دوره 26، شماره 5 - ( دو ماهنامه طب جنوب 1402 )                   جلد 26 شماره 5 صفحات 310-302 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Haddadan M, Farzaneh M R, Amiri B, Zamani S, Sahebani A R, Barazesh A. Frequency of Appendicitis with Enterobius ver-micularis in Pathology Samples from the Last Ten Years in Bushehr (2012-2022). Iran South Med J 2024; 26 (5) :302-310
URL: http://ismj.bpums.ac.ir/article-1-1866-fa.html
حدادان مائده، فرزانه محمدرضا، امیری بتول، زمانی شهلا، صاحبانی علیرضا، برازش افشین. بررسی فراوانی موارد آپاندیسیت همراه با انتروبیوس ورمیکولاریس در نمونه‌های پاتولوژی ده سال اخیر شهرستان بوشهر، 1401-1391. مجله طب جنوب. 1402; 26 (5) :302-310

URL: http://ismj.bpums.ac.ir/article-1-1866-fa.html


1- کمیته تحقیقات و فناوری دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
2- گروه آسیب‌شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
3- گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
4- گروه میکروب‌شناسی و انگل‌شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران ، afshin914@gmail.com
چکیده:   (784 مشاهده)
زمینه: حضور کرم‌ها و تخمشان به‌صورت اکتوپیک در مجرای آپاندیس می‌تواند به‌صورت مستقیم و همچنین به‌صورت غیرمستقیم با تحریکات آنتی‌ژنیک منجر به هایپرپلازی فولیکول‌های لنفاوی جدار مجرا شده و از این طریق انسداد مجرا و متعاقب آن، آپاندیسیت حاد را سبب شوند. مطالعه حاضر به‌منظور تعیین میزان این نقش و همچنین فراوانی نمونه‌های آپاندکتومی شده با عامل کرمی انتروبیوس در طی 10 سال اخیر در بوشهر طراحی گردید.
مواد و روش‌ها: تعداد 3210 لام مربوط به نمونه‌های آپاندیس بیماران آپاندکتومی شده در طی 10 سال اخیر (1401-1391) در بوشهر جمع‌آوری و از نظر میکروآناتومی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج ارزیابی میکروسکوپی نمونه‌ها و اطلاعات موجود در پرونده‌ها، جمع‌بندی و داده‌ها به کمک نرم افزار آماری SPSS ویرایش 16 و آزمون مجذور کای دو آنالیز گردیدند.
یافته‌ها: فراوانی موارد آپاندیسیت ناشی از انتروبیوس ورمیکولاریس در نمونه‌های مورد بررسی0/8 درصد بود و در طی سال‌های اخیر روند کاهشی داشته است. بین ابتلا به آپاندیسیت ناشی از انتروبیوس و جنس و سن بیماران، ارتباط معناداری وجود داشته ولی با محل سکونت بیماران فاقد یک رابطه معنادار بود.
نتیجه‌گیری: با توجه به روند کاهشی فراوانی آپاندیسیت ناشی از انتروبیوس در طی سال‌های اخیر در بوشهر، می‌توان اثر شیوع پاندمی کووید را در این نتیجه‌گیری دخیل دانست. پیشنهاد می‌شود ارزیابی‌های اولیه برای تشخیص زود هنگام این عفونت انگلی به‌ویژه در مناطق آلوده، در جهت حذف مداخلات جراحی غیرضروری صورت پذیرد.
 
