زمینه: در زمینهی درمان تومورهای مغزی به روش گیراندازی نوترون با بور، مقادیر دوز مؤلفههای نوترون و گاما و شرایط درمان یک تومور خارج از مرکز فانتوم سر، شبیهسازی شده است. اهداف این مطالعه، محاسبهی میزان دوز مؤثر و مقدار دوز دریافتی در فانتوم سر و تعیین مدت درمان با توجه به حد مجاز تعیین شده از سوی کمیسیون ICRP، بوده است.
مواد و روشها: در این تحقیق، یک فانتوم سر انسان روبروی یک سیستم نوترونی (شامل چشمه کالیفرنیوم 252، کندکننده، بازتابنده و فیلترهای فوتونی و نوترونی) شبیهسازی شد. یک تومور کروی شکل، خارج از مرکز فانتوم، در نظر گرفته شد. فانتوم سر، شامل سه بخش پوست، جمجمه و مغز میباشد. شبیهسازی به کمک کد محاسباتی MCNPX2.6.0 انجام گردید. در این شبیهسازی، تومور به شعاع 5/1 سانتیمتر در عمق 2 سانتیمتری مغز، در نظر گرفته شد.
یافتهها: درمان تومور با غلظتهای مختلف بور در فانتوم سر، بررسی شد. بیشترین دوز دریافتی حدود 055/0 سیورت بر ساعت است و مربوط به شرایطی است که در بافتهای سالم، بور جذب نشود. میزان دوز جذبی نوترونهای فوق حرارتی در شرایطی که در بافتهای سالم بور جذب نشود، در ورودی جمجمه و بافت مغز شدیداً افت پیدا میکند و رفتهرفته کاهش مییابد.
نتیجهگیری: محاسبات نشان داد وقتی یک بیمار حدود 5 دقیقه پرتو دریافت نماید، مقدار دوز دریافتی حدود 6/4 میلیسیورت خواهد بود. تحت این شرایط از درمان، دوز معادل تمام بدن وی در یک سال، از 5 میلیسیورت تجاوز نمینماید.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |