دوره 20، شماره 4 - ( دو ماهنامه طب جنوب 1396 )
جلد 20 شماره 4 صفحات 398-380 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ethnopharmacology of Medicinal Plants in the Southwest of Mond Mountain. Iran South Med J 2017; 20 (4) :380-398
URL: http://ismj.bpums.ac.ir/article-1-890-fa.html
URL: http://ismj.bpums.ac.ir/article-1-890-fa.html
لاوری نرگس، قاسمی مجتبی، نبی پور ایرج. اتنوفارماکولوژی گیاهان دارویی جنوب غربی کوه مند. مجله طب جنوب. 1396; 20 (4) :380-398
1- مرکز تحقیقات طب گرمسیری و عفونی خلیج‌فارس، پژوهشکده علوم زیست پزشکی خلیج‌فارس، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
2- مرکز تحقیقات زیست فناوری دریایی خلیج‌فارس، پژوهشکده علوم زیست پزشکی خلیج‌فارس، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران ، inabipour@gmail.com
2- مرکز تحقیقات زیست فناوری دریایی خلیج‌فارس، پژوهشکده علوم زیست پزشکی خلیج‌فارس، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران ، inabipour@gmail.com
چکیده: (8060 مشاهده)
زمینه: اتنوفارماکولوژی ابزاری است نیرومند که با ایجاد فرصت برای همکاری میان رشته‌ای و چند رشته‌ای و نیز کسب اطلاعات بسیار با ارزش در مورد گیاهان دارویی به کار برده شده در فرهنگ‌های گوناگون، زمینه را جهت کشف داروهای جدید فراهم می‌سازد. هدف از این پژوهش شناخت گیاهان دارویی بوده است که به صورت سنتی در منطقه جنوب غربی کوه مند در شمال خلیج‌فارس،کاربرد دارویی دارند.
موادوروش‌ها: داده‌های اتنوفارماکولوژیک گیاهان دارویی از 20 نفر آگاه بومی منطقه جنوب غربی کوه مند به صورت مصاحبه حضوری گرداوری شد و شاخص‌های فراوانی ثبت نسبی (Relative Frequency of Citation) و شاخص اهمیت فرهنگی (Cultural Importance Index) برای هر گیاه دارویی محاسبه گردید.
یافته‌ها: به طور کلی116 گونه گیاه دارویی در منطقه جنوب غربی کوه مند در استان بوشهر مربوط به 65 خانواده شناسایی گردید. گیاهان آویشن شیرازی (Zataria multiflora)، سربرنجاسف (Achillea eriophora DC)، رازیانه(Foeniculum vulgare)، هلپه (Teucrium polium)، گل زرد (Haplophyllum tuberculatum)، زیره سبز (Cuminum cyminum)، اسفرزه (Plantago psyllium)، سیاهدانه (Nigella sativa) و آلوئه‌ورا (Aloe vera) دارای بالاترین شاخص اهمیت فرهنگی بودند. گیاهان آویشن شیرازی (Zataria multiflora)، رازیانه (Foeniculum vulgare)، سیاهدانه (Nigella sativa)، زیره سبز (Cuminum cyminum) و سربرنجاسف (Achillea eriophora DC) نیز بالاترین فراوانی ثبت نسبی را از خود نشان دادند. شایع‌ترین کاربرد دارویی گیاهان به ترتیب برای بیماری‌های دستگاه گوارشی، زنان و زایمان، متابولیک، تنفسی و بیماری‌های عفونی به دست آمد.
