دوره 21، شماره 2 - ( دوماهنامه طب جنوب 1397 )
جلد 21 شماره 2 صفحات 124-116 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Fouladvand M, Barazesh A, Tahmasebi R, Mohammadi K, Khorami S. Lethal Effect of Various Derivatives of Curcumin on Trichomonas vaginalis in vitro. Iran South Med J 2018; 21 (2) :116-124
URL: http://ismj.bpums.ac.ir/article-1-920-fa.html
URL: http://ismj.bpums.ac.ir/article-1-920-fa.html
فولادوند مرادعلی، برازش افشین، طهماسبی رحیم، محمدی خسرو، خرمی سلیمان. ارزیابی اثر کشندگی مشتقات مختلف کورکومین بر روی تریکوموناس واژینالیس در شرایط آزمایشگاهی. مجله طب جنوب. 1397; 21 (2) :116-124
مرادعلی فولادوند1 
، افشین برازش2 ، رحیم طهماسبی3 ، خسرو محمدی4 ، سلیمان خرمی*5
، افشین برازش2 ، رحیم طهماسبی3 ، خسرو محمدی4 ، سلیمان خرمی*5
1- گروه علوم آزمایشگاهی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
2- گروه میکروب و انگل‌شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
3- گروه آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
4- گروه شیمی، دانشکده علوم، دانشگاه خلیج‌فارس بوشهر، بوشهر، ایران
5- گروه علوم آزمایشگاهی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران ،khorami_bu@yahoo.com
2- گروه میکروب و انگل‌شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
3- گروه آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
4- گروه شیمی، دانشکده علوم، دانشگاه خلیج‌فارس بوشهر، بوشهر، ایران
5- گروه علوم آزمایشگاهی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران ،
چکیده: (5806 مشاهده)
زمینه: تریکومونیازیس یکی از شایع‌ترین بیماری‌های ادراری- تناسلی در جهان می‌باشد. خط اول درمان این بیماری داروی مترونیدازول است که با توجه به وجود گزارشات مختلف از بروز مقاومت داروئی و عوارض جانبی نسبت به این دارو، تحقیقات برای یافتن داروی جدید ضروری به نظر می‌رسد. کورکومین ماده‌ای زرد رنگ است که از زردچوبه به دست می‌آید و دارای مشتقات مختلفی بوده که اثرات ضد سرطانی و آنتی‌اکسیدانی آن گزارش شده است. در پژوهش حاضر اثر کورکومین و مشتقات آن بر تریکوموناس واژینالیس مورد بررسی قرار گرفته است.
مواد و روش‌ها: از کورکومین خالص، کورکومین با خلوص 70 و 90 درصد، بیس دی متوکسی کورکومین BDMC، دی استیل کورکومین DAC، وانادیل کورکومین 2(CUR)VO، وانادیل دی استیل کورکومین 2(DAC)VO، ایندیوم کورکومین 3(CUR) Inو گالیوم کورکومین 3(CUR) Gaتهیه شد. تعداد 106 تریکوموناس واژینالیس در هر چاهک میکروپلیت 96 خانه‌ای در مجاورت غلظت‌های مختلف 50، 100، 200، 400، 600 و 800 میکروگرم بر میلی‌لیتر در گلیسیرین کورکومین و مشتقات آن اضافه کرده و به مدت 24 ساعت در دمای 37 درجه سانتی‌گراد انکوبه شد. برای سنجش میزان کشندگی غلظت‌های مختلف کورکومین از تست (MTT) استفاده گردید و تمامی تست‌ها 3 بار تکرار شدند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS ویرایش 16 استفاده شد.
یافته‌ها: میزان IC50 ضد تریکومونایی کورکومین با خلوص 70 و 90 درصد، بیس دی متوکسی کورکومین BDMC، دی استیل کورکومین DAC، وانادیل کورکومین 2(CUR)VO، وانادیل دی استیل کورکومین 2(CUR)VO ، ایندیوم کورکومین 3(CUR) Inو گالیوم کورکومین 3(CUR)Ga به ترتیب، 450، 400، 441، 2/453، 3/427، 6/417، 441 و 1/449 میکروگرم بر میلی‌لیتر به‌دست آمد. اثرکشندگی این ترکیبات بر روی سلول‌های (vero) نیز به ترتیب 1/33، 19، 21، 3/20، 17، 21، 3/25، 16 درصد حاصل گردید.
