زمینه: انسفالوپاتی هیپوکسیک- ایسکمیک در دوره نوزادی - به علت مرگ و میر بالا و پیامدهای عصبی تکاملی طولانی مدت - از اهمیت ویژهای برخوردار است.
مواد و روشها: برای بررسی موارد HIE (Hypoxic Ischemic Encephalopathy) متوسط تا شدید و پیامد آن، طی یک مطالعه هم گروهی تاریخی، پروندههای تمام نوزادانی که با این تشخیص طی سالهای 85-1378 در بیمارستان علی اصغر (ع) بوشهر بستری شده بودند به صورت سرشماری بررسی شدند. از 134 نوزادی که با این تشخیص ظرف سالهای فوق بستری شده بودند، 94 مورد که پرونده کامل داشتند و قابل پیگیری بودند مورد مطالعه قرار گرفتند.
یافتهها: از 94 نوزاد مورد مطالعه، 77 مورد (9/81 درصد) به علت عوارض آسفیکسی فوت شده بودند. میزان بقای نوزادان 17 درصد و میانه بقاء 5 روز بود. از 17 نوزاد زنده مانده، 5 نوزاد (4/29 درصد) دچار فلج مغزی شده بودند. مهمترین عامل خطر مؤثر در بقاء، ماساژ قلبی بیش از 1 دقیقه, آپگار دقیقه اول پایین و وزن کم موقع تولد بود (05/0>P). به علاوه سزارین اورژانس نیز به عنوان عامل خطر مهمی برای مرگ ناشی از HIE شناخته شد.
نتیجهگیری: پیامد آسفیکسی نوزادی بسیار نامطلوب بوده و از ابتلا و مرگ و میر بالایی برخوردار است. این مسئله لزوم طراحی و اجرای برنامههای پیشگیری به خصوص بهبود مانیتورینگ حین زایمان را ایجاب میکند.
Hatami G, Motamed N, Darvishi Z. Outcomes and survival of neonates with Hypoxic Ischemic Encephalopathy (HIE) in a university hospital in Bushehr port 1999-2006 . Iran South Med J 2006; 9 (1) :36-44 URL: http://ismj.bpums.ac.ir/article-1-44-fa.html
حاتمی گیسو، معتمد نیلوفر، درویشی زینب. بررسی عاقبت و بقای نوزادان مبتلا به هیپوکسیک- ایسکمیک انسفالوپاتی بستری شده در بیمارستان دانشگاهی حضرت علی اصغر (ع) بوشهر؛ 85-1378. طب جنوب 1385; 9 (1) :44-36
Iranian South Medical Journal is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License which allows users to read,
copy, distribute and make derivative works for non-commercial purposes from the material, as long as the author of the original work is cited properly