دانشگاه علوم پزشکی بوشهر

Mendeley  

Zotero  

Sanaei Dashty A, Akhlaghi A K, Pazoki R. Clinical risk factors of febrile seizure in children in a university hospital in Bushehr port. Iran South Med J 2007; 9 (2) :168-174
URL: http://ismj.bpums.ac.ir/article-1-35-fa.html

زمینه: گرچه عمده موارد تب و تشنج، خوش خیم هستند، درک عامل زمینه‎ای آن از نظر بالینی اهمیت دارد. ما در این مطالعه، مشخصات تب و تشنج و نیز عوامل مرتبط با عود و تکرار آن طی بستری بیمارستانی را در کودکان مبتلا به تب و تشنج بررسی نمودیم. مواد و روش‎ها: تعداد 102 کودک دچار حمله تب و تشنج که به صورت سریال در بیمارستان دانشگاهی فاطمه زهرا (س) بوشهر بستری شده بودند مورد مطالعه قرار گرفتند. اطلاعات دموگرافیک و داده‎های مربوط به شرح حال و معاینه بیماران در بدو ورود ثبت گردیدند. کودکان کمتر از 5 سال دارای تب بیش از 8/37 درجه سانتی‌گراد یا شرح حال تب در همراهی با تشنج و رد تشخیص مننژیت یا انسفالیت بر اساس پونکسیون کمری یا تشخیص بالینی وارد مطالعه شدند. یافته‎ها: میانگین سنی 1/13± 24 ماه بود، بیشترین شکل تشنـج، تونیک کلونیک (5/60 درصد) و کمترین آن آتونیک و میوکلونیک (هر یک 9/7 درصد) بود. تشنج فوکال در 0/13 درصد و تشنج کمپلکس در 5/32 درصد بیماران دیده شد. سابقه خانوادگی تشنج ناشی از تب 0/59 درصد بود. جنسیت دختر (خطر نسبی 68/2، 95 درصد فاصله اطمینان از 20/1 تا 99/5) سابقه قبلی تب و تشنج (خطر نسبی 56/2، 95 درصد فاصله اطمینان 11/1 - 95/5)، سن بروز اولین حمله تب و تشنج پایین (خطر نسبی 7/2، 95 درصد فاصله اطمینان از 16/1 تا 29/6) و انواع کمپلکس تشنج (خطر نسبی 86/3، 95 درصد فاصله اطمینان از 1 تا 97/14) خطر حملات مجدد تب و تشنج را طی سیر بیمارستانی افزایش می‎دادند (05/0>P). نتیجه‎گیری: جنسیت، سابقه قبلی تب و تشنج، سن بروز تشنج اولیه پایین و انواع کمپلکس تشنج، خطر حمله مجدد را طی بستری بیمارستانی افزایش می‎دهند. مطالعات آینده جهت بررسی اثر دراز مدت این عوامل بر عود می‎تواند به شناسایی کودکانی که نیازمند توجه پزشکی بیشتری در طولانی مدت هستند کمک نماید.