دانشگاه علوم پزشکی بوشهر

زمینه: در سال‌های اخیر فراوانی بیماری‌های آلرژیک پوستی مانند درماتیت آتوپیک (اگزما) و کهیر در منطقه بسیار بالا گزارش شده است. شناسایی فراوانی اینگونه آلرژن‌های مناطق مختلف در تشخیص و درمان بیماری‌های آلرژیک نقش بسیار مهمی دارد. هدف از این پژوهش بررسی فراوانی آلرژن‌های شایع در بیماران آلرژیک پوستی به‌ویژه اگزما و کهیر در استان بوشهر بوده است. مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی- توصیفی، 234 بیمار مبتلا به کهیر و اگزما که در تست آلرژی پوستی پریک حداقل به یک آلرژن حساسیت داشتند، وارد مطالعه شدند. تست آلرژی پوستی پریک با عصاره آلرژن‌های شایع استنشاقی و غذایی منطقه‌ای انجام شد. یافته‌ها: از بین 837 بیمار مراجعه کننده به درمانگاه آلرژی، 91 نفر (8/10 درصد) اگزما و 143 نفر (17 درصد) کهیر داشتند. شیوع اگزما و همچنین کهیر در زن‌ها به شکل معنی‌داری بیشتر از مردان بود. شایع‌ترین آلرژن‌های خوراکی در بین بیماران اگزما به ترتیب بادام زمینی (6/56 درصد)، گردو (7/47 درصد)، سویا (1/46 درصد) بود. همچنین شایع‌ترین آلرژن‌های استنشاقی در این بیماران به‌ترتیب مایت غبار خانگی (7/67 درصد)، گرده علف هرز شور (7/57 درصد) و اسپور قارچ آلترناریا (6/51 درصد) بود. در بیماران با کهیر بادام زمینی (58 درصد)، گردو (1/53 درصد)، گوجه فرنگی (2/48 درصد) شایع‌ترین آلرژن‌های خوراکی بودند، درحالیکه شایع‌ترین آلرژن‌های استنشاقی در این بیماران به‌ترتیب مایت غبار خانگی (4/66 درصد)، گرده علف هرز شور (4/52 درصد) و گرده درخت خرما (51 درصد) بود. نتیجه‌گیری: یافته‌های این بررسی نشان داد که فراوانی عوامل حساسیت‌زای خوراکی در بیماران اگزما و کهیر، بادام زمینی و گردو می‌باشند. همچنین شایع‌ترین عوامل حساسیت‌زای استنشاقی در این بیماران، مایت غبار خانگی و علف‌های هرز بودند.