زمینه: آلودگی صوتی در افراد بالغ سبب آسیب به کلیه‌ها می‌شود اما تأثیر آلودگی‌های صوتی بر روی جنین هنوز ناشناخته باقی مانده است. بنابراین هدف از این مطالعه تأثیر اصوات با شدت زیاد بر روی حجم و ساختمان کلیه‌های در حال تکامل در جنین بوده است. مواد و روش‌ها: 32 موش حامله به 4 گروه 8 تایی تقسیم شدند. مادران باردار در گروه‌های آزمایش از روز 6 بارداری تا یک هفته پس از تولد به میزان 5/2 ساعت در معرض صداهای پیوسته با شدت 100 دسی‌بل قرار داده شدند. کلیه نوزادان در روزهای 7 و 14 بعد از تولد برداشته شد. و پس از آماده سازی بافتی، اسلایدهایی به ضخامت 5/0 میکرون با روش orientator به دست آمد. سپس حجم کل کلیه و حجم قسمت‌های قشری و مرکزی آن با استفاده از اصل کاوالیه مورد مطالعه قرار گرفت. میزان ماتریکس، مقدار نکروز و میزان واکنش‌های التهابی توسط Knodell Scoring System رتبه‌بندی گردید. آنالیز آماری توسط آزمون من- ویتنی در سطح (05/0>P) انجام گرفت. یافته‌ها: اختلاف معنی‌داری در میزان حجم کلیه در بین گروه‌های کنترل و آزمایش وجود نداشت (05/0>P). مطالعات میکروسکوپی نیز نشان داد که صوت، تأثیری بر روی ساختمان بافتی کلیه ندارد. نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد که اصوات با شدت زیاد تأثیری روی ابعاد ساختمان بافتی کلیه جنین سوری ندارد.