زمینه: اساس ساختمان طبیعی استخوان در سال‌های کودکی و نوجوانی شکل می‌گیرد و اگر مشکلی در این دوره به‌وجود آید، شانس پوکی استخوان در بزرگسالی بیشتر خواهد بود. مؤثرترین عامل در شکل‌گیری استخوان، عوامل ژنتیکی می-باشند که در افراد هر ناحیه متفاوت است. هدف این مطالعه ارزیابی تراکم معدنی استخوان و عوامل مؤثر بر آن در دختران شهر کوار در استان فارس می‌باشد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه 235 دختر سالم ساکن شهر کوار فارس که در سن 18-9 سال بودند، شرکت کردند. اندازه‌گیری BMC و BMD در مهره‌های کمر، گردن استخوان ران و کل بدن به‌روش DXA برای آنها انجام شد و صدک-های آنها بر اساس سن به‎وسیله نرم‌افزار LMS طراحی و رسم شد. یافته‌ها: بیشترین افزایش توده معدنی و تراکم معدنی استخوان در دختران 13-11 ساله دیده شد و صدک‌های سوم، بیست و پنجم، پنجاهم، هفتاد و پنجم و نود و هفتم طراحی شده برای BMC و BMD بر اساس سن نشان داد که تراکم استخوان تا سن 15 سالگی با سرعت تقریباً ثابت رو به افزایش است و از آن پس سرعت افزایش آن کم شده و به آهستگی پیش می‌رود. نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر اولین مطالعه‌ای است که به ارزیابی تراکم معدنی استخوان در کودکان و نوجوانان ایرانی پرداخته است. یافته‎های به‌دست آمده نشان داد که در دختران کوار روند افزایش BMC از دختران سایر مناطق دنیا کمتر و روند افزایش BMD از آنها بیشتر است. مقایسه کلی بین نتایج این مطالعه و نتایج مطالعات دیگر نشان داد که میزان مطلق BMC و BMD در دختران کوار از دختران هندی، لبنانی و آسیایی‌های ساکن آمریکا کمتر می‌باشد. همچنین با بررسی یافته‌های این پژوهش نشان داده شد که وزن و بلوغ بیشترین تأثیر را بر میزان تراکم استخوان در دختران شهر کوار می‌گذارند. این مطالعه می‌تواند زمینه‌ساز پژوهش‌های دیگر در سلامت استخوانی کودکان و نوجوانان باشد.