دوره 17، شماره 5 - ( دو ماهنامه طب جنوب 1393 )                   جلد 17 شماره 5 صفحات 926-916 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Saadat S, Solhjoo K, Norouz-nejadfard M J, Kazemi A, Rouhi R, Mardaneh J. The frequency of Staphylococcus aureus among Shiraz hospital personnel and determination of their antibiotic sensitivity pattern. Iran South Med J 2014; 17 (5) :916-926
URL: http://ismj.bpums.ac.ir/article-1-606-fa.html
سعادت ساره، صلح جو کاوس، نوروزنژاد فرد محمد جواد، کاظمی اکبر، روحی ریحانه، مردانه جلال. فراوانی استافیلوکوکوس اورئوس در کارکنان بیمارستان‌های شیراز و تعیین الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی آن‌ها. مجله طب جنوب. 1393; 17 (5) :916-926

URL: http://ismj.bpums.ac.ir/article-1-606-fa.html


1- گروه میکروبیولوژی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد جهرم
باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد جهرم
2- گروه میکروب‌شناسی،دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جهرم ، solhjouk@yahoo.com
3- گروه میکروبیولوژی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد جهرم
4- گروه میکروب‌شناسی،دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جهرم
5- مرکز تحقیقات میکروب‌شناسی بالینی استاد البرزی، بیمارستان نمازی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز
چکیده:   (5923 مشاهده)

زمینه: مصرف نادرست آنتی‌بیوتیک‌ها طی چند دهه گذشته منجر به بروز سویه‌هایی از استافیلوکوکوس اورئوس شده است که به متی‌سیلین و ونکومایسین مقاوم می‌باشند. از آنجایی که ناقلین این باکتری در بینی، یکی از منابع مهم انتقال عفونت در بیمارستان‌ها می‌باشند، هدف از این بررسی، تعیین فراوانی ناقلین و الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از کارکنان بیمارستان‌های شیراز بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی در سال 1391، 591 نمونه از ناحیه قدامی بینی کارکنان درمانی و خدماتی بیمارستان‌های شیراز توسط سواب استریل گرفته شد. پس از تعیین هویت باکتری استافیلوکوکوس اورئوس با آزمایش‌های بیوشیمیایی و میکروبیولوژیکی، الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی ایزوله‌ها به‌روش انتشار دیسک برای 13 نوع آنتی‌بیوتیک بررسی شد. (MIC)Minimum inhibitory concentration سویه‌های مقاوم به متی‌سیلین در روش دیسک دیفیوژن نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های ونکومایسین، تیکوپلانین، لینزولید و سینرید با روش E-test (Itly، Liofilechem) تعیین شد. یافته‌ها: 6/14 درصد افراد در این مطالعه، ناقل استافیلوکوکوس اورئوس در بینی بودند. به‌گونه‌ای‌که 74 درصد از آن‌ها کارکنان درمانی و 26 درصد کارکنان خدماتی بودند و بین ناقل بودن و متغیرهایی مثل شغل، بخش، جنسیت و سن کارکنان ارتباط معنی‌داری مشاهده نشد (05/0p>). در بین ایزوله‌های استافیلوکوکوس اورئوس بیشترین حساسیت آنتی‌بیوتیکی به آنتی‌بیوتیک‌های ونکومایسین، تیکوپلانین، لینزولید و کوینوپریستین- دالفوپریستین (3/95 درصد) و کمترین حساسیت به آنتی‌بیوتیک‌های آموکسی‌سیلین و آمپی‌سیلین (5/3 درصد) مشاهده شد. تنها دو سویه با روش E-test مقاومت کامل به ونکومایسین نشان دادند. نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه 6/14 درصد از کارکنان در این بررسی ناقل استافیلوکوکوس اورئوس بودند و مقاومت سویه‌های جدا شده به بیشتر آنتی‌بیوتیک‌های رایج در درمان عفونت‌های استافیلوکوکوس اورئوس وجود داشت، شناسایی و درمان این کارکنان درمانی و خدماتی می‌تواند از افزایش عفونت‌های بیمارستانی ناشی از سویه‌های مقاوم جلوگیری نماید.

متن کامل [PDF 608 kb]   (2588 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1392/1/27 | پذیرش: 1392/2/16 | انتشار: 1393/7/23

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله طب جنوب می‌باشد.

طراحی و برنامه نویسی: یکتاوب افزار شرق

© 2023 CC BY-NC 4.0 | Iranian South Medical Journal

Designed & Developed by: Yektaweb