زمینه: به نظر می رسد که رانندگان برون شهری با توجه به شرایط کاری خود بیشتر در معرض سندرم متابولیک و عوارض ناشی از آن هستند که علاوه بر آسیب به خود راننده، به علت نقش و مسئولیت این افراد، سلامتی دیگران نیز میتواند به خطر افتد؛ که این مطالعه با نیل به این هدف انجام شد. مواد و روشها: در یک مطالعه مقطعی 429 نفر راننده برون شهری کاشان از لحاظ سندرم متابولیک بر اساس وجود سه یا بیشتر از معیارهای ذیل شامل: تریگلیسرید ≥ 150 میلیگرم در دسیلیتر، فشارخون ≥ 85/130 میلی متر جیوه، قندخون ناشتا ≥ 110 میلی گرم در دسی لیتر، دورکمر ≥ 102 سانتیمتر و 40 ≥HDL کلسترول میلی گرم در دسی لیتر (معیارهای ATPIII) مورد بررسی قرار گرفتند. تست های آماری تست های آماری تی تست، مجذور کای و آزمون همبستگی پیرسون برای تجزیه وتحلیل استفاده گردید. یافتهها: شیوع سندرم متابولیک در رانندگان 9/35 درصد بود. که بیشترین محدوده سنی 39-30 سال(9/31درصد) بود. 9/42 درصد رانندگان به فشار خون و 7 درصد آن ها به دیابت مبتلا بودند. 41 درصد دارای شاخص توده بدنی در محدوده30-25 (اضافه وزن) بوده و1/23 درصد چاق محسوب می شدند. در بین اجزاء سندرم متابولیک، تریگلیسرید بالا (4/53 درصد) و HDL کلسترول پائین (7/48 درصد) بیشتر از بقیه دیده شدند. بین دیابت و فشارخون و همچنین فشارخون و مصرف سیگار ارتباط معنیدار وجود داشت (006/0>p). نتیجه گیری: براساس این مطالعه شیوع سندرم متابولیک و سایر عوامل مستعدکننده بیماری های کرونری قلب در بین رانندگان مورد مطالعه بسیار بالاست و فراتر از آمارهای موجود است. در نهایت توصیه میشود با آموزش این افراد و وضع قوانین مربوط و بررسی عوارض سندرم متابولیک در این افراد و درمان آن ها در حفظ و ارتقاء سلامتی این افراد و جامعه کوشش گردد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |