دانشگاه علوم پزشکی بوشهر

زمینه: هموسیستئین که یک میانجی شیمیایی حاصل از متابولیسم میتونین است، با بیماری های قلبی عروقی مرتبط می باشد. اطلاعات کمی در مورد غلظت سرمی این ماده در جمعیت ایرانیان سالم در دسترس است. ما در این مطالعه دامنه مرجع برای سطح هموسیستئین پلاسما را در جمعیت منطقه شمال خلیج فارس بررسی کردیم. مواد و روش‎ها: در مطالعه قلب سالم خلیج فارس که به روش نمونه‎گیری چند مرحله-ای خوشه‎ای انجام گردید، هموسیستئین سرم ناشتا با استفاده از روش آنزیم ایمونواسی با دقت یک میکرومول در لیتر اندازه‎گیری شد. عوامل مخدوش گر شامل مصرف سیگار، الکل، داروها و بیماری های زمینه ای حذف گردیدند. دامنه مرجع برای هموسیستئین سرم از صدک ۵ تا ۹۵ درصد در نظر گرفته شد. یافته‌ها: تعداد ۸۸۶ نفر (۳/۳۹ درصد مرد و ۷/۶۰ درصد زن) ارزیابی شدند. میانگین سرمی هموسیستئین ۲۹/۷ ±۵۸/۱۴ میکرومول در لیتر و درمردان بیش از زنان بود. دامنه مرجع هموسیستئین سرم در مردان از ۳۵/۸ تا ۱/۳۱ میکرومول در لیتر و در زنان از ۳۹/۲ تا ۳۱/۲۴ میکرومول در لیتر به دست آمد. هموسیستئین سرمی تفاوتی در میان گروه های سنی نشان نداد. نتیجه گیری: سطح هموسیستئین در جمعیت عمومی شمال خلیج فارس بالا است. از آنجا که در مطالعات مختلف هموسیستئین بالای سرم به عنوان عامل خطری مستقل برای بیماری-های قلبی عروقی نشان داده شده است، مطالعه علل و عوامل سطح بالای هموسیستئین در منطقه شمال خلیج فارس ضروری به نظر می رسد.

زمینه: امروزه به بافت‎های معماری تاریخی- فرهنگی بعنوان ثروت‌های فرهنگی محلی نگریسته می‌شود. بافت تاریخی- فرهنگی بندر بوشهر، یکی از بی‌نظیرترین بافت‌های معماری شهری است که در نتیجه رشد پرشتاب شهری، رو به ویرانی گذاشته است. از این رو با دیدن میان رشته‌ای، این پژوهش دیدگاه مردم ساکن این بافت را برای ترسیم طرح آسیب شناسانه آن جستجو نمود. مواد و روش‌ها: در یک مطالعه توصیفی- مقطعی، با ابزار پرسشنامه‌ای، دیدگاه ساکنین واحدهای مسکونی بافت تاریخی- فرهنگی بوشهر که به صورت نمونه‌گیری چند مرحله‌ای خوشه‎ای تصادفی انتخاب شده بودند مورد بررسی قرار گرفتند. پرسشنامه چهار گستره اجتماعی، بهداشتی، شهرسازی و میراث فرهنگی این بافت را مورد چالش قرار داد. یافته‌ها: تعداد ۲۱۸ واحد مسکونی بافت تاریخی- فرهنگی بوشهر مورد بررسی قرار گرفت. یک پنجم افراد مورد بررسی آشنایی با مقوله میراث فرهنگی داشتند ولی بیش از ۶۰ درصد از آنها موافق بودند که بافت قدیم بوشهر به شکل سنتی باز زنده سازی شود. امّا بیش از ۸۰ درصد از آنها هیچگونه تسهیلاتی جهت بهسازی منازل خود دریافت نکرده بودند. افراد مهمترین عامل در ارتباط با سلب امنیت را مواد مخدر (۸/۵۲ درصد) عنوان نمودند. مهمترین انتظار مردم از شهرداری بافت قدیم بوشهر، بهسازی و باز زنده سازی منازل بود (۷/۳۶ درصد) و ۹/۲۴ درصد آنها نیز خواستار بازسازی و بهسازی معابر و کوچه ها بودند. مهمترین نیاز بهداشتی محله نیز از نظر مردم، ایجاد شبکه جمع‌آوری فاضلاب و جمع‌آوری مرتب و منظم زباله بود. نتیجه‎گیری: مردم ساکن بافت تاریخی- فرهنگی بوشهر به حفظ واحد‌های مسکونی خود به عنوان یک میراث فرهنگی علاقمند هستند ولی مشکلات شهرسازی و بهداشتی شامل شبکه فاضلاب، جمع‌آوری زباله و عدم حمایت سازمان‌های ذیربط از باز زنده سازی این بافت فرهنگی- تاریخی معماری ایران از مسائل ریشه‌ای آن است.

