دانشگاه علوم پزشکی بوشهر

زمینه: دیابت با اختلالات متابولیکی زیادی از جمله تغییر در آدیپوکاین‌هایی مثل واسپین و کمرین همراه است. اثر تمرینات ورزشی هوازی بر این آدیپوکاین‌ها در زنان دیابتی نوع دو کمتر مورد مطالعه قرار گرفته است. لذا هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر دو نوع پروتکل تمرین هوازی بر واسپین، کمرین و نیم رخ لیپیدی در زنان دیابتی نوع 2 می‌باشد. مواد و روش‌ها: بررسی کنونی به‌روش نیمه تجربی انجام شد. بدین‌منظور36 زن مبتلا به دیابت نوع 2 به‌صورت تصادفی به سه گروه 1، 2 و 3 تقسیم شدند. گروه 1 تمرینات هوازی روزانه 5 هفته‌ای (12 نفر)، گروه 2 تمرینات هوازی روز در میان 10 هفته‌ای (12 نفر) انجام داده و گروه 3 که گروه کنترل بود هیچ تمرینی انجام نمی‌دادند. تمرینات هوازی با شدت 70-60 درصد ضربان قلب بیشینه و 60-30 دقیقه در هر جلسه انجام شد. اندازه‌گیری‌ها و نمونه‌گیری خونی قبل، پس از 5 هفته و 10 هفته از اجرای پروتکل پژوهشی برای همه آزمودنی‌ها (سه گروه) انجام شد. برای تحلیل داده‌ها از روش آماری ANOVA با اندازه‌گیری مکرر و آنوای یک‌طرفه استفاده شد. سطح معناداری آزمون‌ها 05 /0P≤ در نظر گرفته شد. یافته‌ها: تمرینات ورزشی روزانه 5 هفته‌ای اثر معنی‌داری بر وزن (5/0=p)، درصد چربی بدن (54/0=p)،BMI (65/0=P) و واسپین (59/0=P) نداشت. همچنین تمرینات ورزشی یک روز در میان 10 هفته‌ای نیز اثر معنی‌داری بر وزن (35/0=p)، درصدچربی بدن (30/0=P)،BMI (27/0=P) و واسپین (67/0=P) نداشت. در حالی که باعث کاهش معنادار غلظت کمرین شد (001/0=p). تمرینات ورزشی روزانه 5 هفته‌ای اثر معنی‌داری بر هیچ‌یک از شاخص‌های اندازه‌گیری شده نداشت. نتیجه‌گیری: پنج هفته تمرین روزانه هوازی و 10 هفته تمرین روز در میان هوازی بر سطوح واسپین و نیم‌رخ لیپیدی بیماران زن دیابتی نوع دو تأثیری ندارد. به‌نظر می‌رسد این بیماران برای بهره‌برداری مؤثر از تمرینات هوازی باید این تمرینات را برای مدت زمان بیشتری انجام دهند.