دوره 17، شماره 4 - ( دو ماهنامه طب جنوب 1393 )                   جلد 17 شماره 4 صفحات 628-620 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- گروه میکروب‌شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز
2- مرکز تحقیقات میکروب‌شناسی بالینی استاد البرزی، بیمارستان نمازی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز ، Jalalmardaneh@yahoo.com
3- باشگاه پژوهشگران جوان، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد جهرم
چکیده:   (6206 مشاهده)

زمینه: اسینتوباکترها جزء کوکوباسیل‌های گرم منفی هستند که به‌طور وسیع در طبیعت پراکنده بوده و در بخش‌های بیمارستانی سبب ایجاد طیف وسیعی از عفونت‌های بیمارستانی از جمله پنومونی، مننژیت، اندوکاردیت، عفونت‌های پوست و بافت نرم، کونژنکتیویت، عفونت زخم سوختگی و باکتریمی می‌گردند. این باکتری، مقاومت به عوامل ضد میکروبی متعددی را نشان داده است. هدف از این مطالعه بررسی الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی سویه‌های اسینتوباکتر جدا شده از بیماران بستری در بخش‌های مختلف بیمارستان طالقانی شهرستان اهواز می‌باشد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تعداد 43 سویه اسینتوباکتر از بیماران بستری در بیمارستان طالقانی شهرستان اهواز ایزوله و مورد بررسی قرار گرفتند. کشت نمونه‌های بالینی بر روی محیط‌های میکروب‌شناسی انجام شد. تست آنتی‌بیوگرام با استفاده از روش دیسک دیفیوژن بر اساس آنچه توسط سازمان استاندارهای بالینی و آزمایشگاهی جهت انجام این تست تعریف شده، انجام گردید. یافته‌ها: سویه‌های اسینتوباکتر از 24 نمونه‌ی بیوپسی (8/55 درصد)، 13 نمونه زخم (2/30 درصد) و 6 نمونه خون (14 درصد) ایزوله شدند. نتایج تست حساسیت آنتی‌بیوتیکی نمونه‌ها نشان داد که بیشترین حساسیت (5/60 درصد) نسبت به آنتی‌بیوتیک کلیستین بوده و 33 مورد (7/76 درصد) از سویه‌های ایزوله شده، به آنتی‌بیوتیک ایمی‌پنم مقاوم بودند. نتیجه‌گیری: مشاهده مقاومت بالا نسبت به ایمی‏پنم به عنوان داروی خط آخر درمانی در درمان عفونت‏های ناشی از باکتری‏های گرم منفی بسیار نگران‏کننده بوده و انجام برنامه‏های نظارتی به منظور جلوگیری از مصرف نابجا این دارو در بیمارستان‏ها ضروری است.

متن کامل [PDF 450 kb]   (3997 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1391/3/30 | پذیرش: 1392/2/8 | انتشار: 1393/5/20

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.