متن کامل [PDF 584 kb]   (205 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: انگل‌شناسی
دریافت: 1402/9/5 | پذیرش: 1402/12/14 | انتشار: 1403/2/16

فهرست منابع
1. Aydin O. Incidental parasitic infestations in surgically removed appendices: a retrospective analysis. Diagn Pathol 2007; 2: 16. [DOI]
2. Richardson JD. Schwartz's principles of surgery, 8th ed. Am Surg 2008; 74(3): 274. [Article]
3. Mardani A, Feizi F, Fakhar M, et al. Enterobius vermicularis infection among appendectomy specimens in Qom Province, Central Iran: a retrospective study. Comp Clin Path 2017; 26(5): 1213-1219. [DOI]
4. Engin O, Calik S, Calik B, et al. Parasitic appendicitis from past to present in turkey. Iran J Parasitol 2010; 5(3): 57-63. [PubMed]
5. Gupta SC, Gupta AK, Keswani NK, et al. Pathology of tropical appendicitis. J clin pathol 1989; 42(11): 1169-1172. [DOI]
6. Yabanoğlu H, Aytaç HÖ, Türk E, et al. Parasitic infections of the appendix as a cause of appendectomy in adult patients. Turkiye Parazitol Derg 2014; 38(1): 12-6. [DOI]
7. Lander A, editor. Appendicitis - A Collection of Essays from Around the World. InTech, 2012. [DOI]
8. Amer AS, Saad AE, Antonios SN, et al. Prevalence of Parasitic Infections in Surgically Removed Appendices: Parasitological and Histopathological Studies. Helminthologia 2018; 55(1): 33-44. [DOI]
9. Gialamas E, Papavramidis T, Michalopoulos N, et al. Enterobius vermicularis: A rare Cause of Appendicitis. Turkiye Parazitol Derg 2012; 36(1): 37-40. [DOI]
10. Fouladvand MA, Heydari A, Barazesh A. Prevalence of Enterobius vermicularis in Primary School Children of Bushehr, Iran in 2011. Iran South Med J 2018; 21(2): 125-133. (Persian) [DOI]
11. Badparva E, Fallahi SH, Aminizadeh H, et al. Prevalence of Enterobious vermicolaris in the primary school students of Kouhdasht rural regions in the academic year of 2007-2008. Iran South Med J 2009; 12(1): 75-80. (Persian) [Article]
12. Panidis S, Paramythiotis D, Panagiotou D, et al. Acute appendicitis secondary to Enterobius vermicularis infection in a middle-aged man: a case report. J Med Case Rep 2011; 5: 559. [DOI]
13. Still GF. Observation on Oxyuris vermicularis in children. Br Med J 1899; 1(1998): 898-900. [DOI]
14. Mowlavi Gh, Massoud J, Mobedi I, et al. Enterobius vermicularis: A Controversial Cause of Appendicitis. Iranian J Publ Health 2004; 33(3): 27-31. (Persian) [Article]
15. Siavoshi MR, Sattari M, Pile-Var M. Histopathology and Relative Frequency of Parasitic Appendicitis in the Main Treatment Centers of Hamadan City. J Guilan Univ Med Sci 1999; 8(29 and 30): 63-8. (Persian) [Article]
16. Taghipour A, Olfatifar M, Javanmard E, et al. The neglected role of Enterobius vermicularis in appendicitis: A systematic review and metaanalysis. PLoS One 2020; 15(4): e0232143. [DOI]
17. Ziaei Hezarjaribi H, Dalimi A, Ghasemi M, et al. Verminous appendicitis and its Histopathologic lesions. J Mazandaran Univ Med Sci 2013; 23(Suppl-2): 29-35. (Persian) [Article]
18. Hamdona SM, Lubbad AM, Al-Hindi AI. Histopathological study of Enterobius vermicularis among appendicitis patients in Gaza strip, Palestine. J Parasit Dis 2016; 40(1): 176-83. [DOI]
19. Ramezani MA, Dehghani MR. Relationship between Enterobius vermicularis and the incidence of acute appendicitis. Southeast Asian J Trop Med Public Health 2007; 38(1): 20-3. [DOI]
20. Hasan A, Nafie K, El-Sayed S, et al. Enterobius vermicularis in appendectomy specimens; Clinicopathological assessment: Cross sectional study. Ann Med Surg (Lond) 2020; 60: 168-72. [DOI]

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله طب جنوب می‌باشد.

طراحی و برنامه نویسی: یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Iranian South Medical Journal

Designed & Developed by: Yektaweb