زمینه: تعیین میزان پرتودهی در برش‌نگاری رایانه‌ای (CT) جهت تعریف دُز مرجع، کنترل کیفی مراکز CT و برآورد خطر ابتلا به سرطان ناشی از تابش ضروری است مواد و روش‌ها: توزیع پرتودهی ناشی از آزمون‌های CT سر و قفسه صدری در مرکز CT بیمارستان رازی رشت، وابسته به دانشگاه علوم پزشکی گیلان، توسط فانتوم‌های هم ارز بافت با استفاده از دوزیمترهای گرماتاب (TLD) صورت گرفت. فانتوم‌های سر و تنه با ابعاد استاندارد با تعبیه 4 حفره پیرامونی و 1 حفره مرکزی، برای جاسازی دُزیمترهای گرماتاب مورد استفاده قرار گرفت. تراشه‌های کوچک P، Cu، Mg: LiF به‌دلیل هم ارزی تقریبی با بافت نرم، حساسیت زیاد، روند پاکسازی ساده و منحنی درخشش غیر پیچیده به‎عنوان بلور گرماتاب برگزیده در این پروژه بود. یافته‌ها: با استفاده از داده‌های حاصل میزان شاخص دُز برش نگاری رایانه‌ای (CTDI) برای سر 85/52 میلی‌گری، برای تنه 15/68 میلی‌گری و شاخص دُز وزنی برای سر 67/13 میلی‌گری و برای تنه 94/16 میلی‌گری برآورد شد. نتیجه‌گیری: دُزهای دریافتی در سی تی اسکن نسبت به شیوه‌های دیگر پرتونگاری نسبتاً بالا هستند و با افزایش شدت جریان، میزان دُز افزایش می‌یابد.