دوره 16، شماره 1 - ( فصلنامه علمی پژوهشی طب جنوب 1392 )                   جلد 16 شماره 1 صفحات 76-69 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر
2- گروه مامایی، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر
3- گروه مامایی، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر ، r.bagherzadeh@bpums.ac.ir
چکیده:   (14630 مشاهده)

زمینه: در بلایا تعداد زیادی از مجروحان و آسیب‌دیدگان به‌منظور بهره‌گیری از تسهیلات بهداشتی درمانی به‌سوی بیمارستان‌ها سرازیر می‎گردند. بنابراین بیمارستان‌ها مهم‌ترین محل ارائه این خدمات به جامعه می‌باشند که باید تمام سطوح آن بهترین پاسخ را تا جایی که امکان دارد به بیشترین تعداد مصدومان ارائه نمایند. بنابراین پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان آمادگی بیمارستان‎های استان بوشهر در برابر بلایا انجام گردید. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی - مقطعی بود که در کلیه بیمارستان‌های استان بوشهر در سال 1388 انجام شد. جهت جمع‌آوری داده‌ها از چک لیست 210 سؤالی استفاده شد که دارای 10 هدف و جهت، هر هدف 6 حیطه (تجهیزات، نیروی انسانی، فضای فیزیکی، ساختار و تشکیلات، پروتکل‌ها، نمودار عملکرد) در نظر گرفته شد. چک لیست توسط افراد مختلف بر حسب حیطه‌های مورد بررسی با مشاهده مستقیم و ارزیابی تجهیزات، برنامه‌ها، اسناد و مدارک تکمیل گردید. یافته‌ها: میزان آمادگی بیمارستان‌ها، در هدف ترافیک با میانگین نمره 10/16±04/19 بسیار ضعیف و اهداف امنیت، آموزش و مدیریت با کسب میانگین و انحراف معیار به‌ترتیب 52/26±29/35، 46/19±65/38، 05/24±36/36 ضعیف ارزیابی شد. از نظر پشتیبانی، نیروی انسانی، ارتباطات، تخلیه و انتقال و پذیرش با میانگین نمره 31/26±26/53، 61/27±65/49، 29/18±53/45، 72/19±33/43، 37/20±47/40 متوسط ارزیابی گردید. بیشترین امتیاز مربوط به اورژانس با میانگین نمره 18/19±80/53 برآورد شد. نتیجه‌گیری: بیمارستان‌های استان آمادگی لازم و توان پاسخ‌گویی در برابر بلایا را نداشته و در صورت بروز حادثه غیرمترقبه‌ای با مشکلات جدی مواجه خواهد شد. بیمارستان‌های بررسی شده لازم است جهت کسب آمادگی جهت برخورد با حوادث برنامه‌ریزی نمایند.

واژه‌های کلیدی: آمادگی، بیمارستان، بلایا، ایران
متن کامل [PDF 121 kb]   (3337 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1390/2/10 | پذیرش: 1390/7/17 | انتشار: 1391/10/11

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.