زمینه: بروسلوز مهمترین بیماری عفونی مشترک بین انسان و دام است. با توجه به اندمیک بودن تب مالت در ایران، برآن شدیم که میزان شیوع سرواپیدمیولوژیک بروسلوز را در دامداران روستاهای بخش مرکزی استان بوشهر در سال 83-1382 بررسی کنیم.
مواد و روشها: از 379 دامدار ساکن روستاهای بخش مرکزی استان بوشهر در شهرستان های گناوه، بوشهر و دشتستان، نمونه سرمی تهیه شد و در این نمونههای سرمی، IgG بر علیه بروسلا به شیوه الیزا ELISA مورد بررسی قرار گرفت.
یافتهها: شیوع سرواپیدمیولوژی بروسلوز 8/10 درصد بدست آمد. بین سرم مثبت شدن IgG سرم بر علیه بروسلا در دامدار و تماس با گوسفند و سقط در دام ارتباط بدست آمد (05/0P<)؛ امّا با سن، جنس، تماس با گاو، بز و شتر، نگهداری دام در خانه، مصرف محصولات لبنی و شیر خام، سابقه بیماری در فرد و خانواده و علائم غیراختصاصی مثل تب، میبالژی، درد کمر و آرترالژی ارتباطی بدست نیامد.
نتیجهگیری: بروسلوز در استان بوشهر شیوع بالایی دارد و دامدارانی که سابقه تماس با گوسفند یا سقط در دامشان دارند، سرولوژی مثبت بر علیه بروسلا بیشتر دیده میشود.
Vahdat K, Jafary S M, Hashemi S M. Seroepidemiological prevalence of brucellosis in livestock breeders of the central rural area of Bushehr province 2003-4. Iran South Med J. 2006; 9 (1) :51-58 URL: http://ismj.bpums.ac.ir/article-1-46-fa.html
وحدت کتایون، جعفری سید مجتبی، هاشمی سیده معصومه. سرو اپیدمیولوژی بروسلوز در دامداران روستاهای بخش مرکزی استان بوشهر 83-1382. طب جنوب. 1385; 9 (1) :58-51
Iranian South Medical Journal is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License which allows users to read,
copy, distribute and make derivative works for non-commercial purposes from the material, as long as the author of the original work is cited properly