زمینه: با توجه به نتایج متناقض مرتبط با اثرات مقادیر کافئین بر پاسخ التهابی ناشی از ورزش، پژوهش کنونی به‌منظور تعیین تأثیر مصرف مقادیر مختلف کافئین بر پاسخ التهابی حاد مردان والیبالیست متعاقب انجام یک جلسه تمرین مقاومتی وامانده‌ساز انجام شد. مواد و روش‌ها: 30 مرد والیبالیست نخبه (سن 25-20 سال و چربی بدن 15-10 درصد) در قالب طرحی نیمه‌تجربی و دوسویه کور به‌طور تصادفی در سه گروه همگن مکمل (کافئین: 6 و 9 میلی‌گرم/کیلوگرم وزن بدن) و شبه‌دارو (دکستروز: 6 میلی‌گرم/کیلوگرم وزن بدن) جایگزین شدند. همه‌ی آزمودنی‌ها پس از مکمل‌دهی در یک جلسه تمرین وامانده‌ساز مقاومتی باوزنه (با 80 درصد یک تکرار بیشینه) شرکت نمودند. تغییرات شاخص‌های التهابی (عامل نکروز توموری آلفا و پروتئین واکنشگر-C سرمی) طی سه مرحله (حالت پایه، 45 دقیقه بعد از مصرف مکمل‌ و 24 ساعت پس از برنامه‌ی تمرینی) اندازه‌گیری شد. داده‌های نرمال با آزمون‌ تحلیل واریانس مکرر در سطح معنی‌داری پنج درصد بررسی شد. یافته‌ها: عامل نکروز توموری آلفا و پروتئین واکنشگر-C سرمی 45 دقیقه پس از مصرف مقادیر مختلف کافئین (6 و 9 میلی‌گرم/کیلوگرم وزن بدن) و 24 ساعت بعد از یک جلسه تمرین مقاومتی به‌طور‌ معنی‌دار افزایش یافت (05/0P<). با این حال، پاسخ 24 ساعته‌ی عامل نکروز توموری آلفا و پروتئین واکنشگر-C سرمی گروه‌های دریافت‌کننده‌ی کافئین متعاقب یک جلسه تمرین مقاومتی به‌طور‌ معنی‌دار کمتر از گروه شبه‌دارو بود (05/0P<). نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج می‌توان نتیجه گرفت که مصرف حاد مقادیر 6 و 9 میلی‌گرم کافئین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به‌طور مشابه می‌تواند موجب کاهش پاسخ التهابی مردان والیبالیست متعاقب انجام یک جلسه تمرین مقاومتی ‌شود.