دانشگاه علوم پزشکی بوشهر

زمینه: الکتروشوک درمانی (ECT) یکی از درمان های مؤثر در رشته روانپزشکی می‌باشد. هدف مطالعه حاضر بررسی روش درمانی الکتروشوک درمانی (ECT) در بخش روانپزشکی بیمارستان فاطمه زهرا (س) بوشهر طی سال‌های 89-1388 می‌باشد. مواد و روش‌ها: تمام بیمارانی که در سال‌های 88 و 89 در بخش اعصاب و روان بستری بوده‌اند وECT در یافت کرده بودند، در مطالعه وارد شدند. همه این بیماران از نظر تشخیص بالینی که روی آنها گذاشته شده بود و اطلاعات همه‌گیرشناسی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج به‌دست آمده بر اساس سن، جنس، وضعیت تأهل، سطح تحصیلات، تشخیص‌های روان پزشکی و تعداد ECT گرفته شده در هر دوره بستری آنالیز شدند. از نرم‌افزار SPSS ویرایش 12 برای تحلیل آماری مورد استفاده قرار گرفت. یافته‌ها: از میان 801 بیمار بستری شده طی این 2 سال 254 نفر (7/31 درصد) تحت درمان با ECT قرار گرفته بودند. بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا بیشترین بیماران دریافت کننده ECT بودند (1/33 درصد) و پس از آن بیماران دو قطبی (6/32 درصد)، افسردگی اساسی (7/13 درصد)، اسکیزو افکتیو (4/11 درصد)، سوء مصرف مواد (7/4 درصد) و سایر تشخیص‌ها در رده‌های بعدی قرار داشتند. نسبت بیماران مرد به زن 5/1 به 1 بود. سن بیشتر بیماران (63 درصد) بین 44-25 سال بودند. تعداد کمی کمتر از 18 سال (6/1 درصد) یا بیشتر از 64 سال (2/1 درصد) بودند. تعداد متوسط ECT که هر بیمار طی دوره بستری دریافت می‌کرد 4/7 بود. نتیجه‌گیری: میزان استفاده از ECT طی مدت مطالعه 7/31 درصد بود که نسبت به سایر مراکز نسبتاً بالا می‌باشد. اسکیزوفرنی بیشترین اندیکاسیون استفاده از ECT را تشکیل می‌داد. علل یافته‌های این بررسی لازم است در تحقیقات دیگر مورد بررسی قرار گیرد.