نتیجه‌گیری: کورکومین با خلوص 90 درصد دارای بیشترین اثر ضد تریکومونایی بوده و گالیوم کورکومین دارای کمترین اثر سایتوتوکسیک بر روی سلول‌های vero می‌باشد. با توجه به نتایج به‌دست آمده، به نظر می‌رسد استفاده از کورکومین با فرمولاسیون لوسیونی و به صورت موضعی می‌تواند در درمان بیماران مبتلا به تریکومونیازیس مؤثر واقع شود.
مواد و روش‌ها: از کورکومین خالص، کورکومین با خلوص 70 و 90 درصد، بیس دی متوکسی کورکومین BDMC، دی استیل کورکومین DAC، وانادیل کورکومین 2(CUR)VO، وانادیل دی استیل کورکومین 2(DAC)VO، ایندیوم کورکومین 3(CUR) Inو گالیوم کورکومین 3(CUR) Gaتهیه شد. تعداد 106 تریکوموناس واژینالیس در هر چاهک میکروپلیت 96 خانه‌ای در مجاورت غلظت‌های مختلف 50، 100، 200، 400، 600 و 800 میکروگرم بر میلی‌لیتر در گلیسیرین کورکومین و مشتقات آن اضافه کرده و به مدت 24 ساعت در دمای 37 درجه سانتی‌گراد انکوبه شد. برای سنجش میزان کشندگی غلظت‌های مختلف کورکومین از تست (MTT) استفاده گردید و تمامی تست‌ها 3 بار تکرار شدند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS ویرایش 16 استفاده شد.
یافته‌ها: میزان IC50 ضد تریکومونایی کورکومین با خلوص 70 و 90 درصد، بیس دی متوکسی کورکومین BDMC، دی استیل کورکومین DAC، وانادیل کورکومین 2(CUR)VO، وانادیل دی استیل کورکومین 2(CUR)VO ، ایندیوم کورکومین 3(CUR) Inو گالیوم کورکومین 3(CUR)Ga به ترتیب، 450، 400، 441، 2/453، 3/427، 6/417، 441 و 1/449 میکروگرم بر میلی‌لیتر به‌دست آمد. اثرکشندگی این ترکیبات بر روی سلول‌های (vero) نیز به ترتیب 1/33، 19، 21، 3/20، 17، 21، 3/25، 16 درصد حاصل گردید.
نتیجه‌گیری: کورکومین با خلوص 90 درصد دارای بیشترین اثر ضد تریکومونایی بوده و گالیوم کورکومین دارای کمترین اثر سایتوتوکسیک بر روی سلول‌های vero می‌باشد. با توجه به نتایج به‌دست آمده، به نظر می‌رسد استفاده از کورکومین با فرمولاسیون لوسیونی و به صورت موضعی می‌تواند در درمان بیماران مبتلا به تریکومونیازیس مؤثر واقع شود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
میکروب‌شناسی و ایمنولوژی
دریافت: 1395/12/18 | پذیرش: 1396/9/5 | انتشار: 1397/3/30
دریافت: 1395/12/18 | پذیرش: 1396/9/5 | انتشار: 1397/3/30
فهرست منابع
1. Newman L, Rowley J, Vander Hoorn S, et al. Global estimates of the prevalence and incidence of four curable sexually transmitted infections in 2012 based on systematic review and global reporting PloS one 2015;10(12): e0143304. [DOI:10.1371/journal.pone.0143304]
2. Geelen TH, Hoebe CJ, Dirks A, et al. Low positivity rate after systematic screening for Trichomonas vaginalis in three patient cohorts from general practitioners, STI clinic and a national population-based chlamydia screening study. Sex Transm Infect 2013;89(6):532-4. [DOI:10.1136/sextrans-2012-051010]
3. Shew ML, Fortenberry JD, Tu W, et al. Association of condom use, sexual behaviors, and sexually transmitted infections with the duration of genital human papillomavirus infection among adolescent women. Archives of pediatrics & adolescent medicine 2006; 160(2): 151-6. [DOI:10.1001/archpedi.160.2.151]
4. Gottlieb SL, Douglas JM, Foster M, et al. Incidence of herpes simplex virus type 2 infection in 5 sexually transmitted disease (STD) clinics and the effect of HIV/STD risk-reduction counseling. Journal of Infectious Diseases 2004; 190(6): 1059-67. [DOI:10.1086/423323]
5. McClelland RS, Sangaré L, Hassan WM, et al. Infection with Trichomonas vaginalis increases the risk of HIV-1 acquisition. Journal of Infectious Diseases 2007; 195(5):698-702. [DOI:10.1086/511278]
