BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://ismj.bpums.ac.ir/article-1-368-fa.html
، سعید نجف‌پور بوشهری2 ، کامران میرزایی3 ، زهرا سنجیده2 ، زهرا امیری2 ، بهنوش بنه گزی2 ، سید محمد خوشکار1 ، ایرج نبی پور* 4
2- مرکز تحقیقات طب گرمسیری و عفونی پژوهشکده علوم خلیج‌فارس، زیست پزشکی خلیج‌فارس، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر
3- گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر
4- مرکز تحقیقات زیست فناوری دریایی خلیج‌فارس، پژوهشکده علوم زیست پزشکی خلیج‌فارس، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر ، inabipour@gmail.com
زمینه: مصرف متناسب میگو در افراد بدون اختلالات چربی خون، بر روی پروفایل لیپوپروتئین‌های سرمی آن‌ها اثری ندارد. از این رو، میگو به‌عنوان غذای سالم در دستورالعمل‌های غذایی قلب سالم پیشنهاد شده است. اما تاکنون اثر مصرف میگوی پرورشی بر روی پروفایل لیپوپروتئین‌های افراد طبیعی مورد پژوهش قرار نگرفته است. مواد و روش‌ها: در یک مطالعه‌ی نیمه تجربی، از 25 کارگر سالم یک شرکت پرورش میگو در استان بوشهر که یک برنامه غذایی منظم فاقد مصرف مواد غذایی دریایی داشتند، خون‌گیری به‌عمل آمد. در زمان برداشت میگوی پرورشی، برنامه‌ی غذایی آن‌ها تغییر کرده بهصورتی که سه بار در هفته میگوی پرورشی وانامی به‌میزان 300 گرم در روز مصرف می‌کردند. پس از 6 هفته، دوباره این افراد از لحاظ پروفایل لیپیدی تحت بررسی قرار گرفتند. یافته‌ها: در 6 هفته پس از مصرف میگوی پرورشی وانامی، در سطح تری‌گلیسرید و HDL کلسترول خون تغییر مشاهده نشد (05/0P>) ولی سطح کلسترول تام، LDL کلسترول، نسبت کلسترول تام به HDL کلسترول و نسبت LDL کلسترول به HDL کلسترول افزایش یافت (0001/0P<). نتیجه‌گیری: مصرف میگوی پرورشی وانامی می‌تواند سطوح کلسترول تام و LDL کلسترول را در افراد سالم را افزایش دهد. از این رو، با تمام سودمندی‌هایی که مصرف میگو در یک برنامه‌ی غذایی قلب سالم دارد، مصرف میگوی پرورشی برای افراد با اختلالات چربی و بیماریهای قلبی عروقی فعلاً توصیه نمی‌شود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
