زمینه: در این مطالعه ارتباط میزان فلوراید آب های زیر زمینی و ارتفاع روستا از سطح دریا با شاخص های DMFT و dmft کودکانی که در در روستاهای منطقه دشتستان واقع در استان بوشهر زندگی می کنند، سنجیده شده است. مواد و روش‌ها: 13 روستا در منطقه دشتستان که دارای استانداردهای زندگی یکسان بوده و از آب های زیرزمینی به عنوان تنها منبع آب آشامیدنی استفاده می کردند، مورد بررسی قرار گرفتند. آمار مربوط به وضعیت سلامت دندان های شیری (dmft) و دائمی (DMFT) 2287 کودک که در محدوده سنی 6 تا 11 سال بودند، از مرکز بهداشت شهرستان دشتستان گرفته شد و مقادیر شاخصdmft و DMFT کودکان هر روستا طبق دستورالعمل WHO محاسبه شد. میزان فلوراید آب آشامیدنی روستاها نیز به روش SPADNS اندازه‎گیری شد. اطلاعات با استفاده از آزمون آنالیز رگرسیون خطی تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: غلظت فلوراید در محدوده mg/l 12/2 -99/0، مقادیر Dt در محدوده 08/1 – 14/0 و dt در محدوده 18/1-17/0 بود. در محدوده غلظت فلوراید اندازه گیری شده با انجام آنالیز رگرسیون خطی، ارتباط مستقیم ضعیفی با میزان DMFT و dmft مشاهده شد و با افزایش میزان فلوراید، شمارش Dt و dt نیز بدون توجه به سن در هردو جنس در 13 روستا افزایش یافت. در این مطالعه ارتفاع روستاها از سطح دریا تأثیری بر میزان پوسیدگی نداشت. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که غلظت های فلوراید بالاتر ازmg/l 1 در آب آشامیدنی تأثیری در پیشگیری از پوسیدگی دندان کودکان در این منطقه ندارد.