زمینه: زباله های بیمارستانی دارای مقادیر زیاد زباله های خطرناک است که برای سلامت انسان، جانوران، گیاهان و محیط زیست زیان آور است. در ایران مانند بسیاری از کشورهای در حال توسعه توجه و تأکید لازم در این باره صورت نگرفته است و اطلاعات موجود در خصوص تولید و دفع زباله های طبی کم است. در این پژوهش، نتایج بررسی و ارزیابی سامانه گرد‎آوری و دفع زباله در بیمارستان های استان بوشهر ارائه شده است. مواد و روش‌ها: این بررسی، بصورت مقطعی با بهره گیری از پرسشنامه و انجام مصاحبه و مشاهده طی مدت شش ماه در سطح ۸ بیمارستان استان بوشهر انجام شد. پرسشنامه حاوی ۹۳ سؤال (به صورت سؤالات باز و بسته) شامل اطلاعات عمومی بیمارستان ها و جنبه های مختلف سیستم جمع آوری ودفع زباله های بیمارستانی بر اساس پرسشنامه پیشنهادی سازمان بهداشت جهانی جهت ارزیابی وضعیت جمع آوری و دفع زباله های بیمارستانی در کشورهای در حال توسعه بود. یافته‌ها: روزانه حدود ۲۶۱۵ کیلوگرم زباله در بیمارستان های مورد بررسی استان بوشهر تولید می شود که شامل زباله‎های معمولی (۶/۵۱ درصد)، زائدات عفونی (۸/۲۰ درصد) و اجسام تیز و برنده (۲/۱۵ درصد) و مواد شیمیایی و دارویی (۳/۱۲ درصد) می‎باشد. در تمام بیمارستان های مورد بررسی جدا سازی زباله های عفونی از زباله های خانگی در محل تولید انجام شده و در ظروف مخصوص این زباله‎ها می‎ریختند, ولی این جدا‎سازی کامل نبوده و گاهی مقادیری از این زباله های خطرناک در ظروف زباله های معمولی ریخته می شود. تمامی بیمارستان ها برای زباله های مختلف خود از ظروف با رنگ های ویژه استفاده می کردند. در ۰/۷۵ درصد از بیمارستان ها، دستگاه زباله سوز وجود داشت. در سایر بیمارستان ها زباله ها بصورت روزانه, توسط شهرداری به خارج از بیمارستان حمل می گردید. در همه بیمارستان ها پرسنل خدماتی تحت آموزش قرار داشته اند. در هیچ یک از بیمارستان ها هیچ سیاست مشخصی برای خرید وسایل و امکانات مورد نیاز برای دفع زباله های بیمارستانی وجود نداشت و بودجه مشخصی به دفع زباله های بیمارستانی اختصاص نمی‎یافت. در این بیمارستان ها در مورد دفع زباله‎های بیمارستانی گزارش منظمی تهیه نمی شد. نتیجه گیری: زباله های بیمارستانی در بیمارستان های استان بوشهر بصورت غیر علمی و بدون توجه به استانداردهای مناسب دفع می‎شوند. تدوین قوانین ضروری و برقراری استانداردهای لازم در این زمینه، بعنوان یک اقدام فوری در بخش های ارائه خدمات سلامت محسوب می‎گردد.

زمینه: آگاهی پرستاران از وضعیت صلاحیت بالینی خود موضوعی اساسی جهت حفظ استانداردهای مراقبت، شناسایی نیازهای آموزشی و توسعه حرفه ای آنان است. خود ارزیابی یکی از روش هایی است که در سنجش صلاحیت بالینی مورد استفاده قرار می گیرد و پرستاران را تشویق به بازاندیشی و ایفای نقش فعال تر در فرآیند یادگیری می نماید. اگرچه صلاحیت بالینی پرستاران ممکن است در بیمارستان های مختلف متفاوت باشد، اما مطالعاتی که در این زمینه انجام گرفته ناچیز است. مواد و روش‌ها: طی این مطالعه مقطعی، بدون نمونه گیری و از طریق سرشماری، صلاحیت بالینی ۱۹۰ پرستار شاغل به کار در بیمارستان‎های مختلف، به شیوه خودارزیابی مورد تحلیل قرار گرفت. ابزار مورد استفاده پرسشنامه ای روا و پایا بود که براساس نظریه «از مبتدی تا ماهر» بِنِر (Benner's “from Novice to Expert” Framework) طراحی شده و ۷۳ مهارت را در ۷ حیطه مختلف بررسی می-کند. سطح صلاحیت براساس امتیازی که نمونه ها به خود می دادند (۱۰۰ـ۰) ارزیابی و فراوانی به کارگیری مهارت ها نیز به وسیله یک مقیاس رتبه ای به شیوه لیکرت بررسی شد. یافته‌ها: در کل، پرستاران صلاحیت خود را در سطح «خوب» (۷۵ـ۵۱) گزارش کردند؛ آنها احساس می‎کردند که در حیطه «موقعیت‎های مدیریتی» و «وظایف شغلی» از مهارت و لیاقت بیشتری برخوردارند (حداکثر ۵۴/۷۹ امتیاز) و کمترین مهارت خود را مربوط به حیطه «آموزش و راهنمایی» و «تضمین کیفیت» (حداقل ۱۵/۶۱ امتیاز) می‎دانستند. فراوانی به کارگیری مهارت‎ها با افزایش صلاحیت بالینی نسبت مستقیم داشت. نتیجه گیری: سطح صلاحیت پرستاران و فراوانی به کارگیری مهارت ها در بخش ها و بیمارستان های مختلف، متفاوت بود. در این بین اگر چه به طور کلی سطح صلاحیت پرستاران «خوب» گزارش شده است، ولی عدم بکارگیری حدود ۲۴ درصد از مهارت ها به خصوص در حیطه مربوط به «آموزش و راهنمایی» و «تضمین کیفیت» نگران کننده است.

زمینه: افت شنوایی ناشی از صدا به عنوان یکی از ده بیماری مهم ناشی از کار در جهان شناخته شده است و مونوکسیدکربن موجب تقویت این ضایعه می شود. مطالعات نقش استرس اکسیداتیو در ایجاد افت شنوایی ناشی از صدا را نشان داده‌اند ولی فرایند‌های تقویت این عارضه توسط مونوکسیدکربن به خوبی روشن نشده است. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر مواجهه با صدا، مونوکسیدکربن و تماس توأم با این دو عامل بر ظرفیت کلی آنتی‌اکسیدان پلاسما و میزان گلوتاتیون احیاء خون در مدل حیوانی انجام شد. مواد و روش‌ها: مطالعه به روش تجربی بر روی ۲۴ سر خرگوش سفید نر و بالغ در ۴ گروه انجام گرفت. گروه‌ها شامل گروه کنترل، گروه در معرض صدا، گروه در معرض توأم صدا و مونوکسیدکربن و گروه در معرض مونوکسیدکربن بودند. در کلیه گروه‌ها برآیند آنتی‌اکسیدانی پلاسمای خون و همچنین میزان گلوتاتیون احیاء غشاء گلبول های قرمز قبل و پس از مواجهه با عوامل زیان آور تعیین گردید و نتایج با استفاده از روش‌های آماری تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: میانگین برآیند آنتی‌اکسیدانی پلاسمای خون پس از مواجهه با صدا و مونوکسیدکربن به ترتیب برابر با ۷/۳۱±۵/۷۰۷ و ۸/۵۱±۳/۸۱۱ میکرومول بر لیتر و میزان گلوتاتیون احیاء به ترتیب برابر با ۰۹/۰±۳۹/۱ و ۰۸/۰±۷۹/۱ میلی گرم بر دسی لیتر RBCs بود (۰۵/۰>p.value)، که از مقادیر مشابه در گروه کنترل کمتر می باشد. نتیجه گیری: در گروه در معرض صدا و گروه در معرض همزمان صدا و مونوکسیدکربن کاهش ظرفیت کلی آنتی‌اکسیدانی پلاسما و گلوتاتیون احیاء در خون مشاهده می‌شود. به طوری که نقش صدا در این کاهش بیشتر از مونواکسیدکربن است.

زمینه: عفونت ویروس‌های ایجاد کننده هپاتیت به‌دلیل پتانسیل ایجاد عفونت‌های حاد و مزمن در لکوسیت‌های خونی و به‌خصوص لنفوسیت‎ها یکی از علل احتمالی چالش برانگیز در بیماران مبتلا به انواع سرطان‌های خون محسوب می‌گردند. امروزه از میان ویروس‎های مختلف ایجادکننده هپاتیت ویروسیHGV به‌دلیل مکانیسم ناشناخته پاتوژنز در روند بروز و یا تشدید بدخیمی‌های خونی از جایگاه ویژه‌ای برخوردار شده است. در این تحقیق به‌منظور تشخیص سریع و به‌موقع عفونت ویروس HGV و تعیین نقش این ویروس در وضعیت بالینی مبتلایان به سرطان‌های خون، تعیین میزان شیوع و نقش احتمالی این ویروس مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش‌ها: در این مطالعه که به‌صورت گذشته‌نگر انجام گردید, نمونه‌های خون حاوی EDTA در طول مدت دو و نیم سال از ۱۰۰ بیمار مبتلا به انواع سرطان‌های خون و۱۰۰ نفر مراجعه‌کننده به این مرکز که عدم ابتلا به سرطان‌های خونی در آنها تأیید شده بود, به‌عنوان گروه کنترل جمع‌آوری و پس از جداسازی پلاسما از نمونه‌های فوق تا زمان انجام آزمایش در دمای ۸۰- درجه سانتی‌گراد نگهداری شدند. به منظور تعیین میزان شیوع عفونت گذشته ویروس‌هایHBV، HGV وHCV آنتی‌ژن و آنتی بادی‌های ضد این ویروس‎ها با آزمایش ELISA بررسی گردید. همچنین وجود ویرمی ویروس HGV با آزمایش Nested-RT-PCR بر روی نمونه‎های افراد بیمار و گروه کنترل آزمایش گردید. یافته‌ها: آنتی‌بادی ضدآنتی ژن E۲ ویروس HGV (Anti-E۲-Ab) تنها در یک نفر۱ درصد از مبتلایان به سرطان خون مشاهده شد که این فرد فاقد سابقه ابتلا به عفونت ویروس‌های HBV وHCV بود. همچنین ژنوم HGV در ۴ (۴ درصد) بیمار مبتلا به انواع سرطان خون و یک نفر(۱ درصد) از افراد گروه کنترل گزارش شد و که از میان این افراد تنها در یک نفر از مبتلایان به سرطان خون عفونت همزمان با ویروس HBV (HBsAg+) تشخیص داده شد. میان فراوانی HBsAg در گروه بیمار و کنترل تفاوت معنی‌دار (۰۲/۰=P) مشاهده گردید. به‌علاوه میان فاکتور جنسیت با حضور HBsAg ارتباط معنی‌داری (۰۲/۰=P) مشاهده شد، اما میان هیچ‌یک از فاکتورهای خطرساز وایجاد عفونت HGV درافراد بیمار روابط معنی‌داری مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: در این بررسی میزان شیوع پایین عفونت غیرفعال و فعالHGV در بیماران مبتلا به سرطان خون در مقایسه با گروه کنترل مورد تأیید قرار گرفت. همچنین شناسایی عفونت مشترک HGV و HBV می‌تواند توجه سایر محققان را برای مطالعه عفونت این ویروس در جمعیت‌های وسیع‌تر مبتلا به نقص‌ها و بدخیمی‌های خونی به‌منظور مدیریت تشخیصی و درمانی صحیح‌تر این گروه از سرطان‌ها جلب کند.

زمینه: مصرف متناسب میگو در افراد بدون اختلالات چربی خون، بر روی پروفایل لیپوپروتئین‌های سرمی آن‌ها اثری ندارد. از این رو، میگو به‌عنوان غذای سالم در دستورالعمل‌های غذایی قلب سالم پیشنهاد شده است. اما تاکنون اثر مصرف میگوی پرورشی بر روی پروفایل لیپوپروتئین‌های افراد طبیعی مورد پژوهش قرار نگرفته است. مواد و روش‌ها: در یک مطالعه‌ی نیمه تجربی، از ۲۵ کارگر سالم یک شرکت پرورش میگو در استان بوشهر که یک برنامه غذایی منظم فاقد مصرف مواد غذایی دریایی داشتند، خون‌گیری به‌عمل آمد. در زمان برداشت میگوی پرورشی، برنامه‌ی غذایی آن‌ها تغییر کرده به‎صورتی که سه بار در هفته میگوی پرورشی وانامی به‌میزان ۳۰۰ گرم در روز مصرف می‌کردند. پس از ۶ هفته، دوباره این افراد از لحاظ پروفایل لیپیدی تحت بررسی قرار گرفتند. یافته‌ها: در ۶ هفته پس از مصرف میگوی پرورشی وانامی، در سطح تری‌گلیسرید و HDL کلسترول خون تغییر مشاهده نشد (۰۵/۰P>) ولی سطح کلسترول تام، LDL کلسترول، نسبت کلسترول تام به HDL کلسترول و نسبت LDL کلسترول به HDL کلسترول افزایش یافت (۰۰۰۱/۰P<). نتیجه‌گیری: مصرف میگوی پرورشی وانامی می‌تواند سطوح کلسترول تام و LDL کلسترول را در افراد سالم را افزایش دهد. از این رو، با تمام سودمندی‌هایی که مصرف میگو در یک برنامه‌ی غذایی قلب سالم دارد، مصرف میگوی پرورشی برای افراد با اختلالات چربی و بیماری‎های قلبی عروقی فعلاً توصیه نمی‌شود.

