دانشگاه علوم پزشکی بوشهر

Mendeley  

Zotero  

Ravanipour M, Rezaie Kalantary R, Farzad kia M, Hashemi Najaf Abadi S. Determine the Efficacy of Salinity on Bioremediation of Polluted Soil by Phenanthrene. Iran South Med J 2011; 14 (1) :23-30
URL: http://ismj.bpums.ac.ir/article-1-241-fa.html

زمینه: فنانترین یکی از آلاینده‌های هیدروکربنه‌ی آروماتیک چندحلقه‌ای بوده که به‌دنبال فرآیند احتراق ناقص سوخت‌های فسیلی، آلودگی نفتی و فرآیندهای صنعت نفت وگاز و غیره بوجود می‌آیند. سمیت، سرطان‌زایی، خصوصیات آب‌گریزی و تمایل به تجمع در بافت خاک و ورود به زنجیره غذایی اهمیت آنها را از نظر بهداشت عمومی و محیط زیست افزایش داده است. اصلاح زیستی یک روش اقتصادی و مؤثر برای تجزیه آلاینده‌های سمی از قبیل فنانترین می‌باشد. در این تحقیق تأثیر شوری بر کارایی اصلاح زیستی خاک آلوده به فنانترین مورد بررسی قرار می‎گیرد. مواد و روش‌ها: خاک عاری از هر نوع آلودگی شیمیایی و میکروبی، به‌طور مصنوعی به فنانترین آلوده شده سپس محلول نوترینت با دو غلظت بیشینه و کمینه شوری تهیه بعد مخلوط میکروبی که توانایی تجزیه فنانترین را دارد به محلول اضافه نموده، طوری‌که نسبت 10 درصد وزنی به حجمی (خاک به محلول) حاصل گردد، سپس نمونه‌ها هوادهی شدند. غلظت فنانترین باقیمانده در خاک پس از استخراج با اولتراسونیک توسط دستگاه گاز کروماتوگرافی مورد سنجش قرار گرفت. یافته‌ها: در شرایطی که غلظت نمک حداکثر بود رشد میکروبی دارای فاز تأخیری طولانی‌تری بوده و در غلظت حداقل نمک این فاز کوتاه‌تر بود. بررسی نتایج حاصل از انجام فرایند استخراج با کروماتوگرافی گازی در پایان 56 روز درصد حذف در نمونه‌های حداکثر و حداقل نمک را به ترتیب 5/70 درصد و 8/71 درصد نشان داد. نتیجه‌گیری: علی‌رغم اینکه فاز تأخیری در نمونه نمک حداکثر طولانی‌تر شد، اما، همان‌طور که نتایج استخراج نشان داد درصد حاصل از حذف در دو محلول تفاوت چندانی نداشت. نتیجه می‌شود، شوری موجب افزایش فاز تأخیری شده اما اثر ممانعت‌کنندگی بر حذف هیدروکربن فنانترین ندارد.