دانشگاه علوم پزشکی بوشهر

زمینه: فراوانی بیماری‌های مرتبط با سبک زندگی مانند دیابت نوع 2، در حال افزایش است؛ اما علت اصلی دیابت نوع 2 ناشناخته است. با وجود این که شواهد زیادی مبنی بر عامل خطر بودن التهاب مزمن برای ابتلا به دیابت نوع 2، وجود دارد, دانش ما در مورد اینکه آیا عفونت با پاتوژن‌های خاص به بروز دیابت نوع 2 کمک می‌کند، محدود می‌باشد. مواد و روش‌ها: سرم 1754 مرد و زن با سن >25 سال برای آنتی‌بادی IgG علیه هلیکوباکترپیلوری، کلامیدیا پنومونیه، سیتومگالوویروس، هرپس سیمپلکس ویروس نوع 1 با استفاده از روش الیزا مورد بررسی قرار گرفت. دیابت نوع 2 بر اساس معیارهای انجمن دیابت آمریکا تعریف شد. یافته‌ها: در مجموع 150 نفر(6/8 درصد) مبتلا به دیابت نوع 2 بودند. در گروه بیماران دیابتی ،شیوع کلامیدیا پنومونیه 42 درصد، هلیکوباکترپیلوری 7/64 درصد، هرپس سیمپلکس ویروس نوع 1، 9/92 درصد و سیتومگالوویروس 7/94 درصد بود که مشابه با جمعیت غیر دیابتی بود. در آنالیز رگرسیون لجستیک چند گانه بعد از تعدیل برای سن، جنس، مارکرهای التهابی و عوامل خطر قلبی عروقی، سرولوژی مثبت برای هلیکوباکترپیلوری (808/0=P، 41/1-64/0Cl=، 95/0OR=)، کلامیدیا پنومونیه (602/0P=، 34/1-60/0CI=، 89/0OR=)، سیتومگالوویروس (982/0P=، 27/2-43/0CI=، 99/0OR=)، هرپس سیمپلکس ویروس نوع 1 (447/0P=، 62/3-86/0CI=، 76/1OR=) ارتباط آشکاری با دیابت نوع 2 نشان نداد. نتیجه‌گیری: ارتباط آشکاری میان دیابت تیپ دو عفونت قبلی با پاتوژن‌های باکتریایی و ویروسی که پیش از این با بیماری عروق کرونر و همچنین آترواسکلروز شریان کاروتید ارتباط داده شده بود و دیابت نوع 2 وجود ندارد.