BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://ismj.bpums.ac.ir/article-1-551-fa.html
2- گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی بوشهر ،
3- گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی بوشهر
زمینه: تهوع و استفراغ پس از عمل هنوز هم یکی از مشکلات شایع و ناخوشایند برای بیماران پس از بیهوشی عمومی است و در ایجاد آن عوامل متعددی مانند سن وجنس و نوع عمل جراحی دخیل می‌باشند. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر مایع درمانی شدید و دگزامتازون بر شیوع تهوع و استفراغ پس از عمل جراحی انتخابی لوزه می‌باشد. مواد و روش‌ها: در یک کارآزمائی دو سوکور 77 بیمارکه به‌طور الکتیو کاندید عمل جراحی لوزه بودند وارد مطالعه شدند. در گروه شاهد و کنترل میزان 2 سی‌سی بر حسب کیلوگرم وزن بدن به ازای هر ساعت گرسنگی سرم رینگر انفوزیون گردید. در گروه شاهد 4 میلی‌گرم دگزامتازون و در گروه تحت مطالعه به‌میزان 20 سی‌سی بر حسب کیلوگرم وزن بدن سرم رینگر قبل از عمل به صورت وریدی تجویز شد. کلیه بیماران از نظر وجود استفراغ و تهوع پس از هوشیاری در ریکاوری و بخش مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته‌ها: هیچ‌گونه تغییرات معنی‌داری از نظر فشار خون، ضربان قلب و تهوع و استفراغ بعد از عمل مشاهده نگردید. تهوع و استفراغ پس از عمل در گروه تحت مطالعه و شاهد به‌ترتیب 6/25 درصد و 7/26 درصد گزارش گردید (05/0
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