نتیجه‌گیری: تنوع گسترده‌ای از گیاهان دارویی در منطقه جنوب غربی کوه مند وجود دارد که هر چند همان کاربردهای درمانی که در طب سنتی ایران رایج است از آنها انجام می‌شود ولی مردم این منطقه شماری از گیاهان را برای درمان بیماری‌هایی به کار می‌برند که ویژه این منطقه است. برای مثال استفاده از آویشن، سربرنجاسف، رازیانه و گل زرد در دردهای شکمی، سیاهدانه در عوارض بعد از زایمان، آلوئه‌ورا برای چربی خون بالا، اسفرزه برای آبسه‌های چرکی، گل زرد در عفونت‌ها و دردهای عضلانی و رازیانه در زردی را می‌توان برشمرد. پژوهش پیرامون این گیاهان دارویی می‌تواند آغازگر راهی برای کشف داروهای جدید در عرصه درمان باشد.
موادوروش‌ها: داده‌های اتنوفارماکولوژیک گیاهان دارویی از 20 نفر آگاه بومی منطقه جنوب غربی کوه مند به صورت مصاحبه حضوری گرداوری شد و شاخص‌های فراوانی ثبت نسبی (Relative Frequency of Citation) و شاخص اهمیت فرهنگی (Cultural Importance Index) برای هر گیاه دارویی محاسبه گردید.
یافته‌ها: به طور کلی116 گونه گیاه دارویی در منطقه جنوب غربی کوه مند در استان بوشهر مربوط به 65 خانواده شناسایی گردید. گیاهان آویشن شیرازی (Zataria multiflora)، سربرنجاسف (Achillea eriophora DC)، رازیانه(Foeniculum vulgare)، هلپه (Teucrium polium)، گل زرد (Haplophyllum tuberculatum)، زیره سبز (Cuminum cyminum)، اسفرزه (Plantago psyllium)، سیاهدانه (Nigella sativa) و آلوئه‌ورا (Aloe vera) دارای بالاترین شاخص اهمیت فرهنگی بودند. گیاهان آویشن شیرازی (Zataria multiflora)، رازیانه (Foeniculum vulgare)، سیاهدانه (Nigella sativa)، زیره سبز (Cuminum cyminum) و سربرنجاسف (Achillea eriophora DC) نیز بالاترین فراوانی ثبت نسبی را از خود نشان دادند. شایع‌ترین کاربرد دارویی گیاهان به ترتیب برای بیماری‌های دستگاه گوارشی، زنان و زایمان، متابولیک، تنفسی و بیماری‌های عفونی به دست آمد.
نتیجه‌گیری: تنوع گسترده‌ای از گیاهان دارویی در منطقه جنوب غربی کوه مند وجود دارد که هر چند همان کاربردهای درمانی که در طب سنتی ایران رایج است از آنها انجام می‌شود ولی مردم این منطقه شماری از گیاهان را برای درمان بیماری‌هایی به کار می‌برند که ویژه این منطقه است. برای مثال استفاده از آویشن، سربرنجاسف، رازیانه و گل زرد در دردهای شکمی، سیاهدانه در عوارض بعد از زایمان، آلوئه‌ورا برای چربی خون بالا، اسفرزه برای آبسه‌های چرکی، گل زرد در عفونت‌ها و دردهای عضلانی و رازیانه در زردی را می‌توان برشمرد. پژوهش پیرامون این گیاهان دارویی می‌تواند آغازگر راهی برای کشف داروهای جدید در عرصه درمان باشد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
داروشناسی
دریافت: 1395/11/13 | پذیرش: 1396/2/10 | انتشار: 1396/7/19
دریافت: 1395/11/13 | پذیرش: 1396/2/10 | انتشار: 1396/7/19
فهرست منابع
1. Baydoun S, Chalak L, Dalleh H , et al. Ethnopharmacological survey of medicinal plants used in traditional medicine by the communities of Mount Hermon, Lebanon. J Ethnopharmacol. 2015;173:139-56. [DOI:10.1016/j.jep.2015.06.052]
2. WHO. Research Guidelines for Evaluating the Safety and Efficacy of Herbal Medicines.Essential Medicine and Health Products Information Portal, A World Health Organization resource.1993;94. Available from: URL:http://apps.who.int/medicinedocs/en/d/ Jh2946e/3.3.html.
