زمینه: امروزه با توجه به سبک زندگی درصد زیادی از مردم با استرسورهای حاد مختلفی مواجه هستند که ممکن است به بیماری‌های متابولیک گوناگون منجر شود. تحقیق حاضر به بررسی نقش استرس روانی حاد که در جوامع بسیار شایع است، بر ترشح انسولین از جزایر جدا شده در نمونه‌های آزمایشگاهی رت پرداخته است. مواد و روش‌ها: در این بررسی موش‌های صحرایی نر نژاد ویستار به گروه‌های کنترل و آزمون (در هر گروه 6 سر) تقسیم شدند. استرس توسط communication box به‌صورت حاد اعمال شد. ترشح انسولین از جزایر لانگرهانس جدا شده به‌روش استاتیک بررسی شد. سطوح پلاسمایی گلوکز، انسولین و کورتیکوسترون اندازه‌گیری شدند. به‌علاوه وزن غدد فوق کلیه نیز مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته‌ها: استرس روانی حاد سطوح کورتیکوسترون پلاسمایی پایه را به‌طور معنی‌داری تغییر نداد. حال آنکه، بلافاصله پس از مواجه شدن با استرس، سطح کورتیکوسترون پلاسما در گروه آزمون نسبت به گروه کنترل افزایش معنی‌داری داشت (001/0>P). استرس حاد غلظت انسولین پلاسمایی را نیز به‌طور معنی‌داری افزایش داد (001/0>P). وزن غدد فوق کلیه و شاخص HOMA-IR تغییر معنی‌داری را در گروه آزمون نشان ندادند. مواجه شدن با استرس در ترشح انسولین از جزایر نیز تغییر معنی‌داری ایجاد نکرد. نتیجه‌گیری: مطالعه کنونی نشان داد که اعمال استرس روانی حاد علی‌رغم افزایش معنی‌دار غلظت کورتیکوسترون پلاسما تغییری در میزان ترشح انسولین از جزایر لانگرهانس جدا شده ایجاد نمی‌کند.