دانشگاه علوم پزشکی بوشهر

Mendeley  

Zotero  

Mohamadpour Koldeh M, Fouladvand M A, Avakh Keysami M. Prevalence of overweight and obesity among Bushehrian high-school girls at aged 14-17 years old. Iran South Med J 2012; 15 (3) :221-232
URL: http://ismj.bpums.ac.ir/article-1-337-fa.html

زمینه: در دهه‌های اخیر چاقی شیوع بیشتری یافته و شایع‌ترین مشکل تغذیه‌ای- بهداشتی در کشورهای توسعه‌یافته و در حال توسعه محسوب می‌شود. چاقی به‌عنوان عامل خطر بسیاری از بیماری‌های مزمن مانند دیابت، فشارخون، سکته مغزی، بیماری‌های قلبی- عروقی و برخی از سرطان‌ها شناخته شده است و به‌دلیل اینکه چاقی دوران کودکی و نوجوانی شاخص تعیین کننده چاقی در بزرگسالی نیز می‎باشد از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. هدف از این مطالعه تعیین شیوع چاقی و اضافه وزن در دختران دبیرستانی شهر بوشهر می‎باشد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی، 500 نفر دختر نوجوان 17-14 ساله به‌روش نمونه‌گیری طبقه‌ای از دبیرستان-های بوشهر در سال 1388 انتخاب شدند. جمع‌آوری داده‌ها شامل مصاحبه از دختران در ارتباط با اطلاعات دموگرافی، اجتماعی، اقتصادی، تاریخچه پزشکی، فعالیت فیزیکی و اندازه‌گیری‌های تن‌سنجی (وزن و قد) جهت محاسبه نمایه توده بدنی بود. بر اساس استاندارد CDC، BMI زیر صدک 5 درصد کم وزن، شاخص توده بدنی بین صدک 85 تا 95 اضافه وزن و بالاتر از صدک 95 چاق قلمداد گردید. یافته‌ها: شیوع چاقی، اضافه وزن و کم وزنی در نمونه‌های مورد مطالعه به‌ترتیب 1/7، 5/14 و 9/2 درصد بود. چاقی و اضافه وزن با میزان تحصیلات و شغل والدین و فعالیت فیزیکی نمونه‌ها ارتباط معنی‌دار داشت. در نمونه‌های چاق، 3/58 درصد میزان تحرک روزانه کمتر از 30 دقیقه، 25 درصد میزان تماشای تلوزیون بیشتر از 4 ساعت، 50 درصد میزان مصرف تنقلات دو بار در روز و 9/38 درصد سابقه چاقی در بستگان درجه اول داشتند. نتیجه‌گیری: یافته‌های این مطالعه، شیوع چاقی و اضافه وزن را در دختران دبیرستانی شهر بوشهر از مطالعات مشابه جهانی کمتر ولی از بعضی از مطالعات داخل کشور بیشتر نشان داده است. آگاهی دادن به دانش آموزان و خانواده‌ها به ویژه مادران در ارتباط با عوامل زمینه‎ساز چاقی، افزایش تحرک بدنی و اصلاح رفتارهای تغذیه‌ای توصیه می‌گردد.