3. Food and Agriculture Organization. Trade in Medicinal Plants. Raw Materials, Tropical and Horticultural Products Service Commodities and Trade Division Economic and Social Department. 2008. Available from: http://www.fao.org/docrep/008/AF285E/AF285e00.htm
4. Raza M. A role for physicians in ethnopharmacology and drug discovery. Journal of ethnopharmacology 2006; 104(3): 297-301. [DOI:10.1016/j.jep.2006.01.007]
5. Farsam H. Ethnopharmology and its purpose and perspectives. Proceedings of the 10TH Iranian congress of physiology and pharmacology, 1991. Dec.9-12, Ahwaz,Iran.(Persian)
6. Leonti M, Stafford G, Cero MD, et al. Reverse ethnopharmacology and drug discovery. J Ethnopharmacol 2017; 198:417-31. [DOI:10.1016/j.jep.2016.12.044]
7. Albuquerque U, de Medeiros P, Ramos M, et al. Are ethnopharmacological surveys useful for the discovery and development of drugs from medicinal plants?Revista Brasileira de Farmacognosia. 2014; 24: 24(2): 110-15.
8. Rastegar M, Tavana Z, Khademi R, et al. Ethnopharmacology of the native herbs of Helleh River (Bushehr Province/Iran). Iran South Med J 2012;15(4):303-16.(Persian)
9. Moradi L, Dolatkhahi M, Darabi H, et al. Ethnopharmacology of Medicinal Plants in Genaveh Port. Iran South Med J 2014; 17(5):959-73. (Persian)
10. Ziraee MA, Arshadi SS, Dolatkhah M, et al. Study of Herbal Medicine in Zirrah (Touz) /Dashtestan/Bushehr province. Iran South Med J. 2015; 18(4): 827-44. (Persian)
11. Nabipour I. The Siraf Port medical Science school. Bushehr: Bushehr University of Medical Sciences Press; 2005; 3-30 (Persian)
12. Shafiee A, Javidnia K. composition of essential oil of Zataria multiflora, Planta Media 1997; 63(4): 371-2. [DOI:10.1055/s-2006-957707]
13. Meister A, Bernhardt G, Christoffel V, et al. Antispasmodic activity of Thymus Vulgaris extract on the isolated guinea-pig trachea: discrimination between drug and ethanol effects. Planta Medica 1999; 65(6): 512-16. [DOI:10.1055/s-1999-14006]
14. GharibNaseri MK, Mazlomi H, Goshaiesh M, et al. Antispasmodic effect of Zataria multiflora Boiss.leaf extract on the rat uterus. Iranian Journal of Pharmaceutical Research 2006; 5(2): 131-6.
15. Reiter M, Brandt W. Relaxant effects on tracheal and ileal smooth muscles of the guinea pig. Arzneimittelforschung. 1985; 35(1A): 408-14. Abdali K, Jahed L, Amooee S, et al. Comparison of the Effect of VaginalZataria multiflora Cream and Oral Metronidazole Pill on Results of Treatments for Vaginal Infections including Trichomoniasis and BacterialVaginosis in Women of Reproductive Age. BioMed Research International 2015;7.
16. Ashtaral-Nakhai L, Mohammadirad A, Yasa N, et al. Benefits of Zataria multiflora Boissin Experimental Model of Mouse Inflammatory Bowel Disease. eCAM 2007;4(1):43-50.
