BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://ismj.bpums.ac.ir/article-1-737-fa.html
، سلماز محمدی*2 ، شوسی کشته1 ، سید زهرا پژوهیده1 ، حامد تابش3
2- گروه مامایی، دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران ،
3- گروه اپیدمیولوژی و آمار حیاتی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
زمینه: امروزه با پیشرفت‌های قابل توجهی که در زمینههای علمی به وجود آمده شاهد دسترسی هر چه بیشتر افراد به داروهای مختلف و مصرف خودسرانه آن هستیم که برای سیستم بهداشت و درمان مشکلاتی را به همراه داشته است بنابراین این تحقیق با هدف تعیین فراوانی و علل آن در زنان شهراهواز انجام شده است.
مواد و روش‌ها: در یک مطالعه مقطعی 364 زن مراجعه کننده به 7 مراکز بهداشتی درمانی شهر اهواز بر اساس شماره پرونده خانوار و با تخصیص متناسب به هر مرکز به صورت تصادفی انتخاب و پرسشنامه نیمه سازماندهی شده از طریق مصاحبه تکمیل شد. جهت آنالیز داده از تست‌های آماری کای دو و مدل رگرسیون لجستیک استفاده شد. (05/0>P) معنادار در نظر گرفته شد
یافته‌ها: خود درمانی در 1/70 درصد زنان وجود داشت. بیشترین فراوانی خود درمانی به گروه سنی بیشتر از 30 سال تعلق داشت. شایع‌ترین موارد خود درمانی، اختلالات ادراری – تناسلی (7/58 درصد) بود. بین تحصیلات (003/0=P) و تعداد زایمان (003/0=P) با مصرف خودسرانه دارو ارتباط معنیداری وجود داشت. شایع‌ترین علل مصرف داروهای صناعی سابقه ابتلای قبلی (6/48 درصد) و گران بودن هزینه‌های پزشکی (6/50 درصد)، در مورد داروهای گیاهی، گران بودن هزینه‌های پزشکی (1/41درصد) و برای گیاهان دارویی مؤثر بودن این محصولات (1/38 درصد) بوده است.
نتیجه‌گیری: بالا بودن میزان خود درمانی در جامعه مورد بررسی، ضرورت بکارگیری آموزش در زمینه مصرف صحیح دارو را از طریق رسانه‌های جمعی ایجاب می‌کند.
دریافت: 1393/3/26 | پذیرش: 1393/8/19 | انتشار: 1394/8/17
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