زمینه: مطالعات نشان داده که برگ گردو دارای ویژگی‌های کاهش‌دهنده قندخون، کاهش فشار خون و مدر می‌باشد. هدف از مطالعه کنونی بررسی اثرات هیستوپاتولوژیک عصاره هیدروالکلی برگ گردو روی دیابت نوع اول ایجاد شده در موش‌های صحرایی می‌باشد. مواد و روش‌ها: تعداد ۴۸ سر موش صحرائی نر نژاد ویستار (وزن ۲۰۰- ۱۵۰ گرم و سن شش هفته) به شش گروه ۸ تایی تقسیم گردیدند. گروه‌های سوم، چهارم، پنجم و ششم دیابتی شدند و پس از ۷۲ ساعت به‌وسیله گلوکومتر میزان گلوکز خون مشخص گردید. پس از ده روز گروه‌های دوم، چهارم و پنجم به‌ترتیب ۴۰۰، ۲۰۰ و ۴۰۰ میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم در روز عصاره برگ گردو و گروه ششم گلی‌بن‌کلامید به‌میزان ۴ میلی‌گرم بر کیلوگرم به‌مدت چهار هفته دریافت نمودند. در ابتدا و در طول دوره آزمایش (هر هفته) میزان قندخون اندازه‌گیری گردید، سپس با استفاده از هماتوکسیلین و فلوکسین (CHP) اسلایدهای تهیه شده رنگ‌آمیزی و سپس تعداد سلول‎های &beta; و قطر جزایر پانکراس بررسی گردید. یافته‌ها: قطر جزایر لانگرهانس و تعداد سلول‌های &beta; در گروه کنترل دیابتی نسبت به گروه کنترل شاهد به‌طور معنی‌داری کاهش یافته بود. افزایش معنی‌داری در قطر جزایر لانگرهانس و تعداد سلول‌های &beta; در گروه درمان شده با عصاره برگ گردو به‌میزان ۴۰۰ میلی‌گرم نسبت به گروه کنترل دیابتی وجود داشت. نسبت وزن پانکراس به‌وزن بدن در گروه دیابتی به‌طور معنی‌داری نسبت به گروه‌های درمان شده افزایش نشان داد. نتیجه‌گیری: عصاره هیدروالکلی برگ گردو در برگشت عملکرد سلول‌های &beta; و بهبود جزایر لانگرهانس مؤثر است.

زمینه: احیاء اطفال برای گروه درمانی یک چالش می‌باشد و اکثراً تجربه کمی در شرایط اورژانس دارند، با توجه به اینکه دوز دارو در کودکان براساس وزن بوده و در شرایط اورژانس اندازه‌گیری وزن عملی نمی‌باشد، استفاده از یک روش سریع، آسان و قابل قبول مورد نیاز است. هدف از این مطالعه تعیین دقت نوار براسلو در کودکان شهر بوشهر می‌باشد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی ۴۰۳ کودک ۳۰ روزه تا ۱۴ ساله که به اورژانس بیمارستان علی‌اصغر مراجعه کرده بودند، تحت مطالعه قرار گرفتند. کودکان مبتلا به بیماری‌های مزمن و بدحال، وزن کمتر از ۳ کیلوگرم و بیشتر از ۳۴ کیلوگرم از مطالعه حذف شدند. وزن تخمینی کودکان بر اساس استاندارد نوار براسلو یعنی فاصله بین فرق سر تا پاشنه پا و زمانی که کودک به پشت خوابیده خوانده و وزن حقیقی کودک توسط ترازوی دیجیتال اندازه‌گیری شد. سپس مقایسه‌ای بین وزن‌های حقیقی و تخمینی انجام شد. آنالیز داده‌ها پس از کدگذاری با استفاده از نرم‌افزار SPSS ویرایش ۱۸ و آزمون‌های آمار توصیفی تحلیلی تی تست، کای اسکور انجام شد. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که ۲/۴۳ درصد دختر و ۸/۵۶ درصد پسر با میانگین سنی ۴۳ ماه بودند با خطای۱۰ درصد، ۵/۷۲ درصد از وزن حقیقی و با در نظر گرفتن خطای در حدود ۱۵ درصد، ۹/۷۸ درصد از وزن حقیقی که به درستی تخمین زده شده بود که به تفکیک جنسیت اختلاف معنی دار نبود. نتیجه‌گیری: نوار براسلو برای تخمین وزن کودکان بوشهری در شرایط اورژانس ساده، سریع و دقیق بوده که دقیق‌تر از تخمین وزن توسط والدین یا پرسنل درمانی می‌باشد. بنابراین برای پزشکان و کارکنان درمانی بخش اورژانس جهت محاسبه دوز دارو و تجهیزات در مواقع اورژانس کمک کننده می‌باشد.

زمینه: اشریشیا کلی یوروپاتوژن، شایع‌ترین پاتوژن جدا شده از مجاری ادراری محسوب می‌شود، که اغلب از فلور روده‌ای خود فرد منشأ می‌گیرد. عفونت مجاری ادراری، یکی از بیماری‌های شایع عفونی در انسان است. از آنجایی‌که، مرحله اتصال در کلونیزاسیون باکتری نقش مهمی دارد و سپس عفونت ایجاد می‌گردد، یکی از راه‌کارهای مهم مهار عفونت، مهار اتصال باکتری می‌باشد. به دلیل اینکه، پروتئین fimH به‎عنوان ادهسین عمل می‌نماید، برای تهیه واکسن کاندیدی مناسب می‌باشد. مواد و روش‌ها: ابتدا استخراج DNA ژنومیک باکتری اشریشیا کلی سویهATCC ٣٥٢١٨ انجام شد. پس از طراحی پرایمر برای ژن fimH، واکنش PCR، ابتدا با آنزیم Taq DNA Polymerase و سپس با آنزیمpfu DNA Polymerase صورت گرفت. از پلاسمید (SK-)pBluescript ، برای کلون محصول PCR استفاده شد. با استفاده از نرم‌افزار ClustalW و MEGA۴ توالی به‌دست آمده با توالی ژنی موجود با تک ژن همترازگردید و تنوع ژنی آن بررسی گردید. یافته‌ها: پس از توالی یابی ژن fimH کلون شده، با استفاده از نرم‌افزار ClustalW و MEGA۴ نتیجه این سکانس با توالی سویه‎های اشریشیا کلی واجد ژن fimH موجود در بانک ژن همتراز شدند و بر اساس این همترازی، ناحیه N ترمینال در سطح پروتئین و DNA حفاظت شده می‌باشد. نتیجه‌گیری: ناحیه‌ی N ترمینال ژن fimH در بین سویه‌های بالینی یک توالی حفاظت شده است و می‌توان از آن برای طراحی واکسن علیه عفونت ادراری استفاده نمود.