6. Van Der Pol B, Kwok C, Pierre-Louis B, et al. Trichomonas vaginalis infection and human immunodeficiency virus acquisition in African women. Journal of Infectious Diseases 2008; 197(4):548-54. [DOI:10.1086/526496]
7. Kissinger P, Amedee A, Clark RA, et al. Trichomonas vaginalis treatment reduces vaginal HIV-1 shedding. Sexually transmitted diseases 2009; 36(1):11-6. [DOI:10.1097/OLQ.0b013e318186decf]
8. Schmid G, Narcisi E, Mosure D, et al. Prevalence of metronidazole-resistant Trichomonas vaginalis in a gynecology clinic. The Journal of reproductive medicine 2001;46(6):545-9. [DOI:10.1097/00006254-200111000-00015]
9. Hager WD. Treatment of metronidazole-resistant Trichomonas vaginalis with tinidazole: case reports of three patients. Sexually transmitted diseases 2004; 31(6):343-5. [DOI:10.1097/00007435-200406000-00004]
10. Petrin D, Delgaty K, Bhatt R, et al. Clinical and microbiological aspects ofTrichomonas vaginalis. Clinical microbiology reviews 1998; 11(2):300-17. [DOI:10.1128/CMR.11.2.300]
11. Connor TH, Stoeckel M, Evrard J, et al. The contribution of metronidazole and two metabolites to the mutagenic activity detected in urine of treated humans and mice. Cancer research 1977; 37(2):629-33.
12. Lindmark DG, Müller M. Antitrichomonad action, mutagenicity, and reduction of metronidazole and other nitroimidazoles. Antimicrobial agents and chemotherapy 1976;10(3):476-82. [DOI:10.1128/AAC.10.3.476]
13. Koss CA, Baras DC, Lane SD, et al. Investigation of metronidazole use during pregnancy and adverse birth outcomes. Antimicrobial agents and chemotherapy 2012; AAC-06477-11.
14. Clark AM. Natural products as a resource for new drugs. Pharmaceutical research 1996; 13(8): 1133-41. [DOI:10.1023/A:1016091631721]
15. Chattopadhyay I, Biswas K, Bandyopadhyay U, et al. Turmeric and curcumin: Biological actions and medicinal applications. CURRENT SCIENCE-BANGALORE 2004; 87(1): 44-53.
16. Perez-Arriaga L, Mendoza-Magana ML, CortesZarate R, et al. Cytotoxic effect of curcumin on Giardia lamblia trophozoites. Acta tropica 2006; 98(2): 152-61. [DOI:10.1016/j.actatropica.2006.03.005]
17. Khalafalla RE, Müller U, Shahiduzzaman MD, et al. Effects of curcumin (diferuloylmethane) on Eimeria tenella sporozoites in vitro. Parasitology research 2011; 108(4): 879-86 [DOI:10.1007/s00436-010-2129-y]
18. Mimche PN, Taramelli D, Vivas L. The plantbased immunomodulator curcumin as a potential candidate for the development of an adjunctive therapy for cerebral malaria. Malaria journal 2011; 10(1):S10. [DOI:10.1186/1475-2875-10-S1-S10]
19. Shahiduzzaman M, Dyachenko V, Khalafalla RE, et al. Effects of curcumin on Cryptosporidium parvum in vitro. Parasitology research. 2009;105(4):1155-61. [DOI:10.1007/s00436-009-1535-5]
20. Koide T, Nose M, Ogihara Y, et al. Leishmanicidal effect of curcumin in vitro. Biological and Pharmaceutical Bulletin 2002; 25(1): 131-3. [DOI:10.1248/bpb.25.131]
21. Changtam C, de Koning HP, Ibrahim H, et al. Curcuminoid analogs with potent activity against Trypanosoma and Leishmania species. European journal of medicinal chemistry 2010; 45(3): 941-56. [DOI:10.1016/j.ejmech.2009.11.035]
22. Allam G. Immunomodulatory effects of curcumin treatment on murine schistosomiasis mansoni. Immunobiology 2009; 214(8): 712-27. [DOI:10.1016/j.imbio.2008.11.017]
23. Jordan WC, Drew CR. Curcumin--a natural herb with anti-HIV activity. Journal of the National Medical Association 1996; 88(6): 333.
