دوره 15، شماره 1 - ( مجله علمی پژوهشی طب جنوب 1391 )                   جلد 15 شماره 1 صفحات 12-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Mozafari M, Farnia P, Jafarian M, Razavi Deligani M, Kazempour M, Masjedi M et al . Comparison of Mycobacterium tuberculosis Beijing genotype with other Mycobacterium tuberculosis strains Using MIRU-VNTR method. Iran South Med J 2012; 15 (1) :1-12
URL: http://ismj.bpums.ac.ir/article-1-308-fa.html
مظفری محدثه، فرنیا پریسا، جعفریان مهدی، رضوی دلیگانی محمدرضا، کاظم پور مهدی، مسجدی محمدرضا و همکاران.. مقایسه مدل ژنتیکی مایکوباکتریوم توبرکلوزیس بیجینگ با سایر سویه‌های مایکوباکتریوم توبرکلوزیس با استفاده از روش MIRU-VNTR. مجله طب جنوب. 1391; 15 (1) :1-12

URL: http://ismj.bpums.ac.ir/article-1-308-fa.html


1- مرکز تحقیقات مایکوباکتریولوژی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ، mohadeseh.mozafari@yahoo.com
2- مرکز تحقیقات مایکوباکتریولوژی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
3- دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قم
چکیده:   (12161 مشاهده)
زمینه: اخیراًٌ نشان داده شده است که سوش‌های مایکوباکتریوم توبرکلوزیس ژنوتایپ بیجینگ، رابطه مستقیمی با مقاومت دارویی دارند. بنابراین روشی ساده و سریع برای تشخیص و تمایز ایزوله‌های خانواده بیجینگ مورد نیاز می‌باشد. هدف از این مطالعه، ارزیابی قدرت تمایز لوکوس‌های مختلف دو روش 15 MIRU-VNTR و 12 MIRU-VNTR برای سویه-های بیجینگ و مقایسه آن با سایر سویه‎های مایکوباکتریوم توبرکلوزیس می‌باشد. مواد و روش‌ها ابتدا 105 سویه مایکوباکتریوم توبرکلوزیس با روش‌های اسپولیگوتایپینگ شناسایی شدند، سپس با روش‌های 12 و 15 لوکوس MIRU-VNTR مورد آنالیز ژنومی قرار گرفتند و تنوع آللی هر یک از لوکوس‌ها با استفاده از آزمون HunterGaston Discriminatory Index (HGI) محاسبه شد. یافته‌ها: از 105 سویه مایکوباکتریوم توبرکلوزیس با روش اسپولیگوتایپینگ، 20 سویه بیجینگ شناسایی شد (05/19 درصد). بررسی با روش 12 و 15 لوکوس MIRU-VNTR در کل سویه‌ها نشان داد که 11 لوکوس جزء لوکوس‌های بسیار افتراق‌دهنده بودند (6/0HGI≥) که از بین آن‌ها لوکوس QUB26 بالاترین قدرت تمایز را داشت (84/0=HGI). تعداد تکرارها در لوکوسQUB11b برای سویه‌های بیجینگ اختصاصی بود. تنها لوکوس بسیار افتراق‌دهنده برای سویه‌های بیجینگ، MIRU16 بود. لوکوس‌های QUB26، Mtub21،MIRU39 ، MIRU27، MIRU23 و MIRU26 جز لوکوس‌های افتراق-دهنده متوسط (4/0≥HGI). نتیجه‌گیری: روش 12 و 15 لوکوس MIRU-VNTR ساده و سریع هستند و برای تمایز سویه‌های بیجینگ از سایر سویه-های مایکوباکتریوم توبرکلوزیس مناسب می‌باشند، اما برای تمایز بین سویه‌های مختلف بیجینگ مناسب نمی‌باشند و الگوهای به‌دست آمده تقریباٌ مشابهند. قدرت افتراق روش 15 لوکوسی برای تمایز سویه‌های مایکوباکتریوم توبرکلوزیس بالاتر از روش 12 لوکوسی بود.
متن کامل [PDF 727 kb]   (3647 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1389/3/11 | پذیرش: 1389/5/30 | انتشار: 1390/10/26

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله طب جنوب می‌باشد.

طراحی و برنامه نویسی: یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Iranian South Medical Journal

Designed & Developed by: Yektaweb