دانشگاه علوم پزشکی بوشهر

زمینه: یکی از محورهای ارزیابی سلامت در جوامع مختلف، بهداشت روان است که نقش مهمی را در تضمین پویایی و کارآمدی هر جامعه به‌خصوص در قشر دانشجو ایفا می‌کند. بنابراین این مطالعه با هدف کاربرد سازه‌های اساسی نظریه‌ی شناخت اجتماعی در پیشگویی سلامت روان دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بوشهر انجام گردید.

مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی منظم در 428 دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر در سال تحصیلی 92–1391 انجام شد. اطلاعات توسط 5 پرسشنامه استاندارد شامل پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی، استرس تحصیلی، حمایت اجتماعی چند بعدی، انتظار پیامد دانشجو و کیفیت زندگی (SF-36) جمع‌آوری گردید. سپس داده‌ها توسط نرم‌افزار آماری SPSS ویرایش 18 و با استفاده از آزمون‌های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه تجزیه و تحلیل گردید.

یافته‌ها: در این مطالعه بین سلامت روان با حمایت اجتماعی (000/0=p و 37/0=r)، استرس تحصیلی (000/0=p و 45/0-=r) و خودکارآمدی تحصیلی (000/0=p و 24/0=r) رابطه معنی‌داری وجود داشت. در مدل رگرسیون خطی عوامل پیشگویی کننده سلامت روان متغیرهای نوع دانشکده، ارزیابی مشاوره درسی و غیردرسی و سازه‌های خودکارآمدی (49/1=B و 031/0=p)، استرس تحصیلی (35/4-=B و 000/0=p) و حمایت اجتماعی (77/4=B و 000/0=p) بود. به‌علاوه جنسیت، تحصیلات مادر و شغل پدر از طریق حمایت اجتماعی و سهمیه قبولی در کنکور و ارزیابی مشاوره درسی از طریق خودکارآمدی تحصیلی به‌طور غیرمستقیم بر سلامت روان تأثیر می‌گذاشتند.

نتیجه‌گیری: با استفاده از راهبردهای افزایش خودکارآمدی و ایجاد محیط حمایت کننده، همچنین کاهش استرس به‌ویژه با برگزاری جلسات مشاوره درسی و غیردرسی می‌توان سلامت روان دانشجویان را ارتقاء بخشید.