24. Barthelemy S, Vergnes L, Moynier M, Guyot D, Labidalle S, Bahraoui E. Curcumin and curcumin derivatives inhibit Tat-mediated transactivation of type 1 human immunodeficiency virus long terminal repeat. Research in virology 1998; 28;149(1):43-52. [DOI:10.1016/S0923-2516(97)86899-9]
25. Chainani-Wu N. Safety and anti-inflammatory activity of curcumin: a component of tumeric (Curcuma longa). The Journal of Alternative & Complementary Medicine 2044; 9(1): 161-8. [DOI:10.1089/107555303321223035]
26. Wei QY, Chen WF, Zhou B, et al. Inhibition of lipid peroxidation and protein oxidation in rat liver mitochondria by curcumin and its analogues. Biochimica et Biophysica Acta (BBA)-General Subjects 2006; 1760(1):70-7. [DOI:10.1016/j.bbagen.2005.09.008]
27. Devasena T, Rajasekaran KN, Gunasekaran G, et al. Anticarcinogenic effect of bis-1, 7-(2- hydroxyphenyl)-hepta-1, 6-diene-3, 5-dione a curcumin analog on DMH-induced colon cancer model. Pharmacological research 2003; 47(2):133-40. [DOI:10.1016/S1043-6618(02)00283-9]
28. Mohammadi K, Thompson KH, Patrick BO, et al. Synthesis and characterization of dual function vanadyl, gallium and indium curcumin complexes for medicinal applications. Journal of inorganic biochemistry 2005; 99(11): 2217-25. [DOI:10.1016/j.jinorgbio.2005.08.001]
29. Liang G, Yang S, Jiang L, et al. Synthesis and anti-bacterial properties of mono-carbonyl analogues of curcumin. Chemical and Pharmaceutical Bulletin 2008; 56(2): 162-7. [DOI:10.1248/cpb.56.162]
30. Dubey SK, Sharma AK, Narain U, et al. synthesis and characterization of some bioactive conjugates of curcumin with glycine, glutamic acid, valine and demethylenated piperic acid and study of their antimicrobial and antiproliferative properties. European journal of medicinal chemistry 2008; 43(9):1837-46. [DOI:10.1016/j.ejmech.2007.11.027]
31. Khan IA, Abourashed EA. Leung's encyclopedia of common natural ingredients: used in food, drugs and cosmetics. John Wiley & Sons 2011; 50.
32. Ammon HP, Wahl MA. Pharmacology of Curcuma longa. Planta medica 1991; 57(1): 1-7. [DOI:10.1055/s-2006-960004]
33. Hamidi A, Hassani L, Mohammadi F, et al. The biological effects of vanadyl curcumin and vanadyl diacetylcurcumin complexes: the effect on structure, function and oxidative stability of the peroxidase enzyme, antibacterial activity and cytotoxic effect. Journal of enzyme inhibition and medicinal chemistry 2016; 31(6): 1124-31. [DOI:10.3109/14756366.2015.1101091]
34. Jahangoshaei P, Hassani L, Mohammadi F, et al. Investigating the effect of gallium curcumin and gallium diacetylcurcumin complexes on the structure, function and oxidative stability of the peroxidase enzyme and their anticancer and antibacterial activities. JBIC Journal of Biological Inorganic Chemistry. 2015;20(7):1135-46. [DOI:10.1007/s00775-015-1295-x]
35. Zandi K, Ahmadzadeh S, Tajbakhsh S, et al. Anticancer activity of Sargassum oligocystum water extract against human cancer cell lines. European review for medical and pharmacological sciences 2010; 14(8):669-73. (Persian)
36. Mwololo SW, Mutiso JM, Macharia JC, et al. In vitro activity and in vivo efficacy of a combination therapy of diminazene and chloroquine against murine visceral leishmaniasis. Journal of biomedical research 2015; 29(3): 214-23.
