زمینه: وقوع هم‌زمان عوامل خطرساز برای هم دیابت نوع دو و هم بیماری عروق کرونر، نشان از وجود "سندرم متابولیک" دارد. مطالعات نشان داده‌اند که ویتامین D ارتباط معکوس با اجزای سندرم متابولیک از قبیل نمایه جرمی بدن (BMI)، فشارخون سیستولیک، اندازه دور کمر، قندخون ناشتا، مقاومت به انسولین و LDL کلسترول دارد. بنابراین در این مطالعه ارتباط سندرم متابولیک و سطح ویتامین D بررسی گردید.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه مورد- شاهدی، از بیماران مراجعه کننده به درمانگاه‌های خصوصی و دولتی، به‌روش نمونه‌گیری آسان، 70 بیمار مبتلا به سندرم متابولیک و 70 بیمار دارای اضافه وزن که مبتلا به سندرم متابولیک نبودند، انتخاب شدند. آزمایش‌های مختلف جهت بررسی پروفایل لیپید، 25 هیدروکسی ویتامین D، انسولین و قندخون ناشتا انجام شد. فشار خون اندازه‌گیری و معاینات گوناگون مانند دورکمر، وزن و قد انجام شد. سندرم متابولیک بر اساس معیارهای ATPIII، تشخیص داده شد و سطح 25 هیدروکسی ویتامین D سرم با استفاده از آزمون Mann-Whitney –U و Student –t-test در دو گروه مقایسه شد.

یافته‌ها: شرکت کنندگان در این مطالعه 63 درصد زن بودند. شیوع کمبود ویتامین D برحسب 20D (OH)25 نانوگرم بر میلی‌لیتر، 4/71 درصد و 2/26 درصد به‌ترتیب در گروه متابولیک و کنترل بود. میانگین ویتامین D در گروه متابولیک 22±20 و در گروه کنترل 17±27 نانوگرم بر میلی‌لیتر بود (01/0P=).

نتیجه‌گیری: یافته‌های بررسی کنونی نشان می‌دهد که بین کمبود ویتامین D و سندرم متابولیک ارتباط مشخصی وجود دارد و کمبود ویتامین D با مکانیسم‌های مختلف در ایجاد سندرم متابولیک نقش دارد.