زمینه: عفونتهای اکتسابی از بیمارستان از موضوعات مهم در سلامت بیمار میباشد. طیفی از ارگانیسمهای گرم منفی مسئول عفونتهای اکتسابی از جامعه هستند. خانواده انتروباکتریاسیه در این بین در میان همه شایعترین گروه شناخته شده میباشند. عفونتهای ناشی از این سویهها همراه با یافتههای بالینی شدید جبرانناپذیر همراه بوده که منجر به مرگومیر، بستری شدن طولانی مدت و افزایش هزینههای درمانی و از سویی تأخیر در بهکارگیری درمان مؤثر، میگردد. هدف از این مطالعه بررسی الگوی حساسیت آنتیبیوتیکی میکروارگانیسمهای جدا شده از بیماران بستری در بخشPICU و شناسایی استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متیسیلین و باکتریهای مولد ESBL با استفاده از روشهای فنوتیپی بود. مواد و روشها: در این مطالعه از بیماران بستری در بخش PICU بیمارستان بهرامی تهران بسته به ارگان درگیر شونده نمونههای مختلف جمعآوری شد. برای جداسازی باکتریها از نمونههای بیماران، کشت بر روی محیطهای انتخابی و غیر انتخابی انجام شد. پس از شناسایی ارگانیسمها به کمک آزمایشهای بیوشیمیایی، آزمایش حساسیت آنتیبیوتیکی با استفاده از روش دیسک دیفیوژن انجام شد. شناسایی فنوتیپی سویههای استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متیسیلین (MRSA) با استفاده از دیسک سفوکسیتین انجام شد. سویههای تولیدکننده ESBL با استفاده از دیسکهای سفتازیدیم (CAZ) و سفتازیدیم/کلاوولانیک اسید (CAZ/CLA) شناسایی شدند. یافتهها: شایعترین ارگانیسم جداشده از کل نمونههای بالینی ارسال شده به آزمایشگاه، اشریشیاکلی (24 مورد) و پس از آن به ترتیب پسودوموناس آئروژینوزا (9 مورد) و استافیلوکوکوس اورئوس (8 مورد) بود. از بین 8 سویه استافیلوکوکوس اورئوس ایزوله شده از نمونههای مختلف بالینی 6 سویه (75 درصد) مقاوم به متیسیلین (MRSA) بودند. از بین 52 باکتری گرم منفی جداشده 5 مورد (6/9 درصد) سویهها ESBL بوده است. نتیجهگیری: روشهای پیشگیری استاندارد جهت جلوگیری از گسترش مقاومت ضدمیکروبی در بخشهای مراقبت ویژه شامل رعایت بهداشت دست، استفاده از پوششهای مناسب در هنگام کار با این بیماران عفونی شده و کلونیزه شده با این سویهها میباشد. از وسایل اختصاصی و تجهیزات برای این قبیل بیماران باید استفاده گردد. افراد کلونیزه شده یا عفونی شده در اتاقهای مجزا و یا بخشهای مخصوص این بیماران قرار داده شوند. بررسی فعال و شناسایی افراد کلونیزه شده با این سویهها که بهعنوان مخزن عمل میکنند، ضروری است.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |