زمینه: پرستاران اصلی‌ترین و مهم‌ترین نقش را در ارائه خدمات بهداشتی در بیمارستان‌ها ایفا می‌کنند. به‌همین دلیل عوامل مؤثر بر رضایت شغلی پرستاران همواره موضوعی مهم برای مطالعه هستند. هدف این مطالعه پیش‌بینی رضایت شغلی بر اساس هوش هیجانی و صلاحیت پرستاران شاغل در بیمارستان آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی بوشهر بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی، 132 پرستار شاغل در بیمارستان اصلی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر به‌روش سرشماری انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. جهت جمع‌آوری داده‌ها از مجموعه‌ای روا و پایا شامل مقیاس هوش هیجانی سیبریاشرینگ، مقیاس رضایت شغلی (جی دی آی) و مقیاس سنجش صلاحیت پرستاران استفاده شد. نتایج به‌کمک روش آماری رگرسیون خطی گام به گام و ضریب همبستگی پیرسون مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: نتایج تحلیل رگرسیون خطی نشان داد که ابعاد همدلی و مهارت‌های اجتماعی هوش هیجانی می‌توانند رضایت شغلی را پیش‌بینی نمایند، اما هیچ‌یک از ابعاد صلاحیت قدرت پیش‌بینی رضایت شغلی را نداشتند. بین هوش هیجانی و رضایت شغلی رابطه مثبت و معنی‎دار وجود داشت اما صلاحیت رابطه معنی‌داری با رضایت شغلی نداشت. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که ابعاد همدلی و مهارت‌های اجتماعی هوش هیجانی عامل پیش‌بین مناسبی برای رضایت شغلی پرستاران هستند اما صلاحیت نمی‌تواند رضایت شغلی را پیش‌بینی نماید.