17. Samarghandian S, Azimini-Nezhad M, Farkhondeh T.The Effects of Zataria Multiflora on Blood Glucose, Lipid Profile and Oxidative Stress Parameters in Adult Mice During Exposure to Bisphenol A.Cardiovasc Hematol Disord Drug Targets 2016;16(1):41-6. [DOI:10.2174/1871529X16666160531111106]
18. The effect of Zataria multiflora boiss capsule on postpartum after pains. (Accessed January 19, 2017, at http://www.irct.ir/searchresult.php? keyword=&id= 28876&number=1&prt= 12027&total=10&m=1)
19. Irvani M. Clinical Effects of Zataria multiflora Essential Oil on Primary Dysmenorrhea. Journal of Medicinal Plants 2009;2(30):54-60.(Persian)
20. Rouzbehan S, Moein S, Homaei A, et al. Kinetics of α-glucosidase inhibition by different fractions of three species of Labiatae extracts: a new diabetes treatment model. Pharm Biol 2017;55(1):1483-8. [DOI:10.1080/13880209.2017.1306569]
21. Jaimand K, Rezaei M. et al. Investigation on Chemical Constituents of Essential oils from Achillea eriophora DC by Distillation methods. Iran J Med Arom Plant 2004; 20(1): 89-98.
22. Ghani A, Azizi M, Hassanzadeh-Khayyat M, et al. Comparison of Chemical Composition of Achilleaeriophora and A. wilhelmsii Grown in Wild and Cultivated Conditions in Iran. Jeobp 2011; 14: 617-24.
23. Konyalioglu S, KaramenderesC. The protective effects of Achillea L. species native in Turkey against H(2)O(2)-induced oxidative damage in human erythrocytes and leucocytes. J Ethnopharmacol 2005; 102(2): 221-7. [DOI:10.1016/j.jep.2005.06.018]
24. Azizi M, Chizzola R, Ghani A, et al. Composition at different development stages of the essential oil of four Achillea species grown in Iran.Nat Prod Commun 2010;5(2):283-90.
25. Arzi A, Akhavan M. The effect of hydroalcoholic extract of Achillea Millefolium on analgesic effect of Morphine in rats. JBUMS 2001; 3(4):11-4. (Persian)
26. Zargari A. Iranian medicinal plants. Tehran: Tehran Univ Pub 1997. Vol 2; 587. (Persian)
27. Rahimi R, Shams-Ardekani M. Medicinal Properties of Foeniculum VulgareMill. in Traditional Iranian Medicine and Modern Phytotherapy. Chin J Integr Med 2013;19(1):73-9. [DOI:10.1007/s11655-013-1327-0]
28. Hilmi Y, Abushama M, Abdalgadir H, et al. A study of antioxidant activity, enzymatic inhibition and in vitro toxicity of selected traditional Sudanese plants with anti-diabetic potential. BMC Complement Altern Med 2014;14:149 [DOI:10.1186/1472-6882-14-149]
29. Portincasa P, Bonfrate L, Scribano ML, et al. Curcumin and Fennel Essential Oil Improve Symptoms and Quality of Life in Patients with Irritable Bowel Syndrome.J Gastrointestin Liver Dis2016;25(2):151-7.
30. Westphal J, Hörning M, Leonhardt K. Phytotherapy in functional upper abdominal complaints Results of a clinical study with a preparation of several plants.Phytomedicine 1996; 2(4):285-91. [DOI:10.1016/S0944-7113(96)80070-5]
31. Cwikla C, Schmidt K, Matthias A, et al. Investigations into the antibacterial activities of phytotherapeutics against Helicobacter pylori and Campylobacter jejuni. Phytother Res 2010;24(5):649-56.
32. Koppula S, Kumar H. Foeniculum vulgare Mill (Umbelliferae) attenuates stress and improves memory in wister rats. Trop J Pharm Res 2013; 12: 553-8.63.
33. Picon P, Picon RV, Costa AF, et al. Randomized clinical trial of a phytotherapic compound containing Pimpinella anisum, Foeniculum vulgare, Sambucus nigra, and Cassia augustifolia for chronic constipation.BMC Complement Altern Med 2010;10:17. [DOI:10.1186/1472-6882-10-17]
34. Malini T, Vanithakumari G, Megala N, et al.Effect of Foeniculum vulgare Mill. seed extract on the genital organs of male and female rats.Indian J PhysiolPharmacol 1985;29(1):21-6.
