دانشگاه علوم پزشکی بوشهر

زمینه: میکروپلاستیک‌ها آلاینده‌های محیطی پایدار هستند. حضور آن‌ها در منابع آبی، هوا و زنجیره‌های غذایی نگرانی فزاینده‌ای در سراسر جهان است. از آنجایی که هوا یک بستر محیطی قوی است، انتشار و اثرات میکروپلاستیک‌های موجود در هوا می‌تواند به صورت موضعی باقی بماند یا بسیار فراتر از نقطه انتشار باشد. در این مطالعه آلودگی هوای محیط داخل و خارج منازل مسکونی در شهر کرمانشاه مورد بررسی قرار گرفت. 
مواد و روش‌ها: جهت جمع‌آوری نمونه، در قسمت‌های مختلف خانه اعم از اتاق، پذیرایی، آشپزخانه، راهرو، حیاط و پشت بام به عنوان نقاط نمونه‌برداری انتخاب گردید. در کل تعداد 10 ایستگاه به عنوان نقاط نمونه‌برداری انتخاب گردید. نمونه‌ها پس از شستشو توسط آب مقطر و انتقال به آزمایشگاه از طریق یک فیلتر فایبرگلس (قطر 47 میلی‌متر، منفد 1/1 میکرومتر) با استفاده از پمپ خلاء فیلتر شدند. پس از تهیه و استخراج نمونه‌های فوق، از روش بصری برای تشخیص کمی و کیفی میکروپلاستیک‌ها استفاده شد. 
یافته‌ها: نتایج مطالعه، حضور میکروپلاستیک را در تمامی نمونه‌ها تأیید نمود. فراوانی میکروپلاستیک‌ها با حداقل مقدار 158 و حداکثر مقدار 4480 عدد در هر متر مربع بود. نمونه‌های داخل منزل به‌طور معناداری بیشتر از نمونه‌های خارج از منزل بود. بیشترین فراوانی مربوط به الیاف مشکی رنگ بوده و با منشاء مسنوجات نسبت داده می‌شوند. همچنین بیش از 78 درصد نمونه‌ها، با اندازه کمتر از 500 میکرومتر تعیین گردیدند.
نتیجه‌گیری: قرار گرفتن در معرض احتمالی با هوای آلوده به میکروپلاستیک اجتناب‌ناپذیر است و در حال حاضر دانش ما در مورد انتشار میکروپلاستیک در هوای داخلی، و همچنین در مورد عوامل مؤثر بر انتقال میکروپلاستیک کم است. نیاز به مطالعات بیشتر با تمرکز بر این موضوعات وجود دارد، چرا که در ارزیابی خطر بالقوه میکروپلاستیک بر سلامت انسان از اهمیت بالایی برخوردار است.