دانشگاه علوم پزشکی بوشهر

زمینه: آلرژن ایمونوتراپی از روش مؤثر درمان بیماری‌های آلرژیک وابسته به IgE می‌باشد که به‌صورت تزریق افزایشی دوزهای آلرژن به فرد آلرژیک صورت می‌پذیرد تا آنجایی که نسبت به آلرژن مورد نظر فرد تحمل پیدا کرده و علایم بالینی کاهش یابد. مطالعه حاضر بررسی اثر بالینی ایمونوتراپی با عصاره آلرژن‌های شایع شمال شرق ایران روی بیماران آسم و رینیت آلرژیک است. مواد و روش‌ها: مطالعه به شکل تصادفی و آینده‌نگر در بیماران 65-5 سال که مبتلا به آسم خفیف تا متوسط و رینیت آلرژیک متوسط تا شدید بودند و سابقه آتوپی داشتند، انجام شده همه آنها با درمان دارویی پاسخ بالینی مناسبی نداشتند. همه بیماران فوق تحت ایمونوتراپی قرار گرفتند. عصاره آئرو آلرژن‌های ناحیه شمال شرق ایران توسط کمپانی دال هولیستر آمریکا تهیه گردید. بیمارانی که هر یک تست پوستی پریک مثبت داشتند تحت ایمونوتراپی با عصاره آلرژن با سه ویال با رقت‌های 10000/1 پیکوگرم هر هفته به‌مدت 10 جلسه، 1000/1 پیکوگرم یک هفته در میان به‌مدت 10 جلسه و سپس با رقت‌های 100/1 پیکوگرم به فاصله یک‌ماه به‌مدت 2 سال قرار گرفتند. یافته‌ها: از میان 156 بیمار؛ 48 بیمار (30.8 درصد) مرد با میانگین سنی 35 سال و 108 نفر (2/69 درصد) زن با میانگین سنی 38 سال بودند. 120 نفر (77 درصد) رینیت آلرژیک و 29 بیمار (5/18 درصد) آسم و 7 نفر (5/4 درصد) هر دو بیماری را با هم داشتند. میانگین سنی بیماران 37 سال بود که 48 بیمار (8/30 درصد) مرد و بودند. ایمونوتراپی به‎صورت معنی‌داری در همه گروه‌ها سبب بهبود علایم بالینی شد. 84 نفر (70 درصد) از بیماران گروه رینیت آلرژیک به‌طور کامل بهبود یافتند، 22 بیمار (4/18 درصد) به‌طور متوسطی به درمان پاسخ دادند و 14 بیمار (6/11 درصد) نیز به درمان پاسخ ندادند. از 29 بیمار آسم آلرژیک، 22 نفر (75 درصد) به‌طور کامل بهبود داشتند، 4 بیمار (6/13 درصد) پاسخ متوسطی به درمان دادند و 3 بیمار (4/11 درصد) هیچ پاسخی به درمان نداشتند. در گروهی که هر دو بیماری را با هم داشتند 3 نفر (8/42 درصد) به‌طور کامل درمان شدند، سه بیمار (8/42 درصد) پاسخ متوسطی به درمان دادند و یک بیمار (4/14 درصد) نیز هیچ پاسخی به درمان نداد. نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که ایمونوتراپی استاندارد با آلرژن‌های شایع بومی می‌تواند علایم عمده بالینی رادر بیماران مبتلا به رینیت آلرژیک متوسط تا شدید و آسم آلرژیک خفیف تا متوسط که به درمان طبی پاسخ مناسبی نداده‌اند، بهبود بخشد و به‌عنوان یک روش درمانی مؤثر در این بیماران پیشنهاد گردد.