35. Javan R,Javadi B, Feyzabadi Z.Breastfeeding: A Review of Its Physiology and Galactogogue Plants in View of Traditional Persian Medicine. Breastfeed Med. 2017; 12(7):401-9. [DOI:10.1089/bfm.2017.0038]
36. Özbek H, Uğraş S, Dülger H, et al. Hepatoprotective effect of Foeniculum vulgare essential oil. Fitoterapia 2003; 74(3): 317-19. [DOI:10.1016/S0367-326X(03)00028-5]
37. Al-Amoudi WM. Protective effects of fennel oil extract against sodium valproate-induced hepatorenal damage in albino rats.Saudi J Biol Sci 2017 ; 24(4):915-24. [DOI:10.1016/j.sjbs.2016.10.021]
38. Gamble WR, Durso NA, Fuller RW, et al. Cytotoxic and tubulin-interactive hemiasterlins from Auletta sp. and Siphonochalina spp. sponges. Bioorg Med Chem 1999; 7(8): 1611-15. [DOI:10.1016/S0968-0896(99)00089-9]
39. Karimi F, Abbasi S, Bateni AR. The effect of Teucrium polium on blood glucose in diabetes mellitus type 2; a comparison with glibenclamide.Iran South Med J 2002; 4(2): 96-103. (Persian)
40. Bahramikia S, Yazdanparast R. Phytochemistry and medicinal properties of Teucrium polium L. (Lamiaceae).Phytother Res. 2012;26(11):1581-93. [DOI:10.1002/ptr.4617]
41. Tariq M,Ageel AM, al-Yahya M, et al. Anti-inflammatory activity of Teucrium polium.Int J Tissue React 1989;11(4):185-8.
42. Baali N,Belloum Z, Baali S, et al. Protective Activity of Total Polyphenols from Genista quadriflora Munby and Teucrium polium geyrii Maire in Acetaminophen-Induced Hepatotoxicity in Rats. Nutrients 2016; 8(4):193. [DOI:10.3390/nu8040193]
43. Shtukmaster S, Ljubuncic P, Bomzon A. The Effect of an Aqueous Extract of Teucrium polium on Glutathione Homeostasis In Vitro: A Possible Mechanism of Its Hepatoprotectant Action.Adv Pharmacol Sci; 2010. [DOI:10.1155/2010/938324]
44. Panovska T, Kulevanova S, Gjorgoski I, et al. Hepatoprotective effect of the ethyl acetate extract of Teucrium polium L. against carbontetrachloride-induced hepatic injury in rats.Acta Pharm 2007;57(2):241-8. [DOI:10.2478/v10007-007-0020-x]
45. Dolatkhahi M, Nabipour I. Ethnobotanical study of medicinal plants used in the northeast latrine zone of persian gulf. Journal of Medicinal plants 2014; 13(50):129-143.
46. Soltanipoor MA. Medicinal plants of the Geno protected area. Journal of Pajouhesh va Sazandegi 2005; 18(3): 27-37. (Persian)
47. Raissi A, Arbabi M, Roustakhiz J, Hosseini M. Haplophyllum tuberculatum: An overview. J HerbMed Pharmacol 2016; 5(4): 125-130.