37. Mahmoudvand H, Sepahvand P, Jahanbakhsh S, et al Evaluation of the antileishmanial and cytotoxic effects of various extracts of garlic (Allium sativum) on Leishmania tropica. Journal of Parasitic Diseases 2016; 40(2):423-6. [DOI:10.1007/s12639-014-0520-9]
38. Arabsalmany M, Behzadifar M, Olyaeemanesh A, et al The prevalence of herpes simplex virus of pregnancy in Iran: A systematic review and meta-analysis. Iranian Journal of Child Neurology 2016; 11(2):11309. (Persian)
39. Sobel JD, Nyirjesy P, Brown W. Tinidazole therapy for metronidazole-resistant vaginal trichomoniasis. Clinical Infectious Diseases 2001; 15; 33(8): 1341-6. [DOI:10.1086/323034]
40. Khalafalla RE, Müller U, Shahiduzzaman MD, et al. Effects of curcumin (diferuloylmethane) on Eimeria tenella sporozoites in vitro. Parasitology research 2011; 108(4): 879-86. [DOI:10.1007/s00436-010-2129-y]
41. Fang HY, Chen SB, Guo DJ, et al. Proteomic identification of differentially expressed proteins in curcumin-treated MCF-7 cells. Phytomedicine 2011; 18(8-9): 697-703. [DOI:10.1016/j.phymed.2010.11.012]
42. Wang L, Wang L, Song R, et al. Targeting sarcoplasmic/endoplasmic reticulum Ca2+- ATPase 2 by curcumin induces ER stressassociated apoptosis for treating human liposarcoma. Molecular cancer therapeutics 2011; 10(3): 461-71. [DOI:10.1158/1535-7163.MCT-10-0812]
43. Wachter B, Syrowatka M, Obwaller A, et al. In vitro efficacy of curcumin on Trichomonas vaginalis. Wiener klinische Wochenschrift. 2014; 126(1):32-6. [DOI:10.1007/s00508-014-0522-8]
44. Manifar S, Obwaller A, Gharehgozloo A, et al. Curcumin gel in the treatment of minor aphthous ulcer: A randomized, placebo-controlled trial. Journal of Medicinal Plants 2012; 15;1(41):40-5. (Persian)
45. Helson L. Curcumin (diferuloylmethane) delivery methods: a review. Biofactors 2013; 39(1): 21-6. [DOI:10.1002/biof.1080]
46. Patel BM, Mandal S, Rajesh KS. Formulation and kinetic modeling of curcumin loaded intranasal mucoadhesive microemulsion. Journal of Pharmacy and Bioallied Sciences 2012; 4(5): S81-S83. [DOI:10.4103/0975-7406.94148]
47. Berginc K, Škalko-Basnet N, Basnet P, et al. Development and evaluation of an in vitro vaginal model for assessment of drug's biopharmaceutical properties: Curcumin. AAPS PharmSciTech 2012; 13(4): 1045-53. [DOI:10.1208/s12249-012-9837-9]
48. Di Pierro F, Rapacioli G, Di Maio EA, Appendino G, Franceschi F, Togni S. Comparative evaluation of the pain-relieving properties of a lecithinized formulation of curcumin (Meriva®), nimesulide, and acetaminophen. J Pain Res 2013; 6: 201-5. [DOI:10.2147/JPR.S42184]
49. Kulac M, Aktas C, Tulubas F, et al. The effects of topical treatment with curcumin on burn wound healing in rats. Journal of Molecular Histology 2013; 44(1): 83-90. [DOI:10.1007/s10735-012-9452-9]
50. Mohammaddoust S, Salehi Z, Saeidi Saedi H. Analysis of Ala234Thr Polymorphism SEPP1 gene in Women with Breast Cancer in Guilan Province. ISMJ. 2018 Jan 15;20(6):519-26.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
