زمینه: گاز رادون از مهمترین منابع رادیواکتیو طبیعی در معرض تماس انسان است که مواجهه با آن عوارض عمدهای از جمله سرطان ریه و معده به همراه دارد که هدف از این مطالعه، تعیین دوز مؤثر جذب شده سالانه گاز رادون ساکنان شهرستانهای رفسنجان و انار بود
مواد و روشها: این مطالعه تجربی بوده و بر روی 36 منبع آب شرب و کشاورزی شهرستان رفسنجان که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند انجام گردیده بود. غلظت گاز رادون محلول در آب و دوز جذبی سالانه رادون بزرگسالان و کودکان توسط آشکارساز الکترونیکی رادون RAD7 اندازهگیری شد و دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS ویرایش 19 تحلیل آماری شد.
یافتهها: حداقل و حداکثر مقادیر غلظت گاز رادون منابع آب شرب 12/0±32/0 و 45/2±90/13 بکرل بر لیتر و آب کشاورزی 25/1±68/3 و 87/3±51/24 بکرل بر لیتر بود. بنابراین، مقادیر دوز جذبی سالیانه رادون بزرگسالان و کودکان، ناشی از مصرف آب شرب به ترتیب بین 17/1±16/3 و 01/24±22/136 میکروسیورت بر سال و 61/1±33/4 و 95/32±95/186 میکروسیورت بر سال و آب کشاورزی 25/12±06/36 و 93/37±20/240 میکروسیورت بر سال و 81/16±49/49 و05/52±66/329 میکروسیورت بر سال میباشند. با بررسی دقیق توسط آزمون t تک نمونهای نتیجه میگیریم که مقدار دوز جذبی سالیانه کودکان و بزرگسالان از آب کشاورزی به طور معنیداری از حد استاندارد بالا میباشد.
نتیجهگیری: مقدار غلظت گاز رادون محلول در آب منطقه نسبتاً بالا بود که میتوان با آزادسازی و کاهش سطح گاز رادون آبهای مصرفی از طرق مختلف و همچنین اطلاع رسانی و آگاهبخشی مردم نسبت به خطرات این گاز تا حد زیادی پرتوگیری طبیعی افراد را کاهش داد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |