زمینه: هپاتیت مزمن عبارت است از رشته اختلالات کبدی با علل و شدت متغیر که در آنها التهاب و نکروز کبدی به‌مدت دست کم شش ماه ادامه می‌یابند. درمان انتخابی تمام انواع هپاتیت مزمن ویروسی، اینترفرون- آلفا می‌باشد. کاهش تراکم استخوان سبب بروز عوارضی از جمله شکستگی خود به خودی بدون تروما می‌شود. با توجه به عوارض کاهش تراکم استخوان و تناقضات موجود در این زمینه، در این بررسی دانسیته استخوانی بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن قبل و بعد از درمان با اینترفرون مقایسه شد. مواد و روش‌ها: در این بررسی هم‌گروهی (کوهورت) 22 بیمار مبتلا به هپاتیت مزمن نیازمند دریافت اینترفرون طی دوره‌ای شش ماهه از نظر سنجش تراکم استخوانی ارزیابی شدند. از کلیه افراد مورد مطالعه قبل از دریافت اینترفرون آزمایش سنجش تراکم استخوان (BMD) از مهره‌های کمری و نیز گردن فمور به‌عمل آمد. نتیجه آزمایش تراکم استخوان قبل از تجویز اینترفرون در فرم اطلاعاتی از قبل تنظیم شده ثبت گردید. شش ماه پس از درمان با اینترفرون آلفا دوباره از بیماران تراکم استخوان توسط همان دستگاه قبلی سنجیده شده و نتیجه آن در فرم اطلاعاتی ثبت گردید. کلیه اطلاعات لازم مانند سن، جنس، بیماری زمینه‌ای و شرح حال مصرف دارو نیز از بیماران پرسیده شد و در فرم اطلاعاتی ثبت گردید. میزان دریافت اینترفرون، 3 میلیون واحد یک روز در میان بود. پس از جمع‌آوری اطلاعات و استخراج آن‌ها، داده‌ها وارد نرم‌افزار SPSS ویرایش 14 شده و از آزمون کای اسکوئر و ویلکاکسون جهت مقایسه میانگین‌ها استفاده شد. یافته‌ها: در میان بیماران مورد مطالعه 21 نفر (5/95 درصد) مذکر بوده‌اند. میانگین سنی بیماران 83/7±04/34 سال بوده است و نیمی از بیماران در گروه سنی 30 تا 35 سال قرار داشتند. بیماران مورد مطالعه از نظر هیچ‌کدام از شاخص‌های دانسیته استخوانی (T-score و Z-score) بعد از درمان با اینترفرون آلفا نسبت به قبل از آن تفاوت آماری معنی‌داری با یکدیگر نداشته‌اند (05/0P>). از نظر شاخص‌های دانسیته‌ی استخوانی بین گروه‌های سنی مختلف، قبل و بعد از درمان با اینترفرون آلفا اختلاف آماری معنی‌داری مشاهده نشد (05/0P>). نتیجه‌گیری: در این مطالعه، می‌توان گفت که اینترفرون آلفا که در درمان بیماران مبتلا به هپاتیت C مورد استفاده قرار می‌گیرد، در کل تأثیر بسزایی روی دانسیته استخوانی این بیماران ندارد. برای دیدن تأثیر دراز مدت اینترفرون روی دانسیته استخوانی، مطالعه دیگری با طول مدت بیشتر ضروری است؛ چه بسا با کاهش التهاب در بیماری، دانسیته استخوانی در دراز مدت بهبود یابد.