زمینه: تهوع و استفراغ پس از عمل هنوز هم یکی از مشکلات شایع و ناخوشایند برای بیماران پس از بیهوشی عمومی است و در ایجاد آن عوامل متعددی مانند سن وجنس و نوع عمل جراحی دخیل می‌باشند. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر مایع درمانی شدید و دگزامتازون بر شیوع تهوع و استفراغ پس از عمل جراحی انتخابی لوزه می‌باشد. مواد و روش‌ها: در یک کارآزمائی دو سوکور ۷۷ بیمارکه به‌طور الکتیو کاندید عمل جراحی لوزه بودند وارد مطالعه شدند. در گروه شاهد و کنترل میزان ۲ سی‌سی بر حسب کیلوگرم وزن بدن به ازای هر ساعت گرسنگی سرم رینگر انفوزیون گردید. در گروه شاهد ۴ میلی‌گرم دگزامتازون و در گروه تحت مطالعه به‌میزان ۲۰ سی‌سی بر حسب کیلوگرم وزن بدن سرم رینگر قبل از عمل به صورت وریدی تجویز شد. کلیه بیماران از نظر وجود استفراغ و تهوع پس از هوشیاری در ریکاوری و بخش مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته‌ها: هیچ‌گونه تغییرات معنی‌داری از نظر فشار خون، ضربان قلب و تهوع و استفراغ بعد از عمل مشاهده نگردید. تهوع و استفراغ پس از عمل در گروه تحت مطالعه و شاهد به‌ترتیب ۶/۲۵ درصد و ۷/۲۶ درصد گزارش گردید (۰۵/۰

زمینه: اندوکاردیت عفونی (IE) به‌عنوان یک بیماری تهدیدکننده زندگی محسوب می‌شود و باکتریمی ایجاد شده به‌دنبال اقدامات دندانپزشکی همواره به‌عنوان یک علت عمده آن محسوب می‌گردد. لذا پیشگیری از ابتلا به IE با استفاده از آنتی‌بیوتیک به‌صورت وسیع توصیه شده است. دستورالعمل ۲۰۰۷ AHA برای پیشگیری و درمان این بیماران به‌خوبی شناخته شده است. هدف از این مطالعه بررسی آگاهی دندانپزشکان استان بوشهر در خصوص اندوکاردیت عفونی بود. مواد و روش‌ها: در یک مطالعه مقطعی و با استفاده از پرسشنامه‌ای خود ایفا که بر اساس دستورالعمل ۲۰۰۷AHA تهیه شده بود، داده‎ها از تمامی دندانپزشکان شاغل در بخش دولتی و خصوصی در استان بوشهر جمع‌آوری شد. نتایج با استفاده از آزمون‌های تست T مستقل، مجذور کای و ضریب همبستگی پیرسون توسط نرم‌افزارSPSS ویرایش ۱۶ و در سطح معنی‌دار ۰۵/۰ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: از مجموع ۷۲ پرسشنامه توزیع شده در بین تمامی دندانپزشکان شاغل در استان بوشهر، ۵۹ پرسشنامه تکمیل شد (درصد پاسخ دهندگان در این مطالعه ۹۴/۸۱ درصد بود). نزدیک به ۴۸ درصد دندانپزشکان تعداد بیماران در معرض خطر اندوکاردیت عفونی ویزیت شده در سال اندک اعلام کردند و فقط ۴/۶۰ درصد از پاسخ دهندگان از دستورالعمل‌های پیشگیری آن اطلاع داشتند. فراوانی پاسخ صحیح در هیچ یک از موارد بیماری قلبی نیازمند آنتی‌بیوتیک پیشگیرانه از ۴۳ درصد بالاتر نبود. نوع و روش استفاده، زمان تجویز و مقدار آنتی‌بیوتیک تجویزی در تمامی موارد با دستورالعمل AHA-۲۰۰۷ مطابقت داشت. در مجموع، سطح آگاهی دندانپزشکان در خصوص نیاز به آنتی‌بیوتیک پیشگیرانه از اندوکاردیت عفونی ضعیف ارزیابی شد و فراوانی پاسخ‌های صحیح به بیماری‌های قلبی نیازمند آنتی‌بیوتیک پیشگیرانه از اندوکاردیت عفونی در هیچ یک از موارد از ۴۳ درصد بیشتر نبود. نتیجه‌گیری: یافته‌ها بیانگر اهمیت نیاز به ارتقاء آگاهی دندانپزشکان برای پیشگیری از ابتلا به IE می‌باشد اگر چه فراوانی تعداد بیمارانی در معرض خطر IE ویزیت شده توسط دندانپزشکان بسیار پائین است.

