دوره 25، شماره 4 - ( دو ماهنامه طب جنوب 1401 )
جلد 25 شماره 4 صفحات 339-326 |
برگشت به فهرست نسخه ها
رضا طاهرخانی1 
، محمدرضا فرزانه2 ، سکینه طاهرخانی3 ، اعظم امینی4 ، فائزه کشتکار5 ، مریم آقاسی‌پور5 ، آرزو بدری5 ، زهرا عنایی5 ، فاطمه فرشادپور* 6
، محمدرضا فرزانه2 ، سکینه طاهرخانی3 ، اعظم امینی4 ، فائزه کشتکار5 ، مریم آقاسی‌پور5 ، آرزو بدری5 ، زهرا عنایی5 ، فاطمه فرشادپور* 6
1- گروه ویروس‌شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
مرکز تحقیقات طب گرمسیری و عفونی خلیج‌فارس، پژوهشکده علوم زیست پزشکی خلیج‌فارس، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
2- گروه پاتولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
3- گروه مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی اراک
4- مرکز تحقیقات طب گرمسیری و عفونی خلیج‌فارس، پژوهشکده علوم زیست پزشکی خلیج‌فارس، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
5- گروه ویروس‌شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
6- گروه ویروس‌شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
مرکز تحقیقات طب گرمسیری و عفونی خلیج‌فارس، پژوهشکده علوم زیست پزشکی خلیج‌فارس، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران ، F.Farshadpour@yahoo.com
مرکز تحقیقات طب گرمسیری و عفونی خلیج‌فارس، پژوهشکده علوم زیست پزشکی خلیج‌فارس، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
2- گروه پاتولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
3- گروه مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی اراک
4- مرکز تحقیقات طب گرمسیری و عفونی خلیج‌فارس، پژوهشکده علوم زیست پزشکی خلیج‌فارس، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
5- گروه ویروس‌شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
6- گروه ویروس‌شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
مرکز تحقیقات طب گرمسیری و عفونی خلیج‌فارس، پژوهشکده علوم زیست پزشکی خلیج‌فارس، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران ، F.Farshadpour@yahoo.com
چکیده: (1229 مشاهده)
زمینه: سرطان مثانه ششمین سرطان شایع در مردان و دهمین نوع سرطان در زنان است. نقش عفونتهای ویروسی در ایجاد سرطان مثانه در سالهای اخیر بسیار مورد بحث قرار گرفته است. نقش ویروس اپشتن بار (EBV) به‌عنوان کوکارسینوژن در برخی از سرطانهای انسانی اثبات شده است. لذا هدف این پژوهش، بررسی مولکولی EBV در تومورهای مثانه در استان بوشهر میباشد.
مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی است. جمعیت مورد مطالعه شامل بیوپسیهای بافت مثانه افراد مبتلا به سرطان مثانه مراجعه کننده به بیمارستان شهدای خلیج‌فارس بوشهر میباشد. بافت بیوپسی مثانه پارافینه مربوط به 181 بیمار مبتلا به سرطان مثانه با میانگین سنی 13/78± 64/52 و همچنین تعداد 30 نمونه بافت مثانه غیرسرطانی به عنوان گروه کنترل، بعد از پارافین‌زدایی و تخلیص اسیدنوکلئیک، جهت آزمونهای مولکولی مورد بررسی قرار گرفتند. به‌منظور اطمینان از عدم حضور مهارکنندههای PCR ابتدا شناسایی ژن بتاگلوبین انسانی به‌عنوان کنترل داخلی و سپس شناسایی ژن BKRF1 ویروس EBV با روش nested PCR انجام گردید. در پایان از نرم‌افزار SPSS ویرایش 26 جهت تجزیه تحلیل دادهها و آزمونهای آماری استفاده شد.
یافته‌ها: از 181 بافت کارسینوم مثانه مورد مطالعه، 7 مورد (3/9 درصد) با ویروسEBV آلوده بودند، ولی رابطه آماری معناداری میان سن، جنس، مرحله و درجه تومور با مثبت شدن نمونه از نظر ویروسEBV مشاهده نگردید (0/05<p). همچنین در هیچکدام از نمونههای غیرسرطانی به‌عنوان گروه کنترل ویروس EBV شناسایی نشد، با این وجود، اختلاف شیوع EBV بین گروه بیماران سرطان مثانه و گروه کنترل از نظر آماری معنی‌دار نبود (0/33=p). همچنین نتایج توالییابی محصولات nested-PCR ژن BKRF1 و رسم درخت فیلوژنیک بیانگر وجود ویروس EBV تایپ 1 در نمونه های مثبت میباشد.
مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی است. جمعیت مورد مطالعه شامل بیوپسیهای بافت مثانه افراد مبتلا به سرطان مثانه مراجعه کننده به بیمارستان شهدای خلیج‌فارس بوشهر میباشد. بافت بیوپسی مثانه پارافینه مربوط به 181 بیمار مبتلا به سرطان مثانه با میانگین سنی 13/78± 64/52 و همچنین تعداد 30 نمونه بافت مثانه غیرسرطانی به عنوان گروه کنترل، بعد از پارافین‌زدایی و تخلیص اسیدنوکلئیک، جهت آزمونهای مولکولی مورد بررسی قرار گرفتند. به‌منظور اطمینان از عدم حضور مهارکنندههای PCR ابتدا شناسایی ژن بتاگلوبین انسانی به‌عنوان کنترل داخلی و سپس شناسایی ژن BKRF1 ویروس EBV با روش nested PCR انجام گردید. در پایان از نرم‌افزار SPSS ویرایش 26 جهت تجزیه تحلیل دادهها و آزمونهای آماری استفاده شد.
یافته‌ها: از 181 بافت کارسینوم مثانه مورد مطالعه، 7 مورد (3/9 درصد) با ویروسEBV آلوده بودند، ولی رابطه آماری معناداری میان سن، جنس، مرحله و درجه تومور با مثبت شدن نمونه از نظر ویروسEBV مشاهده نگردید (0/05<p). همچنین در هیچکدام از نمونههای غیرسرطانی به‌عنوان گروه کنترل ویروس EBV شناسایی نشد، با این وجود، اختلاف شیوع EBV بین گروه بیماران سرطان مثانه و گروه کنترل از نظر آماری معنی‌دار نبود (0/33=p). همچنین نتایج توالییابی محصولات nested-PCR ژن BKRF1 و رسم درخت فیلوژنیک بیانگر وجود ویروس EBV تایپ 1 در نمونه های مثبت میباشد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
بیماری‌های واگیر
دریافت: 1401/5/29 | پذیرش: 1401/8/1 | انتشار: 1401/9/26
دریافت: 1401/5/29 | پذیرش: 1401/8/1 | انتشار: 1401/9/26
فهرست منابع
1. Richters A, Aben KKH, Kiemeney LALM. The global burden of urinary bladder cancer: an update. World J Urol 2020; 38(8): 1895-904. [DOI]
2. Siegel RL, Miller KD, Fuchs HE, et al. Cancer statistics, 2022. CA Cancer J Clin 2022; 72(1): 7-33. [DOI]
3. Ploeg M, Aben KK, Kiemeney LA. The present and future burden of urinary bladder cancer in the world. World J Urol 2009; 27(3): 289-93. [DOI]
4. Kaufman DS, Shipley WU, Feldman AS. Bladder cancer. Lancet 2009; 374(9685): 239-49. [DOI]
5. Saginala K, Barsouk A, Aluru JS, et al. Epidemiology of Bladder Cancer. Med Sci (Basel) 2020; 8(1): 15. [DOI]
6. Dianatinasab M, Forozani E, Akbari A, et al. Dietary patterns and risk of bladder cancer: a systematic review and meta-analysis. BMC Public Health 2022; 22: 73. [DOI]
7. Wilson VG. Viral Cancer. Viruses: Intimate Invaders. 1st ed. Cham: Springer Nature Switzerland AG, 2022, 341. [Article]
8. Alibek K, Baiken Y, Kakpenova A, et al. Implication of human herpesviruses in oncogenesis through immune evasion and supression. Infect Agents Cancer 2014; 9: 3. [DOI]
9. Pagano JS. Is Epstein-Barr virus transmitted sexually? J Infect Dis 2007; 195(4): 469-70. [DOI]
10. Roulston JE, Bartlett JMS. Molecular Diagnosis of Cancer Methods and Protocols. 2nd ed. Totowa, New Jersey: Humana Press Inc, 2004, 394. [DOI]
11. Knipe DM, Howley P. Fields Virology. 6 th ed. New York: Lippincott Williams & Wilkins (LWW), 2013, 2664. [Article]
12. Landers RJ, O'Leary JJ, Crowley M, et al. Epstein-Barr virus in normal, pre-malignant, and malignant lesions of the uterine cervix. J Clin Pathol 1993; 46(10): 931-5. [DOI]
13. Israele V, Shirley P, Sixbey JW. Excretion of the Epstein-Barr virus from the genital tract of men. J Infect Dis 1991; 163(6): 1341-3. [DOI]
