia sp.)، زنیان (Trachyspermum copticum)، انزروت یا کنجیده سرخ و سفید (Astragulus fasciculifolius)، زنجبیل (Zingiber officinale) دارای بالاترین شاخص فرهنگی بودند. شایع‌ترین کاربرد دارویی گیاهان به‌ترتیب برای بیماری‌های گوارشی، متابولیک، زنان و زایمان و بیماری‌های تنفسی بود.
نتیجه‌گیری: تنوع گسترده‌ای از گیاهان دارویی در منطقه جنوب دشتستان وجود دارد که هر چند همان کاربردهای درمانی که در طب سنتی ایران رایج است از آن‌ها انجام می‌شود ولی مردم این منطقه شماری از گیاهان را برای درمان بیماری‌هایی به کار می‌برند که ویژه این منطقه می‌باشد. پژوهش پیرامون این گیاهان دارویی می‌تواند آغازگر راهی برای کشف داروهای جدید در عرصه درمان باشد.
فهرست منابع
1. Khamkar AD, Motghare VM, Deshpande R. Ethnopharmacology-A Novel Approach For Drug Discovery. Indian J Pharm Pharmacol 2015; 2(Suppl 4): 222-5. [DOI:10.5958/2393-9087.2015.00007.2]
2. Waller DP. Methods In Ethnopharmacology. J Ethnopharmacol 1993; 38(2-3): 189-95. [DOI:10.1016/0378-8741(93)90015-W]
3. Raza M. A Role For Physicians In Ethnopharmacology And Drug Discovery. J Ethnopharmacol 2006; 104(3): 297-301. [DOI:10.1016/j.jep.2006.01.007]
4. Mosaddegh M, Naghibi F, Moazzeni H, et al. Ethnobotanical Survey Of Herbal Remedies Traditionally Used In Kohghiluyeh Va Boyer Ahmad Province Of Iran. J Ethnopharmacol 2012; 141(1): 80-95. [DOI:10.1016/j.jep.2012.02.004]
5. Cordell GA. Biodiversity And Drug Discovery--A Symbiotic Relationship. Phytochemistry 2000; 55(6): 463-80. [DOI:10.1016/S0031-9422(00)00230-2]
6. World Health Organization. Regional Office For The Western P. Research Guidelines For Evaluating The Safety And Efficacy Of Herbal Medicines. Manila: WHO Regional Office For The Western Pacific, 1993.
7. Food And Agriculture Organization. Trade In Medicinal Plants. Raw Materials, Tropical And Horticultural Products Service Commodities And Trade Division Economic And Social Department. 2008.
8. Mcgonigle IV. Patenting Nature Or Protecting Culture? Ethnopharmacology And Indigenous Intellectual Property Rights. J Law Biosci 2016; 3(1): 217-26. [DOI:10.1093/jlb/lsw003]
9. Abolzadeh S, Vahdat K, Nabipour I. Ethnopharmacology Of Medicinal Plants In Tangestan County. Iran South Med J 2020; 23(4): 330-45. (Persian)
10. Aleebrahim A, Nabipour I. Ethnopharmacology Of Medicinal Plants In The Kangan- Asaluyeh Area. Iran South Med J 2018; 21(5): 409-28. (Persian)
11. Rastegar M, Tavana Z, Khademi R, et al. Ethnopharmacology Of The Native Herbs Of Helleh River (Bushehr Province/Iran). Iran South Med J 2012; 15(4): 303-16. (Persian)
12. Ziraee MA, Arshadi SS, Dolatkhahi M, et al. Study Of Herbal Medicine In Zirrah (Touz) /Dashtestan/Bushehr Province. Iran South Med J 2015; 18(4): 827-44. (Persian)
13. Lavari N, Ghassemi M, Nabipour I. Ethnopharmacology Of Medicinal Plants In The Southwest Of Mond Mountain. Iran South Med J 2017; 20(4): 380-98. (Persian)
14. Moradi L, Dolatkhahi M, Darabi H, et al. Ethnopharmacology Of Medicinal Plants In Genaveh Port. Iran South Med J 2014; 17(5): 959-73. (Persian)
15. Tavakkolifar B, Massoudi M, Zarringhalam J. Review On Pharmacological Activities Of Gum Olibanum. J Med Plants 2009; 8(32): 1-13. (Persian)
16. Catanzaro D, Rancan S, Orso G, et al. Boswellia Serrata Preserves Intestinal Epithelial Barrier From Oxidative And Inflammatory Damage. PLoS One 2015; 10(5): e0125375. [DOI:10.1371/journal.pone.0125375]
17. Gupta I, Parihar A, Malhotra P, et al. Effects Of Gum Resin Of Boswellia Serrata In Patients With Chronic Colitis. Planta Med 2001; 67(5): 391-5. [DOI:10.1055/s-2001-15802]
18. Abdel-Tawab M, Werz O, Schubert-Zsilavecz M. Boswellia Serrata: An Overall Assessment Of In Vitro, Preclinical, Pharmacokinetic And Clinical Data. Clin Pharmacokinet 2011; 50(6): 349-69. [DOI:10.2165/11586800-000000000-00000]
19. Taghizadeh M, Maghaminejad F, Aghajani M, et al. The Effect Of Tablet Containing Boswellia Serrata And Melisa Officinalis Extract On Older Adults' Memory: A Randomized Controlled Trial. Arch Gerontol Geriatr 2018; 75: 146-50. [DOI:10.1016/j.archger.2017.12.008]
20. Mahboubi M, Taghizadeh M, Talaei SA, et al. Combined Administration Of Melissa Officinalis And Boswellia Serrata Extracts In An Animal Model Of Memory. Iran J Psychiatry Behav Sci 2016; 10(3): e681. [DOI:10.17795/ijpbs-681]
21. Amin G. The Traditional Herbal Medicine In Iran. Tehran: Tehran University of Medical Sciences, Research Deputy Of Health Menistry, 1995.
22. Shafiezadeh R, Alavian SM, Namdar H, et al. The Effect Of Trachyspermum Ammi On Functional Dyspepsia, Severity Liver Steatosis And Liver Enzymes In Patients With Nonalcoholic Fatty Liver Disease: A Double Blind Randomized Clinical Trial. J Islam Iran Tradit Med 2019; 10(3): 209-22. (Persian)
23. Komeili G, Sargazi M, Solouki S, et al. Effect Of Hydroalcholic Extract Of Carum Copticum Seed On The Treatment Of Peptic Ulcer Induced By Ibuprofen In Rats. Horizon Med Sci 2012; 18(1): 12-6. (Persian)
24. Mohammadi Manesh Z, Heidarieh N, Moghadami Rad M. Effect Of Hydroalcholic Extract 0f Trachyspermum Copticum On Anxiety In Male Rats. Sci Res Appl Biol 2018; 7(28): 21-9. (Persian)
25. Shafaghat M, Najafi SH, Razavizadeh R. The Phytochemical And Anti-Bacterial Of Carum Copticum. Iran J Infect Dis Trop Med 2015; 20(68): 43-7. (Persian)
26. Huang W, Wang JQ, Song HY, et al. Chemical Analysis And In Vitro Antimicrobial Effects And Mechanism Of Action Of Trachyspermum Copticum Essential Oil Against Escherichia Coli. Asian Pac J Trop Med 2017; 10(7): 663-9. [DOI:10.1016/j.apjtm.2017.07.006]
27. Mehriardestani M, Aliahmadi A, Toliat T, et al. Evaluation Of Antimicrobial Activity Of Trachyspermum Ammi (L.) Sprague Essential Oil And Its Active Constituent, Thymol, Against Vaginal Pathogens. Tradit Integr Med 2020; 5(2): 49-58. [DOI:10.18502/tim.v5i2.3625]
28. Nosrati F, Fakheri B, Solouki M, et al. Analysis Of Some Phytochemical Characteristics Of Astragalus Fasciculifolius Boiss. In Natural Habitats Of South Sistan And Baluchistan Province, Iran. Iran J Med Aromatic Plant 2019; 35(1): 68-79. (Persian)
29. Shahrani M, Asgharzadeh N, Torki A, et al. Astragalus Fasciculifolius Manna; Antinociceptive, Antiinflammatoryand Antioxidant Properties In Mice. Immunopath Persa 2021; 7(1): e02. [DOI:10.34172/ipp.2021.02]
30. Siddiqui WA, Mazhar MU, Malik JA, et al. The Spasmolytic Effect Of Astragalus Sarcocolla On The Intestinal Smooth Muscles Of Rabbit In Vitro: Potassium Channel Opening. Cureus 2020; 12(7): e9066. [DOI:10.7759/cureus.9066]
31. Haghigh MK, Tolieat T. Zingiber Officinale Roscoe And Unusual Treatments. J Med Plant 2002; 1(1): 19-28. (Persian)
32. Haniadka R, Saldanha E, Sunita V, et al. A Review Of The Gastroprotective Effects Of Ginger (Zingiber Officinale Roscoe). Food Funct 2013; 4(6): 845-55. [DOI:10.1039/c3fo30337c]
33. Al-Nahain A, Jahan R, Rahmatullah M. Zingiber Officinale: A Potential Plant Against Rheumatoid Arthritis. Arthritis 2014; 2014: 159089. [DOI:10.1155/2014/159089]
34. Srivastava KC, Mustafa T. Ginger (Zingiber Officinale) In Rheumatism And Musculoskeletal Disorders. Med Hypotheses 1992; 39(4): 342-8. [DOI:10.1016/0306-9877(92)90059-L]
35. Sharifi-Rad M, Varoni EM, Salehi B, et al. Plants Of The Genus Zingiber As A Source Of Bioactive Phytochemicals: From Tradition To Pharmacy. Molecules 2017; 22(12): 2145. [DOI:10.3390/molecules22122145]
36. Singh RP, Jain R, Mishra R, et al. Antidepressant Activity Of HydroAlcoholic Extract Of Zingiber Officinale. Int Res J Pharm 2012; 3(2): 149-51.
37. Martinez DM, Barcellos A, Casaril AM, et al. Antidepressant-Like Activity Of Dehydrozingerone: Involvement Of The Serotonergic And Noradrenergic Systems. Pharmacol Biochem Behav 2014; 127: 111-7. [DOI:10.1016/j.pbb.2014.10.010]
38. Fekry E, Rahman AA, Awny MM, et al. Protective Effect Of Mirtazapine Versus Ginger Against Cisplatin-Induced Testicular Damage In Adult Male Albino Rats. Ultrastruct Pathol 2019; 43(1): 66-79. [DOI:10.1080/01913123.2019.1592269]
39. Chen CX, Barrett B, Kwekkeboom KL. Efficacy Of Oral Ginger (Zingiber Officinale) For Dysmenorrhea: A Systematic Review And MetaAnalysis. Evid Based Complement Alternat Med 2016; 2016: 6295737. [DOI:10.1155/2016/6295737]
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |