دانشگاه علوم پزشکی بوشهر

زمینه: حضور کرم‌ها و تخمشان به‌صورت اکتوپیک در مجرای آپاندیس می‌تواند به‌صورت مستقیم و همچنین به‌صورت غیرمستقیم با تحریکات آنتی‌ژنیک منجر به هایپرپلازی فولیکول‌های لنفاوی جدار مجرا شده و از این طریق انسداد مجرا و متعاقب آن، آپاندیسیت حاد را سبب شوند. مطالعه حاضر به‌منظور تعیین میزان این نقش و همچنین فراوانی نمونه‌های آپاندکتومی شده با عامل کرمی انتروبیوس در طی 10 سال اخیر در بوشهر طراحی گردید.
مواد و روش‌ها: تعداد 3210 لام مربوط به نمونه‌های آپاندیس بیماران آپاندکتومی شده در طی 10 سال اخیر (1401-1391) در بوشهر جمع‌آوری و از نظر میکروآناتومی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج ارزیابی میکروسکوپی نمونه‌ها و اطلاعات موجود در پرونده‌ها، جمع‌بندی و داده‌ها به کمک نرم افزار آماری SPSS ویرایش 16 و آزمون مجذور کای دو آنالیز گردیدند.
یافته‌ها: فراوانی موارد آپاندیسیت ناشی از انتروبیوس ورمیکولاریس در نمونه‌های مورد بررسی  0/8 درصد بود و در طی سال‌های اخیر روند کاهشی داشته است. بین ابتلا به آپاندیسیت ناشی از انتروبیوس و جنس و سن بیماران، ارتباط معناداری وجود داشته ولی با محل سکونت بیماران فاقد یک رابطه معنادار بود.
نتیجه‌گیری: با توجه به روند کاهشی فراوانی آپاندیسیت ناشی از انتروبیوس در طی سال‌های اخیر در بوشهر، می‌توان اثر شیوع پاندمی کووید را در این نتیجه‌گیری دخیل دانست. پیشنهاد می‌شود ارزیابی‌های اولیه برای تشخیص زود هنگام این عفونت انگلی به‌ویژه در مناطق آلوده، در جهت حذف مداخلات جراحی غیرضروری صورت پذیرد.