زمینه: شناخت تأثیرات بالقوه فناوری اطلاعات در صنعت خدمات سلامت می‎تواند به عنوان پایه‎ای جهت برنامه‎‎ریزی‎های استراتژیک به منظور ارتقاء دستاوردهای نظام سلامت مبتنی بر فناوری تلقی گردد. بی‎تردید اعضاء هیات علمی حرفه مدارک پزشکی که در دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور به تعلیم و تربیت دانشجویان این رشته به عنوان متخصصان آینده نظام اطلاعات سلامت همت گمارده‌اند، نقش ارزنده‌ای در ارتقاء دانش و آگاهی دانشجویان در زمینه کاربرد اثر بخشی فناوری اطلاعات در نظام سلامت ایفا می‌نمایند. مواد و روش‌ها: در یک مطالعه مقطعی پرسشنامه‌ای جهت بررسی اثربخشی فناوری اطلاعات در نظام سلامت در میان اساتید گروه مدارک پزشکی دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور (17 دانشگاه) توزیع گردید. این پرسشنامه شامل سه بخش مدیریت اطلاعات سلامت (در زمینه ارتقاء کمی و کیفی مستندات، پیگیری و ارجاع، مدیریت تقاضا و سیستم درآمد و هزینه)، تحقیقات و آموزش علوم پزشکی بود. به منظور بررسی رابطه بین متغیرهای پژوهش از آزمون مربع کای و تست دقیق فیشر استفاده شده است. یافته‎ها: از 64 پرسشنامه توزیع شده، 49 مورد تکمیل گردید. اکثریت واحدهای مورد پژوهش (81/40 درصد) معتقد بودند که کاربرد فناوری اطلاعات منجر به افزایش استفاده از فرم‌ها و منابع چاپی می‌گردد و 53/26 درصد تأثیر کاربرد فناوری را در ایجاد خطاهای پزشکی زیاد می‌دانستند و اکثریت واحدهای مورد پژوهش (75/36 درصد) تأثیر کاربرد فناوری اطلاعات را در انجام فرایند خوددرمانی متوسط محسوب کردند. به ترتیب 67/83 و 59/79 درصد کاربرد فناوری اطلاعات را در تحقیقات پزشکی و آموزش پزشکی خیلی زیاد ارزیابی کردند. همچنین میان نگرش واحدهای مورد پژوهش در خصوص تأثیر فناوری اطلاعات در محورهای مورد بررسی و متغیرهای فردی سن، جنس و سابقه تدریس از طریق آزمون مربع کای و تست دقیق فیشر رابطه معنی داری بدست نیامد. نتیجه‎گیری: اکثر اساتید مدارک پزشکی کشور در خصوص اثر بخشی فناوری اطلاعات در ارتقاء مدیریت سلامت تحقیقات، آموزش علوم پزشکی از آگاهی بالایی برخوردارند، ولی سطح آگاهی آنان در خصوص اثر بخشی فناوری اطلاعات در کیفیت خدمات سلامت و عوارض بکارگیری آن مطلوب نیست. از این رو پیشنهاد می‎شود که نسبت به آشنایی آنان با اثر بخشی فناوری اطلاعات بر کیفیت خدمات سلامت اقدام شود