زمینه: ایران همانند سایر کشورهای در حال توسعه، در حال گذر سریع تغذیهای است. از این رو میتوان انتظار داشت با بهبود در شرایط اجتماعی و اقتصادی، بیماریهایی همانند اضافه وزن و چاقی افزایش یابد. این مطالعه با هدف بررسی وضعیت اپیدمیولوژیک بیماریهای تغذیهای با استفاده از شاخصهای آنتروپومتریک در ساکنین روستاهای بخش مرکزی همدان طراحی و اجرا گردید.
مواد و روشها: تعداد 614 نفر از افراد بالای 2 سال از 15 روستای بخش مرکزی همدان به روش خوشهای انتخاب و اطلاعات انتروپومتریک آنها جمع آوری شد. در صورت قرار گرفتن افراد 2 تا 20 سال در محدوده SD2-< معیار قد و وزن بر اساس NCHS (National Centre for Health Statistics) آنها بصورت کموزن، لاغر و کوتاه قد تغذیهای طبقه بندی شدند. برای تعیین چاقی و اضافه وزن در تمام گروههای سنی و کموزنی در بالغین از شاخص توده بدن (BMI) استفاده شد.
یافتهها: در افراد 2 تا 20 سال مورد بررسی سوءتغذیه کمخواری شامل کموزنی در 5/12 درصد، لاغری در3/12 درصد و کوتاه قدی تغذیهای در 8/26 درصد و پرخواری در 9/11، درصد شامل 7/6 درصد اضافه وزن و 2/5 درصد چاقی، دیده شد. در افراد بالای 20 سال 5/5 درصد (اکثراً مرد) BMI کمتر از 5/18 درصد و 9/34 درصد (اکثراً زن) دارای اضافه وزن و چاقی بودند. در کل افراد، مبتلایان به اضافه وزن و چاقی 76/24 درصد و سوءتغذیه کمخواری 2/9 درصد بود.
نتیجهگیری: سوءتغذیههای کمخواری (2 نفر از هر 20 نفر) و پرخواری (5 نفر از هر 20 نفر) در ساکنین روستاهای بخش مرکزی همدان، حاکی از عدم تعادل در مصرف مواد غذایی متناسب با نیازها در هر دو جنس میباشد که لزوم آموزش تغذیه صحیح را در سطح این جامعه گوشزد مینماید.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1384/2/20 | پذیرش: 1384/6/15 | انتشار: 1387/10/26
ارسال پیام به نویسنده مسئول