زمینه: زالوهای آبزی با حمله به مخاطات بدن و مکیدن خون باعث کم‌خونی می‌شوند. بر اساس اطلاعات موجود داروی تجاری برای کنترل زالو وجود ندارد. لذا در این مطالعه مداخله‌ای به‌بررسی اثر چندگیاه دارویی و شیمیایی بر زالو گونه لیمناتیس نیلوتیکا پرداخته شد. مواد و روش‌ها: عصاره‌های متانولی درمنه، افسنطین و عصاره‌های هیدروالکلی بلوط، بومادران و گل میمونی بیابانی تهیه گردید. از عصاره تهیه شده در تیمارهای مجزا و از آلبندازول به‌عنوان داروی ضدانگل تجاری و از آب مقطر به-عنوان کنترل منفی استفاده شد. هر زالو در ظرف مجزا و در محیط آبی نگهداری شد و با اضافه نمودن داروهای ذکر شده اثرات داروها برای مدت 720 دقیقه مورد بررسی قرار گرفت. برای هر تیمار 9 تکرار در نظر گرفته شد و در طول مدت آزمایش فلجی و مرگ زالو ثبت شد. یافته‌ها: با بررسی داده‌ها مشخص شد آلبندازول با میانگین مدت زمان 138 دقیقه موجب مرگ زالو می‌شود اما عصاره-های متانولی درمنه، افسنطین و عصاره‌های هیدروالکلی بلوط، بومادران و گل میمونی بیابانی با دوز 600 میلی‌گرم موجب مرگ زالو نشدند. عصاره متانولی درمنه با دوز 1200 میلی‌گرم در مدت 720 دقیقه بدون اثرکشندگی و در دوزهای 1800 و 2400 میلی‌گرم باعث مرگ زالو پس از 635 و 188 دقیقه می‌گردد. عصاره متانولی افسنطین در دوز 1200 میلی‌گرم در مدت 720 دقیقه بدون اثر کشندگی و در دوزهای 1800 و 2400 میلی‌گرم باعث مرگ زالو پس از 600 و 601 دقیقه می‌شود. نتیجه‌گیری: با توجه به دوز و مدت زمان رخداد فلجی و مرگ در گروه مصرف‌کننده آلبندازول در مقایسه با سایر داروها به‌نظر می‌رسد گیاهان دارویی مورد استفاده در این مطالعه در مقایسه با آلبندازول اثر ضدزالویی چندانی بر زالو لیمناتیس نیلوتیکا نداشته باشند.