دوره 23، شماره 4 - ( دوماهنامه طب جنوب 1399 )                   جلد 23 شماره 4 صفحات 320-312 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- گروه ایمنی‌شناسی و آلرژی، مرکز تحقیقات طب گرمسیری و عفونی خلیج‌فارس، پژوهشکده‌ علوم زیست پزشکی خلیج‌فارس، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
2- گروه بیماری‌های پوستی، مرکز تحقیقات طب گرمسیری و عفونی خلیج‌فارس، پژوهشکده‌ علوم زیست پزشکی خلیج‌فارس، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
3- گروه آمار زیستی، مرکز تحقیقات طب گرمسیری و عفونی خلیج‌فارس، پژوهشکده‌ علوم زیست پزشکی خلیج‌فارس، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
4- گروه بیوشیمی، مرکز تحقیقات طب گرمسیری و عفونی خلیج‌فارس، پژوهشکده‌ علوم زیست پزشکی خلیج‌فارس، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
5- گروه ایمنی‌شناسی و آلرژی، مرکز تحقیقات طب گرمسیری و عفونی خلیج‌فارس، پژوهشکده‌ علوم زیست پزشکی خلیج‌فارس، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران ، sh.farokhi@bpums.ac.ir
چکیده:   (6314 مشاهده)
زمینه: بیماری کهیر مزمن یک بیماری آلرژی پوستی است که با ضایعات قرمزرنگ خارش‌دار به‌مدت 6 هفته مشخص می‌شود. هدف از این مطالعه، ارزیابی اثربخشی درمان پلاسماتراپی در بیماران مبتلا به کهیر مزمن خود به خودی بود.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی، کیفیت زندگی 30 بیمار مبتلا به کهیر مزمن ایدیوپاتیک (کهیر مزمن خودایمن و خود به خودی) مراجعه کننده به درمانگاه آلرژی با استفاده از پرسشنامه‌های استاندارد DLQI (Dermatology Life Quality Index) و (Total Severity Score) TSS، قبل و بعد از درمان پلاسماتراپی اتولوگ (APT) مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که میانگین نمرات DLQI و TSS در بیماران پس از درمان پلاسماتراپی به‌طور معنی‌داری کاهش یافت. میانگین مجموع نمره TSS در بیماران پس از پلاسما درمانی کمتر از قبل از درمان بود این میزان اختلاف از نظر آماری معنادار بوده است (0/001>=p). علاوه‌بر این، بر اساس معیار TSS پلاسما درمانی برای هر دو گروه کهیر مزمن اتوایمون و خود به خودی اختلاف معناداری از نظر آماری داشته است (0/001p=). همچنین، مجموع نمره DLQI بعد از درمان کمتر از قبل از درمان بود که این میزان اختلاف از نظر آماری معنادار بوده است. (0/001>p=). مجموع نمره DLQI پس از درمان در مردان کمتر از زنان بود که این میزان اختلاف از نظر آماری معنادار بوده است (0/04p=). علاوه‌بر این، درمان با پلاسماتراپی اتولوگ برای هر دو گروه کهیر مزمن اتوایمیون (براساس آزمایش مثبت پوست پلاسما اتولوگ) و خود به خودی اختلاف معناداری از نظر آماری داشته است (0/001p=). همچنین یافته‌ها نشان‌دهنده بهبود کیفیت زندگی بیماران می‌باشد. علاوه بر این، مشخص شد که درمان پلاسماتراپی در هر دو جنس به‌طور قابل ملاحظه‌ای مؤثر است.
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان می‌دهد که درمان پلاسماتراپی اتولوگ می‌تواند یک روش مناسب برای درمان بیماران مبتلا به کهیر مزمن ایدیوپاتیک باشد.
متن کامل [PDF 767 kb]   (1716 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: میکروب‌شناسی و ایمنولوژی
دریافت: 1398/10/29 | پذیرش: 1399/2/14 | انتشار: 1399/7/9

فهرست منابع
1. Adkinson Jr NF, Bochner BS, Burks AW, et al. Middleton's Allergy: Principles And Practice. 8 th ed. Netherlands: Elsevier Health Sciences, 2013.
2. Greaves MW. Chronic Urticaria In Childhood. Allerg 2000; 55(4): 309-20. [DOI:10.1034/j.1398-9995.2000.00116.x]
3. Tang L, Hui K, LI C. EAACI/GA2LEN/EDF/WAO Guideline: Management Of Urticaria. Chinese J Dermatovenereol 2010; 9: 871-86.
4. Zuberbier T, Aberer W, Asero R, et al. The EAACI/GA2LEN/EDF/WAO Guideline For The Definition, Classification, Diagnosis, And Management Of Urticaria: The 2013 Revision And Update. Allergy 2014; 69(7): 868-87. [DOI:10.1111/all.12313]
5. Alpay A, Solak Tekin N, Tekin IÖ, et al. Autologous Serum Skin Test Versus Autologous Plasma Skin Test In Patients With Chronic Spontaneous Urticaria. Dermatol Res Pract 2013; 2013: 267278. [DOI:10.1155/2013/267278]
6. Sánchez-Borges M, Asero R, Ansotegui IJ, et al. Diagnosis And Treatment Of Urticaria And Angioedema: A Worldwide Perspective. World Allergy Organ J 2012; 5(11): 125-47. [DOI:10.1097/WOX.0b013e3182758d6c]
7. Bernstein JA, Lang DM, Khan DA, et al. The Diagnosis And Management Of Acute And Chronic Urticaria: 2014 Update. J Allergy Clin Immunol 2014; 133(5): 1270-7. [DOI:10.1016/j.jaci.2014.02.036]
8. Greenberger PA. Chronic Urticaria: New Management Options. World Allergy Organ J 2014; 7(1): 31. [DOI:10.1186/1939-4551-7-31]
9. Ward PA, Hill JH. C5 Chemotactic Fragments Produced By An Enzyme In Lysosomal Granules Of Neutrophils. J Immunol 1970; 104(3): 535-43.
10. Sabroe RA, Grattan CE, Francis DM, et al. The Autologous Serum Skin Test: A Screening Test For Autoantibodies In Chronic Idiopathic Urticaria. Br J Dermatol 1999; 140(3): 446-52. [DOI:10.1046/j.1365-2133.1999.02707.x]
11. Poonawalla T, Kelly B. Urticaria : A Review. Am J Clin Dermatol 2009; 10(1): 9-21. [DOI:10.2165/0128071-200910010-00002]
12. Grob JJ, Revuz J, Ortonne JP, et al. Comparative Study Of The Impact Of Chronic Urticaria, Psoriasis And Atopic Dermatitis On The Quality Of Life. Br J Dermatol 2005; 152(2): 289-95. [DOI:10.1111/j.1365-2133.2005.06385.x]
13. O'donnell B, Lawlor F, Simpson J, et al. The Impact Of Chronic Urticaria On The Quality Of Life. Br J Dermatol 1997; 136(2): 197-201. [DOI:10.1046/j.1365-2133.1997.d01-1168.x]
14. Alvarado‐ Flores E, Avalos‐ Díaz E, Diaz LA, et al. Anti‐ Idiotype Antibodies Neutralize In Vivo The Blistering Effect Of Pemphigus Foliaceus IgG. Scand J Immunol 2001; 53(3): 254-8. [DOI:10.1046/j.1365-3083.2001.00863.x]
15. Farrokhi Sh, Gheybi MK, Movahed A, et al. Evaluation Of The Frequency Of Food And Aeroallergens In Patients With Eczema And Urticaria In Province Of Bushehr: Based On Skin Prick Test Reactivity. Iran South Med J 2014; 17(4): 629-37. (Persian)
16. Sabroe RA, Seed PT, Francis DM, et al. Chronic Idiopathic Urticaria: Comparison Of The Clinical Features Of Patients With And Without Anti-Fcϵri Or Anti-Ige Autoantibodies. J Am Acad Dermatol 1999; 40(3): 443-50. [DOI:10.1016/S0190-9622(99)70495-0]
17. Zuberbier T, Asero R, Bindslev‐ Jensen C, et al. EAACI/GA²LEN/EDF/WAO Guideline: Management Of Urticaria. Allergy 2009; 64(10): 1427-43. [DOI:10.1111/j.1398-9995.2009.02178.x]
18. Bajaj AK, Saraswat A, Upadhyay A, et al. Autologous Serum Therapy In Chronic Urticaria: Old Wine In A New Bottle. Indian J Dermatol Venereol Leprol 2008; 74(2): 109-13. [DOI:10.4103/0378-6323.39691]
19. Abdallah MA, Elzamk M, Sallam MA. Autologous Serum Injection Versus Autologous Blood In The Treatment Of Chronic Autoreactive Urticaria. J Egypt Womens Dermatol Soc 2012; 9(1): 26-31. [DOI:10.1097/01.EWX.0000407617.33366.0f]
20. Abolnezhadian F, Alyasin S, Amin R, et al. The Effect Of Autologous Serum Therapy On Disease Severity In Patients With Chronic Urticaria. Iran J Allergy Asthma Immunol 2016; 15(4): 328-33.
21. Piconi S, Trabattoni D, Iemoli E, et al. Immune Profiles Of Patients With Chronic Idiopathic Urticaria. Int Arch Of Allergy Immunol 2002; 128(1): 59-66. [DOI:10.1159/000058004]
22. Patil S, Sharma N, Godse K. Autologous Serum Therapy In Chronic Urticaria. Indian J Dermatol 2013; 58(3): 225-6. [DOI:10.4103/0019-5154.110833]
23. Staubach P, Onnen K, Vonend A, et al. Autologous Whole Blood Injections To Patients With Chronic Urticaria And A Positive Autologous Serum Skin Test: A PlaceboControlled Trial. Dermatology 2006; 212(2): 150-9. [DOI:10.1159/000090656]
24. Ferrer M. Epidemiology, Healthcare, Resources, Use And Clinical Features Of Different Types Of Urticaria. Alergológica 2005. J Investig Allergol Clin Immunol 2009; 19(Suppl 2): 21-6.

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.