دوره 21، شماره 5 - ( دو ماهنامه طب جنوب 1397 )                   جلد 21 شماره 5 صفحات 382-374 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
2- گروه داخلی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
3- مرکز تحقیقات زیست فناوری دریایی خلیج‌فارس، پژوهشکده علوم زیست پزشکی خلیج‌فارس، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
4- گروه بیوشیمی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
5- گروه اطفال، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
6- مرکز تحقیقات طب گرمسیری و عفونی خلیج‌فارس، پژوهشکده‌ علوم زیست پزشکی خلیج‌فارس، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران ، amovahed58@gmail.com
چکیده:   (4746 مشاهده)
زمینه: رزوراترول یکی از ترکیبات مؤثره پلی‌فنل‌های طبیعی می‌‌باشد که توسط گیاهان سنتز می‌شود و آثار سودبخش این ماده در کنترل بهتر قندخون گزارش شده است. با در نظر گرفتن شیوع اختلالات تیروییدی در بیماران دیابتی و با توجه به اثر رزوراترول از طریق گیرنده‌های SIRTUIN بر متابولیسم و نیز توانایی تغییر در جذب ید در غده تیرویید گمان می‌رود این ماده موثره بتواند بر عملکرد تیرویید در این بیماران مؤثر باشد و احتمال وقوع عوارض بیماری گواتر نیز وجود دارد.
مواد و روش‌ها: این مطالعه به‌صورت مقدماتی بر روی 50 بیمار دچار دیابت تیپ دو در دو گروه کنترل و مداخله صورت گرفت. بیماران روزی دوبار کپسول‌های 500 میلی‌گرم رزوراترول را به مدت 45 روز دریافت کردند، در گروه کنترل کپسول‌های پلاسیبو دریافت شد. در ابتدای مطالعه آزمایشات عملکرد تیرویید شامل T3، T4، TSH و T3RU و آنتی‌بادی Anti TPO بر روی خون بیماران انجام شد، و پس از تکمیل دوره 45 روزه مجدداً آزمایشات تکرار گردید.
یافته‌ها: از نظر شرح حال و پارامترهای بالینی و بیوشیمیایی نظیر شاخص توده بدنی، فشار خون و وضعیت کنترل قندخون در ابتدای مطالعه تقریباً بین دو گروه تفاوت معنی‌داری دیده نشد. از لحاظ سطح Anti TPO هیچ تغییر معنی‌داری بین دو گروه در طی مطالعه مشاهده نشد. در نهایت با مقایسه بین تغییرات دو گروه کنترل و مداخله تنها تغییرات T4 بین دو گروه معنی‌دار محسوب گردید.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که مصرف رزوراترول به میزان 1 گرم در روز و به مدت 45 روز به عنوان یک درمان جانبی جهت کنترل قندخون هیچ‌گونه تأثیری بر عملکرد غده تیرویید نخواهد داشت. انجام مطالعات بیشتر بر روی اثر این ماده بر عملکرد تیرویید در انسان با توجه به دوز مصرفی متفاوت و طول مدت مصرف و همچنین انجام مطالعه در افراد دچار بیماری تیروییدی شناخته شده با توجه به احتمال بیشتر مشاهده آثار در صورت وجود پاتولوژی زمینه‌ای توصیه می‌شود.
متن کامل [PDF 708 kb]   (1310 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: دستگاه غدد
دریافت: 1396/10/26 | پذیرش: 1397/3/2 | انتشار: 1397/8/12

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.