زمینه: لحیم‌کاری آلاینده‌های زیان‌آور فراوانی تولید می‌کند. هدف از این مطالعه تعیین اثرات سمی این آلاینده‌ها بر ضخامت پوشش ژرمینال در موش صحرایی بود. مواد و روش‌ها: ۴۸ سر موش صحرایی بالغ نر به‌طور تصادفی به دو گروه آزمایش (۳۰ سر) و شاهد (۱۸ سر) تقسیم شدند. موش‌های گروه‌های آزمایش و شاهد بر اساس زمان مواجهه‌ی گروه آزمایش با آلاینده‌ها (روزانه به‌مدت یک ساعت) به سه زیر گروه ۲، ۴ و ۶ هفته‌ای تقسیم شدند. میزان فیوم‌ها روزانه با روش‌های استاندارد اندازه‌گیری شد. بر اساس جدول زمانی از بیضه موش‌های دو گروه پس از فیکساسیون در فرمالین بلوک‌های پارافینی تهیه و مقاطع تهیه شده با هماتوکسیلن و ائوزین رنگ‌آمیزی و ضخامت پوشش ژرمینال در آنها اندازه‌گیری شد. اطلاعات جمع‌آوری شده به‌کمک تست غیرپارامتری مان ویتنی ویتنی با نرم‌افزار SPSS ویرایش ۱۷ تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که غلظت این آلاینده‌ها به‌ترتیب برای فرمالدئید، قلع و سرب برابر با ۱۹۳/۰ میلی‌گرم بر متر مکعب ۳۵ و /۰ میلی‌گرم بر متر مکعب و ۳ میلی‌گرم بر مترمکعب بود. با آنکه اختلاف معنی‌داری میان وزن بیضه‌ها میان گروه‌های شاهد و آزمایش دیده نشد، اختلاف میان گروه‌های شاهد و آزمایش در گروه ۶ هفته‌ای برای ضخامت لوله‌های منی‌ساز معنی‌دار بود (۰۲/۰>P). نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که آلاینده های لحیم کاری به‌صورت وابسته به زمان می‌تواند موجب تغییر ساختار و ضخامت پوشش ژرمینال در موش‌های صحرایی گردد.

زمینه: سازمان جهانی بهداشت در سال ۲۰۰۱ این سیاست را تثبیت کرد که نوزادان باید به‌مدت ۶ ماه به طور انحصاری با شیر مادر تغذیه شوند. ولی بررسی‌ها نشان داده است که تعداد کمی از زنان بیش از ۳ ماه، به نوزادان خود شیر می‌دهند. با این وجود ارائه آموزش و مدیریت شیردهی برای تداوم منطقی و موفقیت شیردهی حیاتی است. پژوهش کنونی با هدف مقایسۀ تأثیر آموزش چند رسانه‌ای و آموزش رایج در مراکز بهداشتی شهر بوشهر بر شیردهی انحصاری کودکان زیر ۶ ماه انجام شد.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی از نوع پس آزمون با گروه شاهد، با نمونه‌گیری تصادفی ساده، ۱۶۹ خانم باردار شکم اول تحت پوشش مراکز بهداشتی درمانی انتخاب و به‌طور تصادفی در گروه مداخله و شاهد (به‌ترتیب ۷۷ و ۹۲ نفر) قرار گرفتند. گروه مداخله از سن ۳۲ هفته حاملگی تا ۶ ماه پس از زایمان از طریق اجرای برنامه‌های آموزش چند رسانه‌ای در مورد شیردهی (به‌صورت اسلاید، فیلم‌های آموزشی، سخنرانی و پمفلت) مورد آموزش و مشاوره قرار گرفتند. در حالی‌که گروه شاهد تحت آموزش به شیوه رایج مراکز بهداشتی (ارائه کتابچه آموزشی) قرار گرفتند. اطلاعات مورد نیاز به‌وسیله‌ی پرسشنامه خود ساخته روا و پایا جمع‌آوری گردید، سپس اطلاعات جمع‌آوری شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS ویرایش ۵/۱۱ و آمارهای توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار تحلیلی (مجذور کای دو و Mann Whitney) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در تمام موارد (۰۵/۰>P) معنی‌دار فرض گردید.

یافته‌ها: نتایج نشان می‌دهد که در هیچ یک از دفعات پیگیری اختلاف معنی‌داری بین دو گروه از نظر مدت زمان شیردهی انحصاری مشاهده نشده است. اما در گروه مداخله مشکلات شیردهی مانند شیرناکافی، پرشیری، پوزیشن غلط و مشکلات پستان مانند زخم پستان و ماستیت به‌طور معنی‌داری نسبت به گروه شاهد کاهش یافت (۰۰۱/۰P<).

نتیجه‌گیری: آموزش‌های ارائه شده توسط مراکز بهداشتی شهر بوشهر به اندازه آموزش‌های چند رسانه‌ای بر شیردهی انحصاری مؤثر بوده است ولی آموزش چند رسانه‌ای در زمینه کاهش مشکلات شیردهی بر آموزش‌های رایج برتری دارد که بهتر است مراکز بهداشتی به آموزش در زمینه پوزیشن صحیح شیردهی تأکید بیشتری داشته باشند.

زمینه: جلبک‌های دریایی نشان‌دهنده‌ی مخزن پایان‌ناپذیر مواد اولیه مورد استفاده در داروسازی، پزشکی، صنایع غذایی، آرایشی و بهداشتی هستند. فعالیت‌های بیولوژیکی در ترکیبات زیستی طبیعی فعال در جلبک‌ها دارای اثرات گسترده ضدباکتریایی، ضد توموری و فعالیت‌های آنتی‌اکسیدانی هستند. هدف از این مطالعه بررسی خواص ضد اکسیدانی و ضد باکتریایی جلبک‌های مورد مطالعه بود. مواد و روش‌ها: عصاره‌های اتانولی به‌روش خیساندن از سه گونه جلبکی سبز، قرمز و قهوه‌ای در سواحل شمالی خلیج‌فارس و استان بوشهر تهیه گردید و فعالیت ضد باکتریایی (باکتری‌هایListeria monocytogenes و Escherichia coli) عصاره‌ها به‌روش دیسک دیفیوژن و چاهک انجام شد. همچنین اثرات ضداکسیدانی عصاره هیدروالکلی سه گونه جلبکی با استفاده از آزمون‌های DPPH،FRAP وPMB مورد بررسی قرار گرفتند. یافته‌ها: در این مطالعه، بالاترین فعالیت ضداکسیدانی را جلبک قهوه‌ای Cystoseira trinodis داشت. عصاره هیدروالکلی جلبک‌های مورد مطالعه فاقد فعالیت ضدباکتریایی بر روی باکتری E. coli و دارای فعالیت ضدباکتریایی بر روی باکتری L. monocytogenes بودند. نتیجه‌گیری: گونه‌های جلبکی مورد بررسی در این مطالعه اثر ضداکسیدانی بسیار خوبی نسبت به فعالیت ضدباکتریایی از خود نشان دادند. به‌طوری که بالاترین فعالیت ضد اکسیدانی را جلبک قهوه‌ای C. Trinodisنشان داد.

زمینه: شکستگی باز استخوان فمور یکی از شکستگی‌های شایع پس از حوادث می‌باشد و عمل فیکساسیون آن دردهای متوسط و شدید پس از عمل را به بیماران تحمیل می‌نماید. مواد و روش‌ها: در یک کارآزمائی بالینی ۶۰ بیمار که به‌طور الکتیو کاندید عمل جراحی فیکساسیون فمور بودند به دو گروه مساوی تقسیم شدند. در گروه شاهد و کنترل میزان ۵ میلی‌گرم مورفین سولفات قبل از عمل جراحی عضلانی تزریق شد. در گروه مداخله بیماران تحت بلوک فاشیا ایلیاکا روش دالنز (Dalens) قرار ‏گرفتند. درد در زمان‏های بلافاصله پس از پایان عمل و ساعات ۲، ۴، ۶، ۱۲ و ۲۴ پس از عمل جراحی بر اساس نمره‏ بندی دیداری ثبت گردید. اطلاعات مربوط به استفراغ، تهوع، لرز وآرام بخشی بیماران ثبت گردید. یافته‌ها: بین شاخص‌های همودینامیک اندازه‌گیری شده در بیماران دو گروه مداخله و شاهد و نیز عوارض بیهوشی از قبیل لرز پس از عمل و نیز حالت تهوع و استفراغ در بیماران تفاوت آماری معنی‌داری مشاهده نشد. زمان دریافت اولین داروی ضد درد در بیماران گروه مداخله دیرتر و نیز مقدار کل داروی ضد درد دریافتی جهت گروه مداخله کمتر از گروه شاهد بود، همچنین گروه مداخله از سطح رضایت پس از عمل بالاتری برخوردار بودند (۰۰۱/۰=P). نتیجه‌گیری: بلوک فاسیا ایلیاکا یک بلوک عصبی ساده، مؤثر و کم عارضه جهت کاهش درد می‌باشد. همچنین این روش با سطح بالاتری از رضایت بیماران بعد از عمل نسبت به روش‌های ضد دردی معمول همراه است.