دانشگاه علوم پزشکی بوشهر

زمینه: سرکوب مغز استخوان از عوارض تهدیدکننده حیات، ناشی از شیمی درمانی است که متعاقب ایجاد نوتروپنی یا لکوپنی، موجب نیاز به بستری یا استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها در بیماران می‌گردد. در چندین بررسی از مکمل روی در کنار شیمی درمانی برای کاهش عوارض درمان سرطان استفاده شده و نتایج نشان دهنده کاهش عود موضعی و متاستاز و افزایش میزان بقا بوده است. بنابراین پژوهش کنونی جهت بررسی اثر سولفات روی خوراکی در پیشگیری از تغییرات خونی ناشی از شیمی درمانی طراحی شده است. مواد و روش‌ها: این تحقیق یک کارآزمایی بالینی دوسوکور بود، که 50 بیمار بزرگسال تحت شیمی درمانی در طی سال‌های 88-87 وارد مطالعه شدند. بیماران به‌صورت تصادفی به دو گروه 25 تایی سولفات روی یا دارونما تقسیم شدند. بیماران گروه مورد همزمان با شروع شیمی درمانی روزانه 3 عدد کپسول سولفات روی 220 میلی‌گرمی (ساخت شرکت الحاوی) را تا پایان دوره شیمی درمانی دریافت می‌کردند. گروه کنترل نیز همزمان با شروع شیمی درمانی روزانه 3 عدد کپسول حاوی دارونما که از لحاظ شکل، طعم و رنگ مشابه دارو بود و توسط شرکت سازنده داروی سولفات روی تهیه شده بود را تا پایان دوره شیمی درمانی دریافت کردند. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS ویرایش 17 و آزمون تی مستقل مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: در این مطالعه بین دو گروه مورد و شاهد از نظر تعداد گلبول‌های سفید (7/0=P value)، گلبول‌های قرمز (4/0=P value) و میزان هموگلوبین (9/0=P value) پس از مداخله تفاوت آماری معنی‌داری مشاهده نشد (CI= 95 درصد). نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج این مطالعه استفاده از سولفات روی خوراکی نمی‌تواند از تغییرات خونی ناشی از شیمی درمانی جلوگیری کند.