48. Kuete V, Wiench B, Alsaid MS, et al. Cytotoxicity, mode of action and antibacterial activities of selected Saudi Arabian medicinal plants. BMC Complement Altern Med 2013; 13:354. [DOI:10.1186/1472-6882-13-354]
49. Eissa TF, González-Burgos E, Carretero ME, et al. Biological activity of HPLC-characterized ethanol extract from the aerial parts of Haplophyllum tuberculatum. Pharm Biol 2014;52(2):151-6. [DOI:10.3109/13880209.2013.819517]
50. Sabry OMM, Sayed AME, Alshalmani SK. GC/MS Analysis and Potential Cytotoxic Activity of Haplophyllum tuberculatumEssential Oils Against Lung and Liver Cancer Cells. Pharmacognosy Journal 2016; 8(1);66-9. [DOI:10.5530/pj.2016.1.14]
51. Sabry OM, Sayed AME, Sleem AA. Potential Anti-Microbial, Anti-Inflammatory and Anti-Oxidant Activities of Haplophyllum tuberculatum Growing in Libya. J Pharmacogn Nat Prod 2016; 2:1-5. [DOI:10.4172/2472-0992.1000116]
52. Haghiroalsadat F, Vahidi A, Sabour M.et al. The Indigenous Cuminum Cyminum L.of Yazd Province: Chemical Assessment and Evaluation of its Antioxidant Effects. J Shahid Sadoughi Univ Med Sci; 19(4):472-481.(Persian)
53. Al-Snafi A. The pharmacological activities of Cuminum cyminum - A review. IOSR Journal Of Pharmacy 2016; 6(6): 46-65.
54. Pratyusha AC, Manmohan B, Raju S, et al. Comparative study of anti ulcer activity of aqueous extracts of leaves of Piper betel Linn and dried fruits of Cuminum cyminum Linn and their combination in rats. International Journal of Advanced Research 2013; 1(4): 192-195.
55. Kumar D, Ganguly K, Hegde H, et al. Spasmolytic effect of traditional herbal formulation on guinea pig ileum. J Ayurveda Integr Med 2015;6(3): 194-7. [DOI:10.4103/0975-9476.157954]
56. Naghdi Badi H, Dastpak A, Ziai SA. A review of psyllium plant. Journal of Medicinal Plants 2004;1(9):1-14.(Persian)
57. Hetland G, Samuelsen AB, Lovik M, et al. Protective effect of Plantago major L. Pectin polysaccharide against systemic streptococcus pneumoniae infection in mice. Scand J Immunol 2000; 52(4): 348-55. [DOI:10.1046/j.1365-3083.2000.00793.x]
58. Holetz FB, Pessini GL, Sanches NR, et al. Screening of some plants used in the Brazilian folk medicine for the treatment of infectious diseases. Mem Inst Oswaldo Cruz. 2002; 97(7): 1027-31. [DOI:10.1590/S0074-02762002000700017]
59. Bouriche H, Meziti H, Senator A, et al. Anti-inflammatory, free radical-scavenging, and metal-chelating activities of Malva parviflora. Pharm Biol 2011; 49(9): 942-6. [DOI:10.3109/13880209.2011.558102]
60. Ahmad A, Husain A, Mujeeb M, et al. A review on therapeutic potential of Nigella sativa: A miracle herb. Asian Pac J Trop Biomed 2013; 3(5): 337-52. [DOI:10.1016/S2221-1691(13)60075-1]
61. Aqel M, Shaheen R. Effects of the volatile oil of Nigella sativa seeds on the uterine smooth muscle of rat and guinea pig. J Ethnopharmacol 1996; 52(1): 23-26. [DOI:10.1016/0378-8741(95)01330-X]
62. Shakeri F, Gholamnezhad Z, Mégarbane B, et al. Gastrointestinal effects of Nigella sativa and its main constituent, thymoquinone: a review Avicenna J Phytomed 2016; 6 (1): 9-20.
63. Hashem-Dabaghian F, Agah S, Taghavi-Shirazi M, et al. Combination of Nigella sativa and Honey in Eradication of Gastric Helicobacter pylori Infection. Iran Red Crescent Med J 2016;18(11):e23771. [DOI:10.5812/ircmj.23771]
64. Mohtashami R, Huseini HF, Heydari M. et al.Efficacy and safety of honey based formulation of Nigella sativa seed oil in functional dyspepsia: A double blind randomized controlled clinical trial. J Ethnopharmacol 2015; 175:147-52. [DOI:10.1016/j.jep.2015.09.022]
65. Cellini L, Dibartolomeo S, Dicampli E, et al. In vitro activity of Aloe vera inner gel against Helicobacter pylori strains. Lett Appi Microbiol 2014; 59(1):43-8. [DOI:10.1111/lam.12241]
66. Foster M, Hunter D, Samman S.et al. Evaluation of the Nutritional and Metabolic Effects of Aloe vera. In: Herbal Medicine: Biomolecular and Clinical Aspects. 2nd ed. Boca Raton (FL): CRC Press/Taylor & Francis; 2011:Chapter 3. [DOI:10.1201/b10787-4]
67. Odes HS, Madar Z. A double-blind trial of a celandin, aloevera and psyllium laxative preparation in adult patients with constipation.Digestion. 1991; 49(2):65-71. [DOI:10.1159/000200705]
68. Zhang Y, Liu W, Liu D, et al. Efficacy of Aloe Vera Supplementation on Prediabetes and Early Non-Treated Diabetic Patients: A Systematic Review and Meta-Analysis of Randomized Controlled Trials.Nutrients2016;8(7). [DOI:10.3390/nu8070388]
69. Dick WR, Fletcher EA, Shah SA. Reduction of Fasting Blood Glucose and Hemoglobin A1c Using Oral Aloe Vera: A Meta-Analysis.J Altern Complement Med 2016;22(6):450-7. [DOI:10.1089/acm.2015.0122]
70. Akhoondinasab MR,Akhoondinasab M,Saberi M. Comparison of healing effect ofaloe vera extract and silver sulfadiazine in burn injuries in experimental rat model.World J Plast Surg 2014;3(1):29-34.
71. Irani PS, Varaie S. Comparison of the Effect of Aloe Vera Gel and Nitrofurazone 2% on Epithelialization and Granulation Tissue Formation Regarding Superficial Second-Degree Burns. Iran J Med Sci 2016;41.
72. Wahedi HM, Jeong M, Chae JK, et al. Aloesin fromAloe veraaccelerates skin wound healing by modulating MAPK/Rho and Smad signaling pathways in vitro and in vivo.Phytomedicine 2017;28:19-26. [DOI:10.1016/j.phymed.2017.02.005]
73. Avijgan M,Kamran A,Abedini A. Effectiveness of Aloe VeraGel in Chronic Ulcers in Comparison with Conventional Treatments.Iran J Med Sci 2016;41.
74. Hashemi SA, Madani SA, Abediankenari S. The Review on Properties of Aloe Vera in Healing of Cutaneous Wounds.Biomed Res Int; 2015. [DOI:10.1155/2015/714216]
75. Takzaree N, Hadjiakhondi A, Hassanzadeh G, et al. Transforming growth factor-β (TGF-β) activation in cutaneous wounds after topical application of aloe vera gel.Can J Physiol Pharmacol2016;94(12):1285-90. [DOI:10.1139/cjpp-2015-0460]
76. Dana N, Javanmard SH, Asgary S, et al.The effect of Aloe vera leaf gel on fatty streak formation in hypercholesterolemic rabbits.J Res Med Sci. 2012; 17(5):439-42.
77. Kumar M, Rakesh S, Nagpal R, et al. Probiotic Lactobacillus rhamnosus GG and Aloe vera gel improve lipid profiles in hypercholesterolemic rats.Nutrition 2013; 29(3):574-9. [DOI:10.1016/j.nut.2012.09.006]
78. Misawa E, Tanaka M, Nomaguchi K, et al. Administration of phytosterols isolated from Aloe vera gel reduce visceral fat mass and improve hyperglycemia in Zucker diabetic fatty (ZDF) rats.Obes Res Clin Pract 2008; 2(4):I-II. [DOI:10.1016/j.orcp.2008.06.002]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
