دوره 17، شماره 4 - ( دو ماهنامه طب جنوب 1393 )                   جلد 17 شماره 4 صفحات 570-560 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Asaei S, Sabzevari Fard A, Mansour Pour S, Azizi Z, Ranjbar Omrani G H. Stereological study of Hippocampus & Role of D2 receptors on learning & memory. Iran South Med J 2014; 17 (4) :560-570
URL: http://ismj.bpums.ac.ir/article-1-572-fa.html
عصایی صدف، سبزواری‌فرد اسما، منصورپور سهیلا، عزیزی ذبیح‌اله، رنجبرعمرانی غلامحسین. بررسی استریولوژیک هیپوکامپ و نقش گیرنده‌های دوپامین در یادگیری و حافظه. مجله طب جنوب. 1393; 17 (4) :560-570

URL: http://ismj.bpums.ac.ir/article-1-572-fa.html

بررسی استریولوژیک هیپوکامپ و نقش گیرنده‌های دوپامین در یادگیری و حافظه
صدف عصایی1 ، اسما سبزواری‌فرد1 ، سهیلا منصورپور1 ، ذبیح‌اله عزیزی1 ، غلامحسین رنجبرعمرانی* 2
1- مرکز تحقیقات غدد و متابولیسم بیمارستان نمازی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز
2- مرکز تحقیقات غدد و متابولیسم بیمارستان نمازی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز ، hormone@sums.ac.ir
چکیده:   (9534 مشاهده)

زمینه: علیرغم گزارش‌های موجود درباره‌ی ارتباط حافظه و یادگیری وابسته به هیپوکامپ در پی مصرف بروموکریپتین به‌عنوان آگونیست و هالوپیریدول به‌عنوان آنتاگونیست گیرنده D2، مطالعه‌ای درباره اثر مصرف این دو دارو بر اندازه هیپوکامپ و تعداد سلول‌های استروسیت صورت نگرفته است. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر احتمالی مصرف داروی بروموکریپتین و هالوپیریدول روی یادگیری و اندازه هیپوکامپ موش صحرایی نر انجام گرفته است. مواد و روش‌ها: 45 موش صحرایی نر از نژاد Sprague – Dawley با وزن 20±220 به‌طور تصادفی به 5 گروه 9 تایی تقسیم شدند. گروه‌های مورد آزمایش به‌مدت یکماه داروهای بروموکریپتین با دوزهای 5/10 میلی‌گرم بر کیلوگرم در روز و هالوپیریدول با دوزهای 5/25 میلی‌گرم بر کیلوگرم در روز را به‌صورت تزریق داخل صفاقی دریافت می‌کردند. بعد از پایان این مدت حافظه فضایی گروه‌های مختلف در ماز آبی موریس مورد آزمایش قرار گرفت. سپس از هیپوکامپ برش‌های سریالی به ضخامت 7 میکرون تهیه گردید. از هر 100 برش، به-صورت تصادفی سیستماتیک 10 نمونه انتخاب گردید و مورد بررسی قرار گرفت. تخمین حجم با استفاده از اصل کاوالیه انجام شد. یافته‌ها: گروه‌های دریافت‌کننده حداکثر دوز هالوپیریدول و بروموکریپتین در زمان و مسافت بیشتری سکوی ماز آبی موریس را پیدا کردند که حاکی از یادگیری ضعیف این دو گروه بود، همچنین این دو گروه در مقایسه با گروه کنترل، هیپوکامپ سمت راست کوچکتری داشتند. در حالی‌که گروه‌های دریافت‌کننده بروموکریپتین و هالوپیریدول با حداقل دوز در زمان و مسافت کمتری سکوی پلاکسی گلاس را پیدا کردند که حاکی از یادگیری قوی‌تر این دو گروه بود و افزایش حجم هیپوکامپ در گروه‌های دریافت‌کننده بروموکریپتین و هالوپیریدول با حداقل دوز نسبت به‌گروه کنترل مشاهده گردید. همچنین نتایج نشان داد که تفاوت آماری معنی‌داری بین تعداد آستروسیت‌های هیپوکامپ در گروه‌های دریافت‌کننده حداکثر دوز بروموکریپتین و هالوپیریدول با گروه کنترل و همچنین تفاوت آماری معنی‌داری بین تعداد آستروسیت‌های هیپوکامپ در گروه‌های دریافت‌کننده حداقل و حداکثر دوز بروموکریپتین و هالوپیریدول با گروه کنترل وجود دارد که این تفاوت به‌ترتیب شامل افزایش و کاهش تعداد سلول‌های استروسیت می‌باشد. نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داده شده که مصرف داروی هالوپیریدول و بروموکریپتین با دوز پایین نه تنها در بهبود یادگیری بلکه در افزایش حجم هیپوکامپ و تعداد سلول‌های آستروسیت مؤثر است.

واژه‌های کلیدی: استریولوژی، بروموکریپتین، هالوپیریدول، هیپوکامپ، یادگیری
متن کامل [PDF 748 kb]   (3247 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1389/11/27 | پذیرش: 1390/9/6 | انتشار: 1393/5/20
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله طب جنوب می‌باشد.

طراحی و برنامه نویسی: یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Iranian South Medical Journal

Designed & Developed by: Yektaweb