1- مرکز تحقیقات طب گرمسیری و عفونی خلیجفارس، پژوهشکده زیست پزشکی خلیج فارس، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر ، inabim@yahoo.com
2- مرکز تحقیقات طب گرمسیری و عفونی خلیجفارس، پژوهشکده زیست پزشکی خلیج فارس، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر
3- مرکز تحقیقات طب هستهای خلیجفارس، پژوهشکده زیست پزشکی خلیج فارس، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر
4- سازمان انتقال خون استان بوشهر
چکیده: (20999 مشاهده)
زمینه: هپاتیت C یکی از اصلیترین علل و مرگ ومیر و ناتوانیهای ناشی از بیماریهای کبد در کل دنیا بهشمار میرود. راه اصلی انتقال آن از راه خون و فرآوردههای آن است و اخیراًٌ بهدلیل افزایش گروههای معتاد تزریقی و همراهی انتقال آن با ویروس ایدز، ویروس هپاتیت C مورد توجه قرار گرفته است. لذا جهت بررسی پراکندگی ژنوتیپهای شایع و ریسک فاکتورهای مربوط به انتقال، مطالعه اخیر در جمعیت مراجعهکننده به سازمان انتقال خون استان بوشهرکه بهعنوان HCV مثبت گزارش شده است انجام گردیده است. مواد و روشها: بیماران مراجعهکننده به سازمان انتقال خون بوشهر با آزمایش مثبت (الیزا) HCV Abبه مراکز مشاوره رفتارهای پرخطر ارجاع و پس از گردآوری اطلاعات دموگرافیک و اپیدمیولوژیک مبنی بر راههای انتقال بیماری نمونه خون برای انجام آزمایشات دقیقتر جمعآوری گردیده و بهوسیلهی nested-RT PCRو روش PCR-RFLP وجود ویروس و همچنین ژنوتیپ آن مورد بررسی قرار گرفت. یافتهها: از 69 بیمار مراجعهکننده با HCV Ab+ 60 بیمار RT PCR مثبت داشتند که تعداد مردان 11 برابر تعداد زنان مبتلا بود. ژنوتیپهای غالب (7/36 درصد) Iaو (3/38 درصد)a3 و سپس ژنوتیپهای غیرقابل تایپینگ بودهاند. در بین ریسک فاکتورها بیشترین گروه را معتادان تزریقی تشکیل می دادند و سپس راههای انتقال مربوط به مداخلههای پزشکی نظیر دندانپزشکی و تزریق خون. ژنوتیپ a3 بهطور واضح در ارتباط با اعتیاد تزریق بود و ژنوتیپ Ia با اعمال پزشکی ارتباط مشخص داشت. (05/0>P) ابتلا همزمان ویروسهای هپاتیت ب و ایدز نیز در 3/8 درصد از افراد یافت شد که همگی آنها سابقه اعتیاد تزریق داشتند. نتیجهگیری: طبق نتایج این مطالعه، پراکندگی ژنوتیپهای هپاتیت C، شبیه پراکندگی این ویروس در کشورهای اروپایی و آمریکایی است و تزریق مواد مخدر بهعنوان یک راه اصلی انتقال ویروس بهشمار میرود که لزوم مداخله و آموزش به این گروه از بیماران را برای جلوگیری از انتقال نشان میدهد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1389/10/5 | پذیرش: 1389/11/12 | انتشار: 1390/10/26