14. Gazzaniga P, Vercillo R, Gradilone A, et al. Prevalence of papillomavirus, Epstein-Barr virus, cytomegalovirus, and herpes simplex virus type 2 in urinary bladder cancer. J Med Virol 1998; 55(4): 262-7. [DOI]
15. Chuang CK, Liao SK. Epstein‐Barr virus infection in urothelial transitional cell carcinoma tissues. BJU Int 2004; 93(4): 495-8. [DOI]
16. Kwok S, Higuchi R. Avoiding false positives with PCR. Nature 1989; 339(6221): 237-8. [DOI]
17. Victor T, Jordaan A, Du Toit R, et al. Laboratory experience and guidelines for avoiding false positive polymerase chain reaction results. Eur J Clin Chem Clin Biochem 1993; 31(8): 531-5. [DOI]
18. Bacich DJ, Sobek KM, Cummings JL, et al. False negative results from using common PCR reagents. BMC Res Notes 2011; 4: 457. [DOI]
19. Taherkhani R, Farshadpour F, Makvandi M, et al. Determination of cytomegalovirus prevalence and glycoprotein B genotypes among ulcerative colitis patients in ahvaz, iran. Jundishapur J Microbiol 2015; 8(2): e17458. [DOI]
20. Broccolo F, Bossolasco S, Careddu AM, et al. Detection of DNA of lymphotropic herpesviruses in plasma of human immunodeficiency virus-infected patients: frequency and clinical significance. Clin Diagn Lab Immunol 2002; 9(6): 1222-8. [DOI]
21. Lo YM, Chan KC. Setting up a polymerase chain reaction laboratory. Methods Mol Biol 2006; 336: 11-8. [DOI]
22. Sanger F, Nicklen S, Coulson AR. DNA sequencing with chain-terminating inhibitors. Proc Natl Acad Sci U S A 1977; 74(12): 5463-7. [DOI]
23. Zarzour AH, Selim M, Abd-Elsayed AA, et al. Muscle invasive bladder cancer in Upper Egypt: the shift in risk factors and tumor characteristics. BMC Cancer 2008; 8: 250. [DOI]
24. Taherkhani R, Farshadpour F, Mirjalili A, et al. Determination of the association between Epstein-Barr virus (EBV) infection and Multiple sclerosis (MS) disease. Iran South Med J 2014; 17(4): 666-75. [Article]
25. Abe T, Shinohara N, Tada M, et al. Infiltration of Epstein-Barr virus-harboring lymphocytes occurs in a large subset of bladder cancers. Int J Urol 2008; 15(5): 429-34. [DOI]
26. Alinezhad Z, Ghane M, Kaboosi H. Detection and Evaluate the Frequency of Cytomegalovirus and Epstein-Barr Virus in Bladder Tumor Samples in Hamedan Province, 1392. Iran J Med Microbiol 2015; 9(1): 22-8. (Persian) [Article]
27. Kim KH, Han EM, Lee ES, et al. Epstein-Barr virus infection in sarcomatoid renal cell carcinoma tissues. BJU Int 2005; 96(4): 547-52. [DOI]
28. Zanella L, Riquelme I, Buchegger K, et al. A reliable Epstein-Barr Virus classification based on phylogenomic and population analyses. Sci Rep 2019; 9: 9829. [DOI]
29. Dere Y, Ekmekçi S, Akarken İ, et al. Can Epstein-Barr virus play a role in upper urinary tract urothelial carcinomas? Ann R Coll Surg Engl 2020; 102(8): 616-20. [DOI]
30. Panagiotakis GI, Papadogianni D, Chatziioannou MN, et al. Association of human herpes, papilloma and polyoma virus families with bladder cancer. Tumour Biol 2013; 34(1): 71